Chasing Mandie (PUBLISHED UNDER KPUB PUBLISHING)

Thirty First Chasing

Dedicated to angging383

"Ser! Ser Andrei!"

Sabay silang nahinto ni Xandrei sa paglalakad. "Oh Mang Sito bakit ho?" May bitbit na malaking bilao ang matandang lalaki. Natakam ang mga mata niya ng makitang suka ang laman ng mga iyon.

Kamot kamot sa ulo ang matanda. "Binyag ho kasi bukas ng apo ko. Aanyayahan ko ho sana kayo. Kasama ho ang Misis niyo." Bumaling sa kanya ang matanda.

Pabalik na sila ni Xandrei sa bahay. Tumingin ang binata sa kanya. Tila nagtatanong kung sasang ayon nga ba siya. Tumango siya. "Oho naman. Dadalo kami."

"Naku salamat talaga Ser. Sige ho mauna na ako sa inyo." Masayang nagpaalam ang matanda.

Sa isla niya natutunan na maraming bagay ang pwedeng mabuhay kung matiyaga at masipag ka lang. Nilibot nila ni Xandrei ang Isla. Ipinakita ang mga natatago nitong ganda. They tried scuba diving. Makukulay at samo't saring mga isda ang naninirahan doon. Pagkatapos ay isinama siya nito sa taniman na libreng pinupunlaan ng mga tao doon. Sa katunayan may mga iuuwi pa silang gulay mula sa mga taong nadaanan nila. "Dito din ba sila sa isla nakatira?" tanong niya habang naglalakad sila.

"Hindi. Pero paminsan minsan may mga taong nagpapalipas ng gabi sa mga kubo doon. May mga pamilya sila sa kabilang isla kaya umuuwi sila kung hapon."

"Hindi ba sila nahihirapan? I mean mahirap kayang magsagwan." Aniya.

"Kakilala ko ang Mayor na nakakasakop sa lugar na ito. I helped them na makalapit sa mga opisyal para humingi ng bangkang de motor para sa transportasyon. Maliit lang kasi ang kumunidad nila. Wala pa sa isang daang pamilya ang naninirahan sa kabilang isla. Pero kahit gayon malaki na ang pangangailangan nila." Totoo nga na mabait si Xandrei sa mga taong nakatira dito. Sinabi na rin sa kanya ni Aling Pinang na dalawa sa bangkang de motor na ginagamit sa sitio ng mga ito ay kusang loob na binigay ng binata. Kung ganoon ay bukod pa pala ang binigay ng gobyerno nila. Nalaman din niya na pinag aaral ni Xandrei ang dalawang anak ni Aling Pinang.

"Mahal na mahal ka ng mga tao dito." Aniya.

"Mahal ko rin naman kasi sila eh. Pati ikaw. " Bumaling siya dito. May sinabi ito na bulong lang pero hindi niya gaanong naunawaan.

Magkaagapay silang naglalakad nang maramdaman niya ang kamay nito sa kamay niya. Mahigpit itong humawak doon habang naglalakad sila.

Hindi niya alam, pero bakit sa halos ilang araw lang ay malaki na ang nagbago? O wala naman talaga sigurong nagbago, bumalik lang siguro sa dati.

"Kapag ang pusho'y 'di shanay mag-isa..." Napapatawa nalang si Mandie habang katabi niya si Marie. Ang anak ni Mang sito na siyang may pabinyag.

"Lasing na si tatay. Hindi na maayos ang lyrics niya." Pati siya ay natatawa na din. Maya maya'y. Tumabi si Aling Pinang sa kanila.

"Hija, napabalot ko na kayo ng pagkain. Pwede niyong initin iyon." Tiyahin pala ni Marie si Aling Pinang.

Ngumiti siya. "Salamat po." Gabi na at nagkakasayahan ang mga kalalakihan. Pati si Xandrei ay hindi nakahindi nang ayain ito. Sila namang mga kababaihan ay nakaupo di kalayuan lang sa mga ito.

"Ganito talaga dito kapag may okasyon. Hindi nawawala ang bidyoke. " Sabi muli ni Marie. Sa Poblacion pala ito nagtatrabaho. Kasera sa isang grocery. Tuwing sabado lang daw ito umuuwi.

"Nako si Ser Andrei naman ang pakantahin naten! Shayang naman ang boshes ni Ser kung di niya iparirinig sa mishis niya. Diba Ma'am?" Bumaling sa kanya ang mga lasing. Inabot ng mga ito ang Mic kay Xandrei.