my brothers best friend #AI

.15.

Lucy P.O.V:
Het laatste les uur is aangebroken.

Ik neem mijn sportzak en loop naar de meisjeskleedkamer.
"Hi slet" zeggen bijna alle meiden die binnen lopen.
Ik zucht en kleed me verder om.
Ik loop de sportzaal in en geef Ashton een knuffel.
"Ok mensen we gaan vandaag basket ball spelen. Team1: Hannah, Arzaylea, Luke en Lucy.
Team2: Michael, James, Ginny en Luna.
Team3: Ashton, Lilly, Scott en Emily.
Team4: Calum, Caleb, Samuel en Tyler.
Alex, Nikki, jullie zijn inval spelers.
Eerst gaan we allemaal oefenen op lay-up en daarna gaan we wedstrijd spelen." zegt de leerkracht.
We stemmen allemaal in en beginnen te oefenen.
Ik voel een bal tegen mijn rug botsen, net op de plaats waar een blauwe plek zich bevind.
Vervolgens gaat er een pijnscheut door mijn hele rug.

We beginnen met een wedstrijd te spelen.
Weer gaat er enorme pijnscheut door mijn rug.
Ik laat me op de bank vallen.
"Lucy, alles Okay?" vraagt de leerkracht en kijkt me bezorgt aan.
Ik schud mijn hoofd.
"Alex je mag Lucy's plaats innemen."
Ondertussen is mijn duizeligheid ook toegenomen.
Ik begin een wazig beeld voor mijn ogen te krijgen.
Na enkele minuten roept de leerkracht dat we naar de kleedkamers mogen gaan.

Ze komt naast me zitten en stelt een aantal vragen.
Ik kan enkel knikken en mijn hoofd schudden.
Ze loopt naar de meisjes kleedkamer en brengt mijn spullen.
Gelukkig is Ash snel klaar en loopt hij samen met mij naar huis.
Hij ondersteund me en legt me op mijn bed.
Hij komt naast me liggen.
"Gaat het?" vraagt hij.
Ik schud mijn hoofd en ga op zijn borstkas liggen.
Hij legt zijn arm achter mijn rug en legt zijn hand op mijn heup.
Weer gaat er een pijnscheut door mijn lichaam.
"Ash... kan je please je arm verplaatsen?" zeg ik zacht en bijt op mijn lip om niet te huilen.
Hij haalt voorzichtig zijn arm weg.
Langzaam zakken mijn ogen dicht.

•••

Ik draai me om en bots tegen een warm lichaam aan.
Ik haal mijn telefoon uit mijn vestje.
5.10 Pm.
Ik kijk naar de persoon die naast me ligt.
Ik haal mijn hand door zijn krullend haar heen.
"Ash..." fluister ik zacht.
Hij opent zijn ogen en kijkt me aan.
"Kan je me helpen?" vraag ik.
Hij knikt en helpt me om rechter te gaan zitten.
Ik neem mijn pyjama en probeer op de rand van het bed te gaan zitten.
"Moet ik op de gang wachten?"vraagt Ashton.
Ik schud mijn hoofd.
"Ik schaam me niet tegenover je."
Hij gaat op mijn bureau zitten en kijkt in mijn schetsboek.
Ik trek mijn uniform uit en trek mijn pyjamabroek aan
Net als ik mijn oversized sweater wil aan doen voel ik het bed naast me indeuken.
"Luce je rug..." zegt Ash.
Ik kijk hem aan.
Hij dichter bij en gaat zacht met zijn vingers over de blauwe plekken.
Weer bijt ik op mijn lip om niet te huilen.
Ik trek de sweater aan en sta voorzichtig recht om de gordijnen te sluiten.
Ik grijp naar Ashton's arm wanneer ik voel dat ik ga flauwvallen.
Hij leid me voorzichtig naar het zeteltje in de hoek van mijn kamer.
Waarom is hij zo lief voor mij, na alles wat ik hem heb gedaan.