8 : The walking mess

Start from the beginning
                                    


       "Pep Rally? Diba nagsimula na ang first game a few nights ago?" tanong ko sabay patong ng cellphone sa tiyan ko.

       "Exhibition match lang 'yon B, sa next friday pa ang totoong laban," pagtatama ni Piper saka patalon na naupo sa kama, muntikan pa niyang maupuan ang paa ko kaya buti nalang at nakagulong ako palayo.

       "And besides, magiging mas totoo ang laban kasi magbabalik na raw si Thorn! Imagine the heat of the game pag magtutuos na ulit si Warren at Thorn," sabi naman ni Riley at nagulat ako nang paupo rin siyang tumalon patungo sa kama kaya muli na naman akong gumulong para wag akong madaganan ng pwet niya. Masaquette eh.

        "Sana this time malampaso na ni Warren ang pagmumukha ng Thorn na 'yon," komento naman ni Piper saka pumalakpak pa dahil sa excitement.

      "'Wag naman! Pogi kaya ni Baby T!" komento ni Riley at di pa siya nakuntento, nakuha pa niyang humiga sa tiyan ko.

      "Pogi nga, antisocial naman! Aanhin mo ang mukha kung wala namang manners?" sabi pa ni Piper at gaya ni Riley ay nahiga rin siya sa tiyan ko. Wala akong nagawa kundi mapatitig na lamang sa kisame gaya nila nang kapwa na nila ginagawang unan ang innocent tummy ko.

      "Grabe, antisocial talaga? What if he's just shy?" I can't help but to grow curious.

      "Braylee," Piper uttered my name in a cold sarcastic tone. "That boy is not shy. He is the epitome of a Thorn; he's a stiff cold-hearted prick! He walks around like he owns the world. He doesn't even bat an eye to anyone! i mean he only cares about himself! Kahit may masagasaan man sa harapan niya, lalagpasan niya lang 'yan at di man lang lilingunin. He may look like an innocent loner but he's silent and violent!" dagdag pa ni Piper na para bang highblood na highblood habang nagk-kwento. Wow, he really hates this Thorn guy.

      "You met him once or twice, B? Can't you remember?" sabi naman ni Riley kaya agad napakunot ang noo ko sa kalituhan.

      "Huh? Are you sure? Why can't I remember it?" I asked curiously.

      "You were drunk," natawa bigla si Piper. "Halloween night last year. You won't want to talk about it again B," Piper insisted while holding her laughter.

       "Ay tama! May video pa ata ako nun sa laptop ko!" tawa nang tawa si Riley kaya napapikit na lamang ako't natawa dahil sa sobrang kahihiyan.

      "Tama na, change topic na!" tawang-tawa man, nakiusap parin ako. The Halloween Incident is too embarrassing to talk about. I can't remember it but i've watched the video and it was too embarrassing for me... I mean immuned na ako sa kahihiyan but ibang level parin 'yon. 


***

       Like my usual pre-bedtime routine, I slumped over my bed while reading my Forestry books. Piper's already asleep but I'm still not feeling the need to rest. 

       Denver's phone suddenly lit up and when a photo popped, I couldn't help but giggle. Does he really think he could scare me? 


Denver

10:28 PM


Good night, Enemy (Published under PSICOM)Where stories live. Discover now