KABANATA 14

Mulai dari awal
                                    

"Nahihilo ako" Sabi ko sakanya binuhat nya naman na ako tumingin muna sya ng masama kay kiko bago kame tuluyang lumabas ng kusina pumasok kame sa silid nya at ipinahinga nya ako sa kama.

"Okay kalang ba lagi ka nalang nahihilo umiinum kaba ng dugo?" Tanong nya sakin tumango naman ako habang nakatingin sakanya nagulat ako ng buksan nya yong polong suot nya tatlong butones ang binuksan nya.

"Bite m wife" Utos nya sakin napalunok naman ako ng sariling laway ko.

"Bite me wife kong ayaw mong ako ang kumagat sayo" Pag tatangka nya sakin wala akong nagawa kundi ako ilapit ako mukha ko sa leeg nya amoy na amoy ko ang pabango nyang hindi masakit sa ilong inamoy ko ito napapikit ako pagkamulat ko ay pula na yong mata ko inilabas ko yong pangil ko ang hindi nag dalawang isip na kagatin yong leeg nya.

Napakapit ako sa batok nya habang sinisipsip yong dugo nya binuhat nya ako at pinaupo sa hita nya ng okay na yong pakiramdam ko ay inilayo kona yong mukha ko sa leeg nya bumalik narin sa itim yong mata ko at wala na yong pangil ko.

Nagulat ako ng halikan nya ako sa labi napadaing ako ng pisilin nya yong suso ko huminto sya sa paghalik sakin pero malapit parin yong mukha nya sa mukha ko.

"You okay now?" Tanong nya sakin tumango naman ako "Mag pahinga kana dito lang ako sa tabi mo" Dagdag nya ipinahiga nya na ako sa kama.

Umayos naman ako sa higa akala ko uupo lang sya pero nagkamali ako humiga din sya sa tabi ko niyakap nya ako biglan bumilis naman yong tibok ng puso ko.

"Just rest wifey or papagurin kita" Muling pagbabanta nya sakin agad ko naman syang pinalo sa bras tumawa lang sya ng mahina at humigpit ang yakap nya sakin.

Pumikit na ako baka ako nga ako papagurin nya mahirap na no.

________

*JEON SEU's POV*

Nakatingin lang ako sakanya habang mahimbing na natutulog ng masiguro kong tulog na talaga sya ay bumangon na ako sa pagkakahiga at lumakad na palabas ng silid namin.

Pag kalabas ko ay nadatnan ko sila sa may sofa nakaupo at hinihintay ako umupo ako sa pangisahang upoan.

"Anong sasabihin mo sue?" Seryosong tanon ni ayame.

Huminga muna ako ng malalim tsaka ako tumingin sakanila.

"May sinabi sakin si venezia bago ko sya mapatay hindi si kys ang babaeng nasa propisya" Seryoso kong sabi sakanila nagulat naman sila.

"Paano nya nalamang hindi sya?" Nagugulohang tanong ni mavi.

"Hindi sya totoong anak ni rosalinda ampon lang nyas si kys" Tukoy ko sa babaeng pinatay ni venezia nong araw na kinukuha nya si kys samin.

"Bakit hindi mo sinabi agad samin?" Tanong ni adelisa muli akong huminga ng malalim.

"Nagpaimbistiga muna ako kay jacob sinigurado ko muna kong totoo ang sinabi sakin ni venezia" Seryosong sagot ko "Totoo ngang ampon lang si kys kinuha lang sya ni rosalinda sa bahay amponan para kahit papano may anak parin sya" Dagdag ko kita ko sa mga mata nilang nagugulohan sila.

"Paano si kys? Anong gagawin natin sakanya?" Tanong no ford napailing ako sa totoo lang hindi kopa alam.

"Hindi ko alam wag nyo na munang sasabihin sakanya ang tungkol dito" Seryosong sagot ko sakanya.

"Pero sue nasakanya lahat ng nasa libro" Kunot noong sabi ni ayame sakin.

"Yan din ang pinag tataka kong hindi sya bakit kakaiba sya pinaiimbistigahan ko ngayon kay jacob kong sino ang tunay nyang magulang sinabi ng bahay ampunan bata palang si kys ay ulila na ito" Paliwanag ko sakanila hindi kona din alam nangyayari.

The Last Blood [COMPLETE]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang