Friends with the Marauders

Hoofdstuk 10

De volgende ochtend maakte Sirius me zachtjes wakker."Ann wakker worden meis we hebben les zo."Langzaam word ik wakker Ik geef Sirius een knuffel een kus,Peter kwam naar boven lopen en vroeg:"Dus...N..u... Is het officieel?" Ik keek Sirius aan en knikte zachtjes "Jep" En opeens rende hij weg."Wat was dat nou?" Sirius zuchtte "Ik heb veel concurrenten" Ik keek hem raar aan "Hoezo ik ga toch alleen maar met jou" "Ja dat is wel zo Ann maar je bent de Anna Detox" "Dus?" "Dus zijn veel jongens verliefd op je" Hij stond daar maar een beetje.Ik was inmiddels al aangekleed en hij ook.Ik liep naar hem toe en omhelsde hem."En toch ben jij de enige waar ik mee wil gaan Black" Hij glimlachte Hij is zo knap als hij glimlacht.Ik sla mijn armen om zijn nek "En dus is Peter ook op jou verlieft" Even boeit peter me helemaal niks en zoen ik Sirius.Hij kuste me terug.Het voelde alsof ik vloog.Sirius kwam los en zei"Ik hou van je" "Ik ook van jou" En hij kuste me weer opeens hoorde we iemand roepen"IELL DOE DAT ERGENS ANDERS GAST" James kwam achter de deur vandaan en ik voelde dat ik bloosde.Sirius begon James te meppen met een krant en ik besloot dat het tijd was voor ontbijt .Ik trok Sirius mee en riep: TIJD VOOR ONTBIJT" alle Gryffindors in de leerlingenkamer keken me aan.Inmiddels was ik dat wel gewend dus ik trok me er niets van aan.We liepen met een hele groep naar de grote zaal.Ik begon te eten.Na 10 minuten begon Sirius zich te vervelen en dus ging hij mij irriteren.Hij ging de hele tijd in mijn rug prikken en ik probeerde hem te stoppen maar toen begon hij me te kietelen"Sirus...Neehh...Stopp...." Opeens hoor ik een stem die ik maar al te goed ken "Uhh Ann?" Sirius laat me los en ik kan eindelijk ademen "Hee Rob" Hijg ik nog.Robin begint te lachen,alles oke? Ik steek mijn duim op."Ohh ehm Robin mag ik je opnieuw voorstellen aan Sirius" "Ja ik ken hem al wat is er met hem" "Nou nu zijn we een soort van stel" Robin begon te stralen."Ik wist het wel!Pas wel goed op mijn zusje Black!" Ik grinnikte en Sirius keek uitdagend naar Robin.Robin kwam naast ons zitten en we gingen allemaal eten."Ann?" ik was druk bezig met eten en hoorde niet dat Robin mijn naam zei."ANNA"Geschrokken keek ik op."Uhh ja?"'Ja sorry dat ik jouw en je eten zo moet storen maar we moeten het hebben over iets belangerijks." Sirius begon te lachen en zei "Soms heb ik het idee dat ze haar eten leuker vindt dan mij" Ik grinnikte en zei "Misschien is dat ook wel zo" "Jongens even serieus" "Ik ben Sirius" Ik barstte in lachen uit.Remus kwam bij ons zitten en Robin keek hem aan met een met-hun-valt-echt-niet-te-pratenblik."Anna" Hoorde ik Remus streng "Ten eerste Sirius jouw naam is de Engelse versie van serieus en Anna Robin wil iets belangerijks tegen je zeggen en jij denkt alleen maar aan je eten" Robin keek Remus dankbaar aan Hij en Remus mochten elkaar en konden goed met elkaar over weg."Het spijt me dat ik jullie oh zo leuke gesprek moet verstoren maar dit is echt belangerijk" "Zeg het dan!" "Dumbledore kwam gister bij me ze willen het lichaam van mama gaan begraven"Gelijk was de leuke sfeer weg en keek iedereen gespannen van mij naar Robin."Wanneer?" "Morgen" Ik knikte langzaam.Ik had helemaal geen honger meer stond op en liep weg Ik hoorde Sirius nog zegen "Laat haar