Sweet but Dangerous

CHAPTER 1

Nakaupo ako sa upuan,the chair where he always sitting day and night while working.Lagi siyang nagpapakabusy sa room na to pero hindi siya nawawalan ng time para sakin.Tuwing kailangan ko siya ay lagi siyang nandyan kaya nga yung mini office niya ay meron dito sa bahay,dito siya lagi nagtatrabaho pero minsan pumunta din siya sa company pag kailangan siya ng Dad niya gaya ngayun.

Wala siya kasi may tinatapos siyang trabaho,anong trabaho? Well... hindi ko alam tsaka wala naman akong karapatan para alamin yun dahil hindi naman niya ako asawa or girlfriend.

Hindi ko alam kung ano ako dito sa bahay na to pero sabi niya dito lang daw ako at aalagaan niya ako at sabi niya mahal niya ako.Pero hindi ko alam kung anong klaseng love yung sinasabi niya.Malay mo baka bilang kaibigan lang diba?

Hindi niya ako pinapayagang lumabas or pumunta sa kung saan saan kahit sa mga kaibigan ko or kahut bumili lang sa grocery kaya ang ginawa niya ay nagstock siya ng maraming pagkain sa ref at sa cabinet dun sa kitchen.Lahat ng kailangan ko ay nandito na at kumuha pa siya ng mga maid para pagsilbuhan ako at mga guard dun sa labas ng gate 24/7 silang nakatayo dun at nagbabantay.

Hindi ba sila napapagod?

Iniisip ko nga kung nagpapahinga pa sila pati yung mga maid lagi lang silang nakatayo sa bawat corner ng bahay dahil para daw pag tatawagin ko sila or may ipapakuha ako ay maririnig nila.

Wala na akong mga magulang,kapatid? Meron.Si Jimin,siya nalang ang natitirang pamilya ko,wala akong kilalang mga kamag anak ko dahil simula noon ay para bang inampon na kami ni Jungkook.

Oo si Jungkook ang tinutukoy ko ang pinakasikat na anak ng CEO ng pinakasikat na company dito sa land ng Korea.

Sabi nila nakakatakot daw si Jungkook at napakaheartless daw niya pero ang cool at handsome niya.Pero para saakin mabait at sweet naman siya kasi yun naman ang nakikita ko tuwing nandito siya sa bahay at magkasama kami.

Ang kuya ko na si Jimin ay nagtatrabaho sa company ng mga Jeons,minsan lang niya ako binibisita dito kasama ang mga kaibigan nila.Nakilala ko na sila,pinakilala sila saakin ni Jungkook at Jimin.Sila si Taehyung,Namjoon,Hoseok,Seokjin,at Yoongi.

Kung pinagsama sama mo yung pitong yun para silang mga nakatakas sa mental.Nung nakilala ko nga sila eh para silang hindi nahihiya saakin diba kasi karamihan sa mga lalaki mahiyain pag may mga kaharap na babae lalo na pag kakakilala palang nila ito pero sila.Hay naku! Masestress ka lang pag sasawayin mo sila.

Minsan nga nag aactingan sila na para bang babae lalo na si Hoseok at Taehyung tapos itong kapatid ko naman nakikisali din pati si Jungkook kaya lagi akong masaya.Lagi nila akong pinapatawa kahit si Jungkook,tuwing uuwi siya ay pinapangiti niya ako walang araw na hindi ako tumatawa at ngumingiti.

Hawak hawak ko yung litrato naming walo ng biglang bumukas ang pinto,napatingin ako at si Jungkook lang pala.Nilagay ko sa tamang pwesto yung litrato saka tumayo.

"Hi Eun Hee,What are you doing here?".  He asked tsaka hinalikan yung pisngi ko.I'm already used to it though.

Ngumiti ako at sinabi, "Wala kasi akong magawa and don't worry wala akong pinakailaman dito".  Sabi ko,ngumiti lang siya tsaka tumango tango.

"Did you ate already?".  Tanong niya ulit habang inaalis yung parang jacket ng suit niya at ipinatong sa likod ng upuan.

I shook my head and he sighed, "You should eat,Eun Hee.I told you before that---".

"...Don't skip my eating hours?".  I asked,chuckling.  "I already know that,Jungkook". Sabi ko sakaniya,he just sighed and wore the jacket of his suit again.

"Saan ka pupunta?".  Tanong ko na para bang malungkot,tumingin siya sakin and he chuckled.

"Eat.We will eat at the restaurant".  He said which makes me shock,  "Lalabas tayo?".  Tanong ko and he nodded.

"Oo,magbihis ka na".  Sabi niya,I grined and existed the room excitedly.

Pumasok ako sa loob ng kwarto ko at nagbihis,nag dress nalang ako simple but elegant,binabagy ko ang dress sa kulay ko.Nagdoll shoes lang ako hindi kasi ako sanay magtakong,naglagay ako ng kunting make up para naman bumagay ako sa restaurant na pupuntahan namin.

Alam ko naman na this days ay kailangan mag mukha kang in para hindi ka tuksuhin ng iba lalo na't si Jungkook ang kasama ko alam kong pagtitinginan at paguusapan kami.

Hinayaan ko lang na nakalugay ang medyo curly kong buhok.Tinitigan ko yung sarili ko sa mirror then I smiled,I took my shoulder bag and went downstairs.

Nakita ko si Jungkook na nakaupo sa couch habang pinipindot yung phone niya at nakacrossed yung legs niya.It seems like he felt my presence,he lifted his head to look at me while I was walking towards him.

"Let's go?".  He said,I nodded and clung to his arms.We hopped inside the car at pinaandar na niya ang sasakyan.

Mga ilang minuto ay nakarating din kami sa restaurant,tumingin ako sa labas at medyo maraming tao,pinagbuksan niya ako ng pinto.Akala ko kami lang ni Jungkook ang pumunta dito pero may mga body guards palang sumunod.

"Are you ok?".  Jungkook asked as we sat on the chair.

"Yes but...Jungkook bakit kailangan pa nating magsama ng body guard?".  Tanong ko sakaniya and he chuckled.

"For our safety...Don't you want to be safe?".  He asked.

"Gusto.Pero...".  I paused.I just sighed at hindi na tinuloy yung sasabihin ko.

"Eun Hee... Don't be sad,ok? I don't want you to see like that.If ayaw mong magdala tayo ng body guard then I---".

Ipinatong ko yung kamay ko sa kamay niya at, "No.It's ok,Jungkook.I'm just asking".  I said and smiled at him and he smiled back then patted my head.

'Is that really Jeon Jungkook?'

'Gosh!Did he changed?'

'Who is she?'

'He look like an innocent'

'Plastic lang naman ata yan eh'

'That is the girl that he always bringing with him,right? Girlfriend siya siguro'

I heard them murmured.I look around but Jungkook squeszzed my hand so I look at him,  "Don't mind them,hmm?".  Sabi niya,tumango nalang ako at hindi sila pinansin tulad ng sabi niya.

Ako? Girlfriend ni Jungkook? Ugh...How I wish!