Best thing i (N)EVER had

25

"Isabel, mag lunch ka muna."nakangiting aya sa kin.

Napa pout ako,kase inaantok pa talaga ako.
"Later 'ya."tamad kong sagot tas nagtakip pa ng unan sa mukha.Eh, Sadyang makulit si yaya,this time mahina na akong niyuyog.

"Kain ka muna. 1:30 na 'nak baka malipasan ka na nyan ng gutom."nagaalala talaga si yaya. Tsk!

Para di na sya mag alala pa ay tumayo na ako. Nag ayos muna ako ng sarili,nanigurado talaga si yaya, di sya umalis sa room ko hangga't di ako tapos. Kaya sabay kameng bumaba. Agad naman akong binati ng iba pa nameng kasambahay,na-touch naman ako sa kanila plus pinagluto nila ako ng mga paborito kong foods! Natakam ako bigla,kung kanina di ako nakakaramdam ng gutom pero ng  makita ko yung inihanda nila akin ay kumalam agad ang sikmura ko!

At dahil sa dame ng niluto nila ay inaya ko na  silang lahat na sabayan ako sa pagkain,sa umpisa ay ayaw pa nila pero napapayag ko din. Kahit papano mairaraos ko ang birthday ko kahit wala ang parents ko at si kuya,at kahit nagka "amnesia"ang lahat ngayon,meron pa naman nakaalala sa kin at sina yaya yun!

( Ganyan ba talaga pag nag bi-birthday ang isang tao? Nagiging madrama!)

Pelam mo?

(ang sungit naman this gurl!)

Pagkatapos kong mag birthday lunch kasama sina yaya,sakto namang tumawag na sina dad. Naging masaya naman ang video call namen at inabot din kame ng almost 30 minutes. Si mom, lage nyang sinasabe sa kin na babawi sila kaya at naiintidihan ko naman yun kaya nga sabe ko sa kanila na mag focus na muna sila dun. Alam ko naman na di nila gusto na wala sila sa  birthday ko pero sadyang ganun talaga,sumakto sa araw ko kaya okay  lang.Sabe nga ni mom babawe sila kaya humanda na ang  bulsa nila sa kin!hihihihi!😜

Nang matapos ang paguusap namen ng parents ko ay in-off ko agad ang phone ko,ti-next ko muna si kuya na wag muna syang mag text or tumawag sa kin. Sinabe ko lang na matutulog ako para maniwala. Pero ang totoo nyan, ayokong makatanggap ng anumang message sa KANILANG LAHAT!

KANILANG LAHAT, it means, yung mga taong nagka "amnesia" at di nakaalala sa araw na 'to.

( Akala ko ba mawawala na yang tampo blues mo pagkagising mo? Eh,bakit feeling ko mas lalong tumindi ngayon? )

Ewan ko nga din, eh! Sinubukan ko muling matulog pero di na ako dinalaw ng antok kaya muli akong bumaba, makikipaglaro na muna ako kay GEORGE (JORGE; alin ba ang tamang spell ng corgi ni bea? Hehehe...)

Masyado kong na-miss ang corgi ko kaya di ko namalayan ang oras. 4:18 PM na pala kung di pa nagsabe si yaya ay di ko malalaman!

"Anak,tumawag si alyssa, di mo daw sinasagot phone mo."si yaya na punto ilongga.

"Naiwan ko po sa room ko."pagsisinungaling ko. "Dead batt na rin kase ako 'ya kaya chi-narge ko muna. Anong pong sabe ni ate ly?"

"Basta ang sabe nya sagutin mo daw yung calls nya."

"Ah okay."sabe ko sabay smile.

Binalik ko na si george/jorge sa kulungan neto tas bumalik na ko sa room ko. Di ko pa rin binubuksan yun,bahala sila! Hmp! Naligo na lang ako and then nanood ng movie sa laptop ko. 5:20 PM ko na naisipan in-on ang phone, at ayun na nga, meron akong 25 miss calls and 15 na unread messages!
Siguro importante talaga ito, kase halos lahat sila nag text at tumawag sa kin pero yung hinihintay kong magtext at tumawag ay wala. Wala akong natanggap galing sa kanya. Hmp!

Saktong tumatawag ulit si ate ly kaya no choice na ko kundi sagutin na 'to.

"Thank god sinagot mo din!"agad na sabe ni ate ly kahit di pa ako nagsasalita.