my brothers best friend #AI

.6.

Lucy p.o.v:
Ik lig nog steeds in bed.
Ik heb echt geen zin om op te staan.
Uiteindelijk sta ik dan toch op.
Ik kan namelijk geen lessen missen.
Ik kleed me zo snel mogelijk om en eet snel een boterham.
Ik heb wel nog genoeg geld om vanmiddag iets te kopen.
Calum komt ook net naar beneden.
Hij neemt een appel en loopt samen met me naar school.

"Luce, kan ik je spreken?" vraagt Ashton.
Ik knik.

"Wat was er gisteren. Ik vond het echt raar."
"Laat het gewoon Ash ik heb hier echt geen zin in."
Met deze woorden draai ik me om en loop ik terug naar de rest van de groep.

Ashton p.o.v:
Waarom doet ze de laatste dagen zo.
Gisteren deed ze ook zo raar.
Ik kan het ook aan Calum vragen maar hij zal er waarschijnlijk ook niks over zeggen.

Calum p.o.v:
Ik snap er niks meer van.
Eerst gaat Lucy mee met Ash en het volgende moment komt ze terug en negeert ze hem volledig.
Ik wil niet dat ze ruzie krijgen.

Lucy p.o.v:
Waarom kan niemand me gewoon gerust laten.
We zitten nu in de les en Ash stuurt me steeds sms'jes.
Ik probeer het gewoon te negeren.
Ik heb echt geen zin meer.
Een hele dag hier zitten en de hele tijd vragen krijgen van iedereen.
Gelukkig komt er een secretariaat medewerker zeggen dat we naar huis mogen omdat de rest van onze leerkrachten ziek zijn.

Ik neem mijn rugzak en loop zo snel mogelijk naar buiten.
Luke moet het blijkbaar gemerkt hebben want hij loopt als een gek achter me aan.
Als van het schoolplein af zijn neemt hij mijn arm en draait hij me met een ruk om.
Ik kijk hem nu recht in zijn ogen aan.
"Wat is er Luce je doet echt raar." zegt hij.
Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst aan en begint te huilen.
"Ssst, het komt goed babe." fluistert hij.
Ik leg nu mijn kin op zijn borst en kijk hem recht in zijn oceaan blauwe ogen aan.

Ashton p.o.v:
Luke en Lucy staan samen aan de bushalte.
Net als ik er ook wil heen lopen drukt ze haar lippen op de zijne.
*Crack* dat was mijn hart.
Ze kijken elkaar nog heel even romantisch aan en lopen dan samen richting onze straat.
She is taken.
Deze zin blijft de hele weg naar huis door mijn hoofd spoken.

Luke p.o.v:
Samen met Lucy loop ik naar haar huis toe.
Ze geeft me een knuffel en drukt haar zachte lippen weer op de mijne.
Dit voelt zo goed.

Lucy p.o.v:
Ik zwaai nog even naar Luke en ga dan naar binnen.
Hij is zo lief, net wat ik nodig had.
Ik weet dat ik zei dat hij mijn type niet is maar toch, hij is anders dan de rest.
Ik ga op mijn kamer zitten en maak mijn huiswerk.

Ik kan zien dat Luke ook aan het studeren is omdat onze ramen recht over elkaar staan.
Hij is zo schattig als hij aan het nadenken is.
Ik ga zelf ook verder met mijn huiswerk.

Ik ben net klaar met mijn huiswerk.
Ik loop naar Calum zijn kamer om te vragen of ik een plectrum van hem mag lenen maar als ik de deur open maak zit er niemand in de kamer.
Waar zit hij toch ik ben al meer dan drie uur thuis en hij is hier nog niet geweest.
Ik bel snel naar Michael om te vragen of Calum toevallig niet bij hem is.
Hij zegt dat hij hem na school niet meer heeft gezien.
We besluiten om de rest te bellen en hem te gaan zoeken omdat hij ook niet opneemt.

Als we in het park zijn, splitsen we op.
Ik en Luke gaan naar de kant van de stad toe rijden en Ashton en Michael gaan naar de kant van Hornsby rijden.
Ik hoop dat we hem vinden.
Samen met Luke rij ik door de stad.
Ik probeer Calum nog een paar keer te bellen maar hij neemt echt niet op.
Ik begin me zorgen te maken. Waar kan hij toch zitten.