41 : Worst Case Scenario

182K 10.3K 13.1K
                                    

Chapter Theme:

Dumb Stuff - Lany

Dumb Stuff - Lany

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

        Braylee


         Huminga ako nang malalim at nanatiling nakahawak sa seatbelt na suot ko. Kanina pa kami walang kibuan ni Denver habang nasa loob ng sasakyan. Actually, kanina pa kami hindi nagkikibuan dahil sa sinabi niya. Hindi naman sa ayoko siyang kausapin pero hindi rin naman kasi siya nagsasalita. Wala rin akong ibang maisip na sasabihin, o kung may sasabihin man ako, hindi ako sigurado kung makakapagsalita pa ba ako nang maayos. My heart is still restless. It's been beating so loud ever since I heard those words from him. 

         Biglang tumunog ang cellphone ko kaya naman dali-dali ko itong kinuha mula sa bag na nasa lap ko.


Riley:

Bray where are you?


You:

Ri, I am so sorry but I can't go on a date with him :(


Riley:

Buti nalang! Yung date mo kasi biglang nag-cancel din hahaha

We'll pick you girlies up later for dinner


You:

Yeyyy! Thanks R, love you



        "Pupunta ka parin ba sa date mo?" Denver said in a monotonous tone. 

         Ibinalik ko ang cellphone sa bag at napatingin sa kanya. He's looking intently at the road, his jaw is tensed up again while his hand is gripping tightly on the steering wheel.

        "You just dropped a bomb on me, sa tingin mo kaya ko pang makipag-date ngayon?" I don't know why those words came out from my mouth but nothing felt wrong about it. My heartbeat is still out of control and I could still feel the coldness running down my skin. 

       "Mabuti naman pala," Denver gave out a sigh and chuckled. His back eased. His grip on the steering wheel loosed and I could see him tapping it lightly.

       I found myself smiling kaya naman dali-dali akong humarap sa bintana. I rolled down the window and let the cold january air run over my skin.

        "Are you mad at me?" Denver asked. He sounded like the old Denver again, not monotonous or pissed, just the plain Denbear I grew attached to.

Good night, Enemy (Published under PSICOM)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon