# Bölüm 4 #

3.8K 181 11
                                    

Uçaktan indiğimde ilk etrafa bir göz attım. Sonra beni yönlendirdikleri yere gittim en son bavullarimi aldim ve dışarı çıktım.

Orhan amcayla çok fazla görüşmememize rağmen onun çok tatlı bir insan olduğunu biliyordum. Zaten böyle bir teklifide ancak o kabul edebilirdi.

Orhan amcayi iki uc kere görmeme rağmen ailesi hakkinda hiç bir fikrim yoktu. Sadece bir karısı ve iki çocuğu olduğunu biliyordum. Maddi durumlarının da iyi olduğunu biliyordum.

Evet bu kadarcik bilgiyle bir insana nasil güvenir insan bilemiyorum ama bu son yaşadıklarımdan sonra sanırım bunu yapmak zorundayım.

Aa işte orda..

"Orhan amca " Ona doğru giderken sadece bunlari söylemiştim.

Kocaman güven veren bir gülümsemeyle karşılık verdi "Hoşgeldin tatlım . Nası geçti yolculuk ? Rahat etmişsindir ins. "

"Evet çok güzel geçti. " Arabaya doğru yürüdük ve şoför olduğunu düşündüğüm birisi bana kapiyi açtı. Arkamdanda Orhan amca bindi.

Şehrin dışına çıkana kadar baya bir konuştuk. Daha doğrusu o konuştu bende hanim hanimcik dinledim.

Iste özetle öğrendiklerim:

- Karısının adi Gül ev hanımı

-Bir kızı bir oğlu var. Elçin ve Berk

-Elçin 11. sınıfa Berk ise 12 ye gidiyo

-Evleri biraz şehir dışı bir yerde sakin bir sitedeymis . (Oldukça lüks bir site olduğuna neredeyse eminim )

Yukardakilerin hepsini bana siraladiktan sonra büyük bir sesizlik oluştu. Evlerinin şehir dışında olmasi inanılmaz uzun bir yolculuğa sebep oluyordu . Daha ne kadar dayanabilecegimi bilmiyorum bu yolculuğa hani böyle komik bir filme gidersiniz ama komik olmadığını anlayıp bir an once bitmesi için dua edersin ya iste şimdi bu dualardan birini okuyorum.

Of Allahım ne zaman bitecek bu işkence off buna bidaha katlanmak istemiyorum umarım yakinlarinda bir market falan vardir yoksaa pof pof .

Mal misin gökçe adam site dio sen ins. market vardır diosun.

Of iyi be tamam

Yani bu olaylardan sonra beyninin yerinde sanki fasulye var gibi davraniosun buna bi son ver artik yoksa sende bana ait olan kısmı kendi ellerimle boğcam bak

Kendi kendimemi konuşuyorum ben . Ohaaa !! Biri hemen şu arabada bir konu açsın please .

Tamam cesaretini topla sende konu açabilirsin. Hem ilk izlenim önemli adama ilk başta sessiz görünüp sonra birden ev haline - yani aşırı mallık yapan ve yerinde duramayan ve çok konuşan konu kalmadiginda sacmalayan haline - dönersen adam bu değişim karşısında küçük dilini yutabilir. Neyse yine cok konuştum en iyisi mevzuya dalmak.

"Ee Orhan amca çocukların dersleri nasıl gidiyor ?? " Nee ciddimisin sen . Annemle araya bir mesafe koymam lazım onun gibi konuşmaya başladım ıykk.

Kısa bir kahkaha atıp " Beni çok şaşırttın " inan bana bende çok şaşırdım. "Yani gençler genelde böyle şeyler hakkında konuşmuyor. Varsa yoksa telefonlari tık tık tik bisi yazio- "

"Neee telefonmu annemler beni kesip içimi doldurtup vitrine ascaklar kesin off ya "

Orhan amca ardı ardina kahkaha patlatirken kafama dank etti. Ohaa bunu ciddi ciddi seslimi söylemiştim yok artık ne oluyo bugün bana önce berbat konu açma çabaları şimdide bu. Adamın gözünde sıfırlarda olmam gerekirken adam yıkılmıştı resmen ve duramiyordu. Yani bu yaşlıların amacı ne hem saçma şeylere gülüyolar hemde duramiyolar.

Utanarak kuru kuru güldüm ve " Şey ben bi- "

"Doğalsin sevdim seni küçük hanim " Bu adaam ciddimiydi yani beni gercekten sevmismiydi . Oh be en azindan evi begenmesende yük olmadan Orhan amcalarda kalabilcm .

Ne diyeceğimi bilemedim ve hemen cantamdan telefonumu çıkarıp "Ben bi annemleri ariyim " dedim.

"Tamam tatlım . "

Benim ol !Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin