MAHPEYKER

BUNDAN SONRA SENİN ADIN MAHPEYKER

BU BÖLÜMÜ, BU BÖLÜMÜ YAYINLAMADAN ÖNCE OKUYAN VE İLK ELEŞTİRMENİ OLAN ARKADAŞIMA İTHAF ETDİYORUM.

Mahfiruz Sultan, gözlerini iyice açmıştı. Adeta deniz gibi olan gözleri Handan Sultan’ı boğacaktı. Handan Sultan oturduğu başköşeden kalkarak Mahfiruz Sultan’a yaklaştı.

“Behey densiz senin karşında Handan Valide Sultan var. Rahmetli Sultan III. Mehmed’in hasekisi. Sultan Ahmet Han’ın ve Şehzade Mustafa’nın anası Valide Sultan’ı. Şehzade Osman’ın babanesi var. Sen kimsin hatun bir Şehzade doğurarak kendini benim yerime mi koyarsın? Ben buraya gelmek için Safiye Sultan’la savaştım. Sen kimsin ki bunu yapabilesin.”

 Handan Sultan yeni yeni yaşlanmanın etkisiyle soluk alışverişi hızlanmıştı ve yer yer nefesi kesiliyordu. Mahfiruz Sultan bir yılanın avına yaklaşması anındaki gibi Handan Sultan’a yaklaştı.

“Sultan’ım unutmayın bu dünya gelip geçici, sizde bir dalda kuş misali. Sultanım bugün oturduğunuz o yer gün gelecek başkasının olacak. Bilin ki oraya benden başkası oturamayacak.”

 Handan Sultan bu kadarına dayanamadı ve sağ elinin tersi ile Mahfiruz Sultan’ın yanağına vurdu. Olduğu yerden acem işi halıya savrulan Mahfiruz Sultan iri okyanus mavisi gözleriyle Handan Sultan’a baktı. Sesi konuşmaktan çok bağırma tonuna ulaşmıştı “Sultanım bu yap…” Handan Sultan, Mahfiruz Sultan’ın lafını kesti ve “Ağalar alın şunu götürün dairesine.” Mahfiruz Sultan kendine yaklaşan ağalara “Sakın dokunma ağa” dedi ve kendi daireyi terk etti. Handan Sultan epeyce sinirlenmişti. Kapının önünde ki Valide Sultan ağası Malik Ağa’ya seslendi. Handan Sultan’ın huzuruna çıkan Malik Ağa Sultan’ın önünde eğildikten sonra  “Buyurun sultanım.” Dedi. Handan Sultan sinsice gülümsedi ve  “Kösem’i hazırlayın bugün Hasoda’ya  o gidecek.

Valide Sultan Dairesinden çıkan Malik Ağa cariyelerin eğitim gördüğü bölümün koridoruna yöneldi. Yıllarını bu bembeyaz yer yer mermer yer yer  kendini eşsiz çinilere bırakan koridordan kaç defa gitmişti. Cariyeler musiki dersindeydi. Kösem’in elinde udu Anadolu’dan kopan türküleri söylüyordu. Malik Ağa ders veren kalfaya Kösem’i işaret etti. Kalfa alabilirsin dercesine kafasını sallayarak onay verdi. Hemen sonra Malik Ağa ve Kösem dışarıdaydı. Kösem şaşkın bir ifadeyle “Hayırdır ağam ne oldu?” dedi. Malik Ağa sadece şunları dedi “Geleceğine gidiyorsun beni takip et.”

Akşam olmuştu ve Kösem’e bütün kaideler anlatılmıştı. En önde Kösem hemen arkasında Malik Ağa ve kızlar ağası Ferhan Ağa onlarında arkasında dört kalfa Hasoda’ya ilerliyorlardı. Kapının önüne geldiklerinde her şey Valide Sultan Ağası Malik Ağa’nın kapıyı açın manasındaki el hareketine bakıyordu. Oymalarla zengin görünüm kazanmış ahşap çift taraflı kapı iki yöne açıldı. Turkuaz rengi kıyafetiyle keskin bakışlarının zemini izleyişi ile içeri ilerliyordu. Anlatılan bütün kaideleri unutmuştu. Az ilersinde cihan hükümdarı Sultan Ahmed Han duruyordu.

Sabah olmuştu. Has Bahçeden kuş cıvıltıları havuzdan gelen suyun şıkırtıları duyuluyordu. Kösem Padişah ile kahvaltı yapıyordu.  Sultan Ahmet Han sağ elini Kösem’in çenesine götürdü ve göz göze gelmelerini sağladı. “Bundan sonra senin adın Kösem değil Mahpeyker olacak. Manası  ay çehreli (ay suratlı) demek tam sana yaraşır bir ad. Sultan Ahmed Han olduğu yerden kalkarak kapıyı açtı. Kapının  önünde ki Malik Ağa’ya “Tez Harem-i hümayun’uma duyurasın. Bundan sonra ona Kösem denmesini yasaklarım onun adı bundan sonra Mahpeyker”

Malik Ağa koşarak haremin en orta yerine geldi Handan Sultan Hariç tüm harem ahalisi oradaydı. “Duyduk duymadık demeyin Sultan Ahmed Han gözde cariyesi Köse Hatun’a bundan sonra kösem denmesini yasaklamış Mahpeyker denmesini münasip görmüşdür.” Mahfiruz Sultan ve Yanındaki  Baş ikbal  Fatma Hatun birbirine bakarak kalmışlardı. Tam o sırada kapı açıldı ve içeri Handan Sultan geldi. Onu gören Mahfiruz Sultan orayı ter etmek üzere ayağa kalktı ve kapıya doğru ilerledi tam çıkarken Handan Sultan “Mahfiruz Hatun tam sana göre bir rakip sundum. Umarım hediye mi beğenmişsindir.”