ROGUE (PREVIEW)

36-24-35

NAMAN, oh! Bakit ba naging guwapo ang akyat-bahay na ito?

Sa sitwasyon ni Diwa, hindi dapat siya tumitig. Ang hirap gawin. Na-shock kasi ang katawang lupa niya!

Ang mas problema, bukod sa hindi siya sanay manakit ng kapwa—kahit masamang tao pa—mortal sin yata para sa tulad niyang No Boyfriend Since Birth ang manakit ng guwapo!

Hindi man dapat, napatitig si Diwa akyat-bahay. Sino ba naman kasing normal na babae ang hindi mapapatitig sa mukha nitong parang isa-isa talagang pinili ng Diyos bawat parte at pinagsama sama para sa isang perpektong likha. Guwapo si Rique at artista pero mas guwapo ang lalaking kaharap niya!

Bagay na bagay rito ang kayumangging balat. At ang lakas ng dating! Bakit unfair ang mundo sa akin? Nagpadala nga ng guwapo, akyat-bahay naman!

Saka na ang detalye—baka patay na siya bukas kapag inuna niya ang landi. Saka na rin lang ang mas pagtitig. Sapat na ang isang pasada ng tingin sa nagyayabang na balikat nito, sa flat na abs, mga hita at binting niyakap ng black jeans na suot. Hindi makapaniwala si Diwa na makakakita siya ng lalaking mas tititigan niya kaysa kay Rique kapag nagtabi ang dalawa.

Parang nabuhay na estatwa ng isa sa mga diyos sa Gresya ang akyat-bahay!

Gusto niyang kutusan ang sarili na nagawa pa niyang titigan ito sa kabila ng sitwasyon nila!

"Sigurado ka bang kaya mong iputok 'yan?"

Pinigil ni Diwa ang mapalunok. Pati ang boses ng lalaki, buong-buo! Mababa. Suwabe. Sexy. Lalaking lalaki gaya ng kabuuan nitong nagpapalunok sa kanya.

Akyat-bahay nga lang...

Pero kung tulad ng lalaki ang mga mga akyat bahay sa mundo, baka matukso na siyang magpalistang miyembro. Love life o buhay nga lang ang pagpipilian niya.

Napangiwi si Diwa sa kalokohang naisip. Ipinilig agad niya ang ulo, umurong ng isang hakbang para may distansiya sila. Mahirap nang mahawakan siya ng akyat-bahay. Baka paglamayan siya bukas. Hindi na niya matatapos ang ghost case ni Rique. Nawala na sa kanya ang pera, pati buhay niya natangay pa. Hindi puwede. Kawawa naman ang ina niya kung mawawalan pa ng nag-iisa na nga lang na kapamilya.

"Hindi," sagot niya sa magnanakaw. "Kaya 'wag mo akong gugulatin o tatakutin. Ikaw rin, baka makalabit ko 'to nang 'di sadya, sasabog ang bungo mo, sige ka!"

Batiin niya ang sarili na kalmadong-kalmado ang tono niya. Walang takot na makita sa kanya ang lalaki kaya siguro walang ginagawa. Naitago niya ang panlalambot ng mga tuhod at mabilis na pintig ng puso—saka na iisipin ni Diwa kung paano niyang nagawa.

Gumalaw ang sulok ng mga labi ng akyat bahay pero hindi nagsalita. Tinitigan lang siyang, parang hinuhulaan pa rin ang susunod niyang gagawin.

Sinadya niyang itaas ang isang kilay sabay ng pagngisi. Ginalaw rin niya ang daliri sa gatilyo. Kailangan niyang maging matatag. Kung magpapakita siya ng takot ay siguradong tapos siya sa magnanakaw. "Kamay sa likod ng ulo," matatag niyang utos—ang nakikita niyang ginagawa sa mga nahuhuling kriminal.

Hindi pa rin inaalis ng lalaki ang titig sa kanya.

Ngumisi ito, huminto saglit ang paghinga ni Diwa. Bakit mas naging guwapo nang ngumisi? Gusto niyang saktan ang sarili na iyon pa talaga ang iniisip niya. Itinaboy niya ang kalat sa utak. Malinaw na isip ang kailangan niya ngayon.

"Sa likod ng ulo!" ulit niya. "Ang tagal, o!"

Dahan-dahang itinaas ng lalaki ang dalawang kamay pero umakto itong hahakbang palapit sa kanya.

"Hep, hep!" agap ni Diwa. "Diyan ka lang!" Naudlot ang paghakbang nito. "Kamay sa likod ng ulo!" Mas malakas na sigaw niya, sinadyang tingnan ng masama ang lalaki.

Sumunod naman ang akyat-bahay pero bumaba ang mga mata sa katawan niya. Hinagod siya ng titig at huminto ang mga mata sa mismong dibdib niya!

Saka lang naisip ni Diwa na manipis na duster ang suot niya at wala siyang bra! Salamat na lang talaga at itim iyon. Itim, kaya wala dapat maaninag ang lalaki pero kung tumitig ito, nagre-react ang mga balahibo niya sa batok. Pakiramdam niya ay tumatagos sa tela ang titig ng akyat bahay!

Nanlaki ang mga mata ni Diwa sa realisasyon. Slim siya pero alam niya ang sukat ng dibdib. Skin lang niya ang itinago ng itim na tela, hindi ang sukat na halata sa suot niya. Lalo nang nanlaki ang mga mata ng dalaga nang mas lumapad ang ngisi ng akyat bahay.

Bumaba sa balakang niya ang titig nito.

"Thirty five," ang sinabi bago tumaas ang tingin sa baywang niya. "Twenty four," umakyat sa dibdib niya ang titig saka mas ngumisi. "Thirty six..."

Napasinghap si Diwa. Nanlaki ang mga mata. Nahulaan talaga ang sukat ng katawan niya?

Uminit na talaga ang ulo niya...