Hoofdstuk 107

150 7 0
                                    

-Macy's pov.-

Ik open langzaam mijn ogen als ik iets aan mijn hand voel kriebelen. Ik glimlach klein als ik zie dat het Harry is. "Het is oke' Zeg ik glimlachend als hij zich begint te verontschuldigen. Ik kijk hem aan als hij vraagt ofg ik goed geslapen heb. Ik glimlach als ik zijn tong een klein  beetje uit zijn mond zie als hij zich concentreert op de weg. "Jep" Zeg ik glimlachend.  Ik knik als hij voorstelt om te stoppen met rijden. Ik kijk om me heen, en zie dat we bij het strand zijn. Vet! We lopen over de duinen, maar het is best wel koud. "ik heb het koud" mompel ik. Ik glimlach als hij zijn arm om me heen slaat. Hij is warm en groot. Ik voel dat hij een kusje op mijn hoofd drukt. Hoevaak zou hij dat al wel niet bij iemand hebben gedaan?  "Jij kan er toch niets aan doen. Het is niet jouw schuld' Mompel ik. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst. Als hij nu iets opener was, was het allemaal een heel stuk makkelijker. We lopen nog altijd hand in hand, dicht tegen elkaar aan. We stoppen en blijven staan. Het is al laat, en de zonsondergang begint bijna. Het is ongelovelijk mooi, ik had nooit gedacht dat het zo perfect zou kunnen zijn. Tot mijn verbazing is er bijna niemand anders op het strand. Ik kijk Harry aan, en leg zachtjes mijn hand op zijn wang, die een beetje stoppeltjes begint te krijgen. Ik grinnik zachtjes, en hij kijkt me een beetje verward aan, wat uiteraard heel schattig is. "Je hebt stoppels" Grinnik ik, terwijl ik zachtjes over zijn wang wrijf. Ik kijk hem in zijn ogen aan. Onze gezichten zijn zo dicht tegen elkaar aan. Ik kan bijna zijn adem voelen. Ik sluit mijn ogen en leun een beetje naar voren. Ik wil weten wat er allemaal is gebeurt, koste wat het kost. Misschien kan ik hem zo een beetje los krijgen. Hm, koste wat het kost? Nah, ik ga niet met hem het bed in. Dat is net te ver gezocht. Ik voel zijn volle, zachte, ervaren lippen op de mijne en zoen hem. Zijn tong vraagt al bijna meteen toestemming, en die geef ik. We lopen kort te tongen, maar zodra ik doorheb dat de zonsondergang is begonnen trek ik me van Harry af, niet te wild. Ik ga voor hem staan, met mijn rug tegen zijn buik, en sla mijn armen om zijn heupen. We  staan nu allebei te genieten van de zonsondergang. Ik trek hem dicht tegen me aan, en glimlach als ik merk dat Harry het wel leuk vind. Hij slaat zijn armen om mij heen, en we kijken naar de zon, die langzaam in het water zakt. Ik glimlach bij het gezicht, het is prachtig. Ik draai me om als de zon onder is, en het ineens een heel stuk donkerder is. Ik kijk in zijn ogen en glimlach. Ik pak zijn hand zachtjes vast en loop langzaam door het nog warme zand. Ik trek hem dicht tegen me aan. Hij slaat zijn grote, warme hand om me heen en ik glimlach. Ik loop met hem mee naar het busje, in de hoop dat we vandaag geen ruzie meer maken. Toch vraag ik me af waar al die pillen voor waren. Straks heeft hij een of andere ziekte! Laat ik er maar niet over beginnen, want dat zij niet mijn 'zaken'. Ik kijk naar hoe Harry het busje opent en aan de kant gaat, zodat ik er in kan. Ik glimlach en plof neer op het bed. Harry sluit de deur en loopt op het bed. Hij ploft naast me neer, en ik kan het niet laten om tegen hem aan te kruipen, want hij is heel warm. Ik glimlach klein als hij met zijn gigantische hand zachtjes door mijn haar gaat. Misschien is hij toch wel lief. 

-

I hope you liked that! Please comment, vote and share!

Why don't we go there- dutch harry styles fanficWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu