Friends with the Marauders

Hoofdstuk 16.

James Blunt - Time of our lives.

Point of view: Anna.

Nadat Fenrir mijn haar had gevlochten en Lucius had gedoucht pakten ze allebei hun tassen in voor die dag.

'Hoe heb jij toch altijd al je spullen voor elkaar?'

Ik grinnikte omdat ik nog steeds op bed zat en Fenrir druk bezig was met zijn dikke boeken terwijl hij dat vroeg.

'Een schone omgeving veroorzaakt een schoon hoofd.'

Hij keek me verward aan.

'Ik maak gewoon lijstjes en sta vroeg op.'

'Veel te vroeg.'

Lucius stak zijn tong naar me uit en ik grinnikte.

'Ik vergeet tenminste niks.'

Hij keek zuur en pakte zijn tas verder in.

Het was 8 uur toen beiden klaar waren.

Voordat Fenrir ging vragen wat we hadden zei ik 'We hebben samen praktijk toverdranken.'

Hij knikte en grinnikte 'Gezellig hoor.'

Ik keek hem vernietigd aan en hij wist zelf ook wel waarom.

Hij was een ramp in toverdranken.

Hij, Lucius en ik zaten samen in een groepje en Lucius en ik konden het wel, Fenrir kon er gewoon geen reet van.

Hij gaf me een por terwijl we de gang door liepen.

'Oh kom op, ik zal m'n best doen deze keer.'

'Jij en je best doen?'

Hij keek me grinnikend aan en sloeg zijn arm om me heen terwijl we naar het lokaal liepen.

'Voor jou zal ik m'n best doen.'

'Moet ik me nu gezegend voelen?'

'Ja eigenlijk wel'

'Wat zal jij je dan ongelofelijk verschrikkelijk voelen.'

Hij keek me verward aan.

Hij stond 's ochtends altijd een poosje voor de spiegel en ik wreef met mijn hand over zijn haar.

En toen rende ik het lokaal in.

Hij schreeuwde iets maar hij kwam het lokaal in en kon niks meer zeggen.

Ik ging op mijn plek zitten en lachte liefjes naar hem.

Hij keek me vernietigend aan.

Ik schreef een briefje en blies er tegen aan.

Het veranderde in stof en ik zag dat er een briefje op Fenrir's tafel begon te vormen.

Hij keek er naar en keek toen naar mij.

Hij vouwde het los.

"Sorry not sorry"

Hij kon niks terug sturen omdat hij niet wist hoe die spreuk ging maar hij kon me wel aankijken alsof ie me ging vermoorden.

Aan het begin van de les moesten de Gryffindors en de Slytherins altijd aan hun eigen kant zitten.

Gryffindor links en Slytherin rechts.

Ik vond het nooit erg, dit was tenminste een gezellig uurtje.

Fenrir daar in tegen begon een ochtendhumeur op te bouwen en ik kon hem vanaf mijn plek horen zeggen dat hij hoopte dat alle Gryffindors zouden stikken in zuur.