“I’m sorry. I’m really sorry.”
“No its not your fault.” Sinabi nya yun habang di nakatingin sa akin then he face me again. “Be happy. Hihintayin pa rin kita kahit di ka bumalik. Nandito pa rin ako at nandito ka.” Tinuro nya yung puso nya.
Habang pinapanuod ko syang umalis sunod sunod na lumalabas yung luha ko. At ng di ko na siya nakita napaupo na lang ako sa kinatatayuan ko. At umiyak nag umiyak.
Bakit di ko magawang pigilan ka? Ang gusto ko lang naman ang makasama ka at maayos na lahat to. Pero alam kong tama siya na di ko kayang makitang nagkakaganun sila Tita.
“I’m sorry.”
Jhiro’s POV
Nagulat kami ng pumasok sa room si Hanna. Nandun kami ni daddy at that time.
“Mommy.”
“Irene.” Then I hugged her.
“Tita.”
“Bakit ka nandito?” Sabi nya ng walang emosyon.
“Gagawin ko na lahat ng gusto nyo. Magpapakasal na k okay Jhiro at sasama na ko sa inyo pagbalik sa US.”
“Really?”
“That’s what you like Tita.”
“Yehey. Kasama ko na ulit si Mommy.”
“Kukunin ko na po yung mga gamit ko.” Tumingin siya sa akin. “ As long as ayos na si Tita aalis na di ba?”
“Yes. Hahatid na kita.”
“Mommy sama po ako.”
“Irene babalik din ako agad. Jhiro samahan mo na lang si Irene. Pahiram na lang ng kotse mo.”
“Ok.” Binigay ko na sa kanya. Parang may mali. Parang din a sya yung dating Hanna. Ganitong ganito sya ng mamatay si Anthony.
Hanna’s POV
“Mama, Lola aalis po tayo as long as ok na si Tita.”
“Bakit?” Lola
“Saan?”
“Babalik na po tayo sa US. Babalik na po tayo sa dati.”
“Teka teka pero si Carlsvin?”
“Wala na po kami.” Pumasok ako sa kwarto at patuloy sa pageempake.
“Anong wala?”
“Naghiwalay na po kami.”
“Teka dito kami ng Lola mo.”
“Ayoko na sa Amerika apo.”
“Kung yun po ang gusto nyo.”
Hinablot ni Mama yung mga gamit at pilit akong pinaharap sa kanya. “Kausapin mo ko. Bakit ka na naman nagkakaganito? Di mo na naman sinasabi sa akin lahat.”
“Ma.” Sinabi ko lahat kay Mama at umiyak.
Jhiro’s POV
Days passed naging maayos na si Mommy at nakalabas ng ospital. But Hanna never change. She’s cold like before Anthony’s gone.
“Everything’s alight. Babalik na lang tayo sa US para sa kasal.” Tita Katherina
“Ok po. Aakyat na po ako.”
“A-Ok.”
“Hanna. Naannounce na nga pala yung kasal.At bukas yung fitting mo.”
“Ok.”Umakyat na siya para tabihan si Irene.
“I’m so excited.” Mommy
“Di mo ba napansin na di siya masaya. Ok lang bas a inyo na ituloy to.”
“Ano bang sinasabi mo Albert. Ok. Tama na to aakyat na din ako.”
Then mom left. “Ikaw Jhiro it is alright like this?”
“I love her.”
“Malaki ka na alam mo na ang tama sa mali.” Umalis na din si Dad. Alam kong di siya masaya ngaun pero kaya ko ba siyang masaya. Noon di ko sinabi sa kanya na mahal ko siya dahil alam ko lagi lang siyang nasa tabi ko. Pero ngaun alam kong pagtinigil ko lahat to mawawala ka na ng tuluyan.
Kinabukasan
“This is our last day here in Philippines. Magfit ka na anak ha.”
“Opo Tita.”
“Mommy na di ba?”
“Opo Tita.” Then I saw Mommy’s smile vanished.
Pumasok na sya sa loob. “Ah miss make sure na ayos na yung wedding dress nya ha. I want my daughter to be the most beautiful bride.”
“Ok Mam.”
Hanna’s POV
Di ba dapat masaya ako ngaun. Dahil isang beses lang sa isang babae ang makasal. Pero masakit.
“Ang ganda nyo po Miss Hanna.”
“Of course ako ang gumawa ng gown. Bagay na bagay sa kanya.”
Biglang tumulo yung luha kjo pero pinunasan ko agad. Nakita ko yung mga nagtatanong nilang mata. “Ah I’m just happy.” Then I forced a smile.
“Ah a oo nga naman.”
“Bubuksan na po namin yung curtain para makita ka na ng groom. At mainlove pa sya lalo sayo.”
Binuksan nga nila at nakita kong parang ngaun lang nila ko nakitang nakaayos.
“Ang ganda talaga ng magiging daughter in law ko.”
“Ouch Ma.”
“Lapitan mo na yung mapapangasawa mo.”
Nilapitan ako ni Jhiro at tinignan. “You’re beautiful.”
“Thank you.”
After nun iniwan kami ni Tita. Ang sabi nya magdinner daw kami ni Jhiro.
“Masarap ba?”
“Ok lang.” Patuloy pa rin ako sa pagkain pero alam kong nakatingin siya sa akin.
“Thank you for coming back.” Nakita kong parang may gusto syang sabihin.
Binaba ko yung utensils ko at tumingin sa kanya. “ Tell me.”
“Huh?”
“You have something to say.”
“Hanna. Di na ko magpapaligoy ligoy pa. I love you.”
Di na ko nagulat dahilan sinabi na niya sa akin yun. “ I know.”
“I know that you still love him but I’ll wait. I’m saying this because we are going to be together.”
“I know. Excuse me. Mag-ccr lang ako.”
Pagpasok ko tumingin lang ako sa salamin. Ayoko ng umiyak. Nagayos lang ako sandali at nung lalabas na ko may pumasok sa CR at nilock yun.
“Hanna.”
“What are you doing Emma.”
“I need to tell you something. About Jhiro and me.”
*****
YOU ARE READING
BY CHANCE
Teen FictionWhat if kung may pinsan ka at sinet up ka sa isang pangit nyang kakilala kapalit ng isang iPhone. At dahil mahal mo at kaisaisang pinsan tatanggapin mo ba???? Anong gagawin mo? Ganyan lang naman ang nangyari sakin at sa panahon na kailangan kong may...
CHAPTER 65 FOR ME IT'S WAITING
Start from the beginning
