romance • jihan

09

TUMAAS ang mga kilay ko ng mabasa ang text ng bestfriend ko. I rolled my eyes, pero kahit ayaw ko ay bumalik ako sa pinanggalingan kong classroom.

From: Cheolangot

I left my notebook on my table ono can you take it for me? Phuleasheeeee ono

Pacute. Pabebe. Papato. Paano—pa—paSeungcheol?
Ah buset ang pangit niya, di ko maimagine pwe. Mas maganda talaga tingnan kung si—

Si ano—putangina.

Mabilis ulit akong tumalikod at naglakad. Malalaki ang mga hakbang na lumayo sa tanawing nakita ko. I hugged myself as I bit my lips.

Si Jisoo kasi. Bakit nasa loob ng classroom namin? I saw him sitting sa isa sa mga upuan sa harap habang parang may isinusulat sa notebook sa armchair. May hawak siyang gitara at tila ba nilalaro niya iyon. Or baka nagkocompose siya ._.

I sighed. I held a hand on my chest.
That man...

Ano bang gagawin ko sa buhay ko kung lagi na lang siyang nandyan? Kahit saan ako magpunta ay nandoon din siya. Mas lalo ko tuloy siyang namimiss. At mas lalo ding sumasakit at sumasama ang pakiram sa dibdib ko.

Iwas na lang ako ng iwas. Marahil napansin na niya, pero hindi naman siya nagsasalita o kahit komprontahin man lang ako. Siguro takot na siya sa akin dahil sa pagtatapat ko.

From: Cheolangot

Wag ka na pala pumunta dun. Mingyu told me na andun SIYA

To: Cheolangot

Too late. Nakita ko na siya

From: Cheolangot

Eh?! Shit pupunta ako diyan!

To: Cheolangot

No need, Cheol. Nakaalis naman ako kaagad, he didn't see me

From: Cheolangot

Sure ka ba? I'm worried

To: Cheolangot

Oo. Sure na sure. I'm fine. Don't worry

From: Cheolangot

Hm..meet me at the parking lot.

To: Cheolangot

Hm wag na. Kung aayain mo lang ako, di ako sasama. I have many things to do.