AŞKIN YOĞUN HALİ

A.Y.H.-12-

Keyifli okumalar, gençler :) :)

''Nereye geldik.?''

Motosiklet durduğunda, geldiğimiz eve çevirdim bakışlarımı.. Bembeyaz, üç katlı koca bina.. Dev pencereleri ve gri kapısıyla ne kadar buz gibi görünsede içinin sıcaklığını merak etmiştim doğrusu..

Hemen atladım motosikletten ve hayran hayran evi izlemeye başladım.. Asil bir havası da vardı.. Açıkçası biraz ürkmüştüm bu durundan..

''Evime..'' diyerek, indiği motosikleti, eliyle bahçeye doğru iteklemeye başladı.. 

Arkasından anlamsız anlamsız bakarken, tekrar seslendi..

''Ee hadi.. Buraya gelmeyi akıl edemezler..''

Kendimi hızla toparlayıp, şaşkınlığı üzerimden atmayı akıl edebilmiştim.. Ah tabi, cevap.. Adam yüzüme böyle bakmaya devam ederse, zorla vereceğim bir cevap olabilirdi anca.. Öyle de oldu.. Sesimi çıkarmadan sadece başımla onayladım ve peşinden takip ettim..

Bahçeye girdikten sonra, bu görkemli binaya açılan kapıyı es geçip, yan tarafa doğru ilerledi.. Havuzun kenarından geçip, tenha bir yere motosikleti park etti.. 

Ben şaşkın ve biraz da hayran bakışlarımla onu izlerken, bana doğru çevirdi bedenini.. O koca bacaklarını harekete geçirip, bir kaç adımda önüme geldi..

Aynı hizaya gelmek için, başını biraz, birazcık ama çok değil, eğdi..

''Nefes almayı unutma..'' dedikten sonra göz kırptı..

 Ve ben o göz kapağının kapanıp açılmasını inanılmaz bir şey görmüş gibi izledim.. Allah'ım göz kapakları bile... Derken hemen içimdeki mantıklı Irmak duruma el attı ve uyardı beni.. 

Özüne dön Irmak.! Hiç yeri ve zamanı değil.!

Haklıydı.!

Omuzlarımı kavrayan eller ile bir anda yüz seksen derece döndürüldüm.. Tam karşımda gördüğüm, ahşap çerçeveli cam  kapıya doğru yavaş yavaş yönlendirildim.. Tabi ki o eller, Ali'ye aitti.. Ellerinin sıcaklığını tenimde hissederken, nasıl mantıklı düşünebilirdim acaba.?

Tek omzumda hissettiğim soğuklukla, eş zamanlı olarak karşımdaki kapı açıldı.. Ve  Ali tekrar beni yönlendirip, içeri girmemi sağladı..

Onun odasıydı.!

Simsiyah bir odaydı..  Halısı.. Dolapları.. Duvara monte edilmiş rafları.. 

Odayı renklendiren şey ise, duvardaki bir kaç poster.. Galatasaray oyuncularının elbette.. Ve hemen yanımda bulunan raflardaki kupalar, madalyalar..

Başımı hafif sola çevirdiğimde, oldukça geniş yatağını görmem kaçınılmazdı.. Ve o da siyahtı..

Yatak mı.?

Başımı sağa sola sallayıp hemen kendimi toparladım.. Başka şeylere odaklan Irmak.. Nefes almayı da sık sık hatırlat kendine..

Odayı incelemeyi kesip, Ali'ye çevirdim gözlerimi.. Tam karşımdaydı.. Elini ensesine atmış, mahcup bir şekilde bakıyordu bana..

Ah hadi ama.! Bu kadar tatlı olmak zorunda mısın.?

Birbirine sıkı sıkı bastırıp kapadığı dudakları.. Kara gözleri.. Dağılmış saçları..

Kendine gel kızım.! Bir çocuğun üstüne atlamadığın kaldı.! Sen ne ara böyle saçma şeyler düşünür oldun.?

''Şey.. Sormadım ama.. Sorun olmaz değil mi.?''