Περπάτησα με την κόκκινη ομπρέλα μου, λίγη ώρα, μέχρι να φτάσω στο γνωστό καφέ όπου συχνά πηγαίναμε.
Μπήκα μέσα και κάθισα σε ένα γωνιακό τραπέζι. Η Elizabeth δεν είχε έρθει ακόμη.
Οπότε απλά παράγγειλα τη ζέστη σοκολάτα μου και έκατσα να χαζεύω τον δρόμο και τη βροχή που έπεφτε.
"Γειά σου αγάπη. "
Άκουσα τη φωνή της κολλητής μου.
" Γειαα.. Κάτσε.. "
Εκείνη καθησε απέναντι μου.
" Τι έχεις εσύ; Τώρα τελευταία είσαι πολύ ακεφη... "
Εγνεψα θετικά.
Σίγουρα είμαι.
" Θα σου πω... Αλλά σε παρακαλώ... Προσπάθησε να με καταλάβεις.. "
Εκείνη με κοίταξε τρομαγμενη και εγνεψε.
" Πες μου! Με τρομάζεις! "
Ξεροκαταπια.
" Είμαι... "
Έκανα μια παύση.
" Είμαι ερωτευμένη με τον Harry... "
Αποκάλυψα και άνοιξε το στόμα της διαπλατα.
" Και.. Στα γενέθλια του φιλιθηκαμε. "
Προσθεσα, κοιτώντας κάτω από τη ντροπή μου.
" Πες κάτι.. "
Παρακαλεσα.
" Τι... Περίμενε..."
Δεν μπορούσε να το πιστέψει και λογικό.
"Δηλαδή...ο θεε μου..."
Επιασε με τα χέρια της, τους κροταφους της.
"Δεν το ήθελα...Νιώθω τόσο άσχημα... "
Είπα καθώς προσπαθούσα να σταματήσω τα δάκρυα μου.
Σκουπισα τα δάκρυα μου, με τα χέρια μου.
"Μη κλαις.. Θα βρούμε μια λύση.."
Αναστεναξε. Ήμουν ευγνώμων που είχα μια τέτοια κολλητή.
"Δεν υπάρχει λύση...έκανα ότι χειρότερο.. "
"Δεν επιλέγουμε ποιον θα ερωτευτουμε Rose."
"Όχι το αγόρι της αδερφής μου όμως... Ούτε τον αδερφό του αγοριού μου... "
" Η λογική λέει πως πρεπει να ξεκολλήσεις και να παραμείνεις με τον Cameron. Επίσης να του πεις την αλήθεια. "
Δεν μπορούσε να καταλάβει πόσο δύσκολο ήταν.
Δεν πρόκειται να του πω την αλήθεια.
" Μα είναι δύσκολη η αλήθεια... Η καρδιά σου όμως, θέλει τον Harry. Αυτός σε κάνει να ξεχνάς τα πάντα. Αυτός σου βγάζει έναν άλλον εαυτό. Όταν είσαι μαζί του δεν μπορείς να σκεφτείς καθαρά... Αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. "
Εξήγησε.
Λάθος
Ξεκινήστε από την αρχή
