Beş yaşımdan beri süre gelen bir hayalim,bir kadınının beni seveceği ve asla bırakmayacağı bir hayal,hayatımda ki her şeyi onunla yapacağım birisi,ve bu zamanlarda gelmeli veya gelsin.Neden gelmiyor.Delirmeye başlıyorum.Aklımdan saçma düşünceler saçma senaryolar geçiyor,deli gibi her yerde onunla karşılaşmayı hayal ediyorum.Belki karşılaştım bilmiyorum."O"na kitaplar aldım,daha gerçek olduğu kesin olmadığı halde,sadece saçmalıyorum belki de,ama değil saçma değil.
Delirmeye başlıyorum.İhtiyacım var,sana ihtiyacım var!Neredesin lütfen kim olduğunu belli et.Artık ölmeye başlıyorum.Buraya belki görür diye yazıyorum,belki okuyanların içlerinden birisi "O"dur diye yazıyorum.Saçma,karanlık,değişik ne halde geldim bilmiyorum.Varlığı bile kesin olmayan birisini arayıp duruyorum.Beynim yanıyor mahvoluyorum.Hayatım çok kötü ilerliyor,her yönden.Dayanamıyorum artık...Burada mısın?Buradaysan ne olur ses ver bir şey yap,bari kim olduğunu belli et.Lütfen ölmeme izin verme.Yalvarırım.Belki olmayan birisine sesleniyorum ama bilmiyorum.Belki ben yalnızlığa mahkumumdur.Sadece lütfen...Ergenlik deyin veya alay edin ama deliriyorum.Bu ergenlik değil.Düşünüyorum sürekli kendimle konuşuyorum,buraya geldiğin de yazamıyorum...Yok oluyorlar.Yıkılıyorlar.Lütfen bir şey yap.Beni kimse anlamıyor...Neden...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
comme penser
Non-FictionKendi düşündüklerimi paylaştığımı günlük gibi bir kitap,belki vardı benim gibi düşünen bir kaç bedensiz ruhlar...
