Chapter 7

2.8K 159 20
                                    

Chapter 7Heart-felt


Pabagsak kong inilapag ang hawak, sa lamesa. Hindi ko alam kung ilang bote na ng alak ang nainom ko. I don't even know why the fuck am I drinking. Then I realized something... something that's always been the case. Before the month ends, if she still won't show up, I will have no other choice but to nullify our deal. After all, I was just working for her. I was just her part-time boyfriend.


Iinuman ko pa sana ang hawak nang makarinig ng kalansing sa pinto. I checked my wall clock and I'm pretty sure of what I'm seeing, it's just 2 in the morning. May sumusubok na pwersahang buksan ang pinto ng apartment ko. My place has always been dark that's why most people will think that no one is inside.


Kahit nahihilo ay nagawa kong mag-isip. Binitbit ko ang bote at maingat na humakbang papunta sa pinto. I waited for the door to open and when it did, I almost smashed the bottle on the head of the woman who's trying to break in. Good thing I was able to stop my hand in time.


It startled me to see her crying. Sobra ang pamamaga ng mga mata niya, tanda na ilang oras na siyang umiiyak.


"Lex.... Lex.... Lex...." Sa lakas ng pagyakap niya ay naitulak niya ko na naging dahilan din para mabitiwan ko ang bote. Mabuti na lang at nagawa ko pang maisara ang pinto bago nangyari 'yon. Paulit-ulit niya lang na tinawag ang pangalan ko habang nakasubsob sa kandungan ko. I found her kneeling on the floor while I ended up on the bed.


At first, I hesitated to touch her. Para bang ayokong hawakan siya. Ayokong maramdaman ang init galing sa katawan niya. Ayokong malanghap ang pamilyar na amoy na minsang pumuno sa kwarto ko. But I will definitely hate myself sooner or later if I got contented with just watching and doing nothing. Lalo na't, bukod sa pagbigkas ng pangalan ko ay wala na siyang ginawa kundi ang umiyak.


Marahan ko siyang hinatak at iniupo sa tabi ko bago niyakap ng mahigpit.


"I tried Lex... I tried." I felt how frustrated she is about something. Ni ayaw niya nang mag-angat ng mukha mula sa dibdib ko. "They didn't understand..... they..... didn't listen." Desperation, aside from pain, that's what I sensed from her shaking voice.


Marami akong gustong sabihin, marami akong gustong itanong pero ang lahat ng 'yon ay bigla na lang naglaho no'ng nakita ko siya. It's like her presence is enough to erase everything in my head that bothered me for the past two weeks.


I touched her chin that's wet with tears and lifted her face. I want to see her. Tinitigan ko ang maamo niyang mukha na namumula na dahil sa walang pugto niyang pag-iyak. She's still beautiful no matter if she's smiling or crying.


"Don't ever leave like that again Magnolia." Hindi ko na hinintay ang sagot niya. I just went and claimed her trembling lips.


Nalasahan ko ang alat ng kanyang mga luha at ang tamis ng kanyang labi. I kissed her so deep. I wanted her to drown from it... to drown from the sensation and not from whatever's hurting her right now. I moved my lips almost eating hers but she didn't let me dominate for long. Gumanti siya, ginantihan niya ang paraan ng paghalik ko.


Inihiga ko siya bago iwan ang mga labi niya. "Tell me now, if you're having second thoughts on what's about to happen."


"Not second thoughts but regret. I will surely regret it, if you stopped."


Hearing her say that made me want her more. Lalo akong natutuksong damhin ang bawat bahagi ng katawan niya. Gusto kong iparamdam sa kanya ang lahat ng kaya kong iparamdam. I kissed her hungrily and bit her lower lip. Darn it, I really did miss this feisty woman.


Part-time BoyfriendWhere stories live. Discover now