Bucket List (Short Story)

Gusto kong idedicate ito sa..

mga taong nagmahal, naiwanan at patuloy na nagmamahal.

Hope you like it.

Mwaahugs,

callieprincess

***************

Puso raw ang pinakamahalagang parte ng ating katawan.

Tumitibok para mabuhay tayo.

Nabasa ko pa nga sa isang wattpad story na 'Life starts when heart beats'

Pero paano pa ako mabubuhay ng matagal kung ang pinakamahalagang parte ng aking katawan ay onti onting humihina at kinakain ang natitira kong lakas.

Sabi nila napakaswerte ko pa nga daw, 18 years of existence. 18 years? Swerte pa bang matatawag yun? Napaka-bata ko pa para isipin na bilang na lang ung araw ko sa mundong to.

***

"Wala namang nangyayare kung lagi akong nagpapacheck-up" nakadungaw ako sa labas ng kotseng sinasakyan ko. Tulala, sino ba namang hindi mawawala sa sarili kung alam mong 50:50 na ung buhay mo?

kakagaling lang namin sa hospital kasama ng boyfiee ko.Nakakatuwang isipin no, na ang isang 50:50 girl na kagaya ko ay makakabingwit pa ng isda sa malawak na karagatan take note, Isang Pating pa! Ha ha.

Isa siya sa rason kung bakit ako napapangiti sa kabila na depression na nararamdaman ko.

"Syempre kailangan yun to inform us about your condition." nakangiti niyang sabi sa akin. :-)

"Sometimes it's better to be clueless about what's happening to me than to know every bit of information that would kill me" *sigh*

"Ayan ka na naman sa motto mo." then he pinched my nose

Nagdadrama na naman ako, bakit kasi sa dinami-dami ng tao sa mundo. Why me?!

Ako nga pala si Sabrina Faith Ramos, bunsong anak nina Seb John Ramos and Faye Joy Ramos. My parents? Kilala sila sa business industry.

I have two brothers who named Johnny Jan Ramos, Jan because he was born in the month of January and Jefferson Sep Ramos, siguro naman may guess na kayo kung bakit Sep diba? Well he was born in the month of September.

Si Kuya Johnny, seaman siya. Nasa barko siya ngayon at siguro next year pa siya uuwi.

Si Kuya Jefferson, he is an official bench and guess model. That is my dream but syempre because of my st*pid condition hindi ko na namamalayan na yung mga gusto ko. Nawawala na rin, na nalilimutan ko na rin -_-

I forced kuya Jefferson to became a model because that was one of my dream. Nung una ayaw niya, he hates posing and taking photos but because I want it, in the end napapayag ko siya :-) That's why I love my family because eventhough they hates lots of things, they do it just to make me happy *smile.

Lumaki ako sa states then nung bday ko nung Dec. 24 nung 16 years old ako, umuwi kami rito sa Pinas, nung una my mom doesn't want me to lived here because of my condition, hindi raw ako maaalagaan dito kasi ung family doctor namin nasa states. But by the help of my handsome kuya Jeff who found me a responsible doctor. We got the confirmation of our mom :-)

Simula nun I always accompany kuya Jefferson for his photo shoot, at doon ko nakilala ang boyfie ko na si Justine Chua. He also a model.

Owww I forgot to mention I have a bucket list! :) and yung list na yun ang dahilan kung bakit kami nagkakilala ni Justine.

I remembered that time when he teased me because of my weird list *pout.

**** Flashback ****