maar even" Ik liep naar de Astronomietoren.Ik ging over de reling hangen en kijken naar de lucht.Ondertussen dacht ik na.Ze wouden vast dat ik iets zou gaan zeggen op de begrafenis maar wat moest ik zeggen.Ik wou mam terug en een gewoon leven alleen zat dat er niet meer in voor mij.Ik bleef daar de hele dag.Ik had geen behoefte aan de lessen en had voor de komende tijd vrijaf als ik dat wou.Ik dacht na over alles.In het begin alleen over mama maar daarna ook over papa en Robin.De jongens kwamen ook voorbij ik was blij dat ik zulke goede vrienden had.En natuurlijk kwam Sirius voorbij.Wat hield ik toch van die jongen.Hij kon me altijd wel blij maken.Ik moest ook aan Remus denken en vroeg me af wanneer hij de jongens zou vertellen dat hij een weerwolf is.Van de gedachten aan de jongens ging mijn hooft over op mijn vader.Ik zou wraak nemen voor mama,voor ons verleden,en voor Robin.Ik besloot papier en pen te sommeren.Ik wou uiteindelijk na lang nadenken toch iets zeggen op de begrafenis. Maar wat.Ik begon te schrijven en na een tijdje stond er toch een aardig stukje op papier.Ik wist dat mama het mooi zou vinden zolang het maar uit mijn hart kwam.Na uren hoorde ik opeens de deur dicht klappen.Ik keek om en zag Remus staan.Hij had een bord met eten bij zich en een groot glas drinken."We snappen dat je alleen wilt zijn iedereen respecteert dat maar eet wel iets Ann" Ik pakte het aan en keek weer voor me uit naar het landschap.Ik voelde een hand over mijn haar gaan en fluisterde zachtjes "dankje" Remus besloot na een paar minuten om naast me te komen zitten. "Op dit soort momenten kom je erachter hoe mooi het hier is he?" Ik knikte."Je zit hier al de hele dag je kan me niet vertellen dat je alleen maar aan je moeder hebt gedacht?" Ik slikte deze jongen kende me zo goed beter dan dat ik dat deed "Aan van alles"Fluisterde ik "Aan papa aan Robin maar ook aan de jongens en aan jou"Hij knikte en was weer stil.Dat waardeerde ik het meest aan Remus als je hem nodig had was hij daar.Hij had helemaal niet veel woorden nodig alleen zijn aanwezigheid troostte me.Hij zuchtte.Ik zag zijn ogen gaan naar het stukje tekst dat ik voor mams begrafenis had geschreven.Ik keek er ook naar en zei"Ik heb een stukje geschreven voor mams begrafenis wil je het lezen?" Hij knikte en ik gaf het aan hem.Toen hij klaar was fluisterde hij "Het is prachtig" "Dankje"Langzaam kwam er een traan uit mijn ooghoek.Remus zag het en sloeg een arm om me heen."Dankje Remus dat je hier bent" Hij knikte rustig en een poos bleven we zo zitten.Om 9 uur zei Remus dat hij terug gaat en vraagt hij of ik mee gaat.Ik schud mijn hoofd en zeg dat ik liever hier blijf.Hij knikt streelt over mijn haar en loopt weg.Ik begin weer te denken.Ik ben echt blij met Remus als vriend.Ik kijk nog even naar het stukje dat ik voor mam heb geschreven en zie als een berg op tegen morgen.Maar ik weet dat het komt. op de klok die aan de muur hangt zie ik dat het 11 uur is en besluit ik terug te gaan.Ik weet zeker dat ik terug kom want vanaf nu is de astronomietoren mijn plekje.Ik mompel het wachtwoord tegen de dikke dame en klim door het portretgat.De jongens zijn al naar bed en ik besluit dat ik niet alleen wil slapen.Zachtjes trek ik mijn pyama aan op de meisjesslaapzaal en loop langzaam naar die van de jongens.Ik kruip bij Sirius in bed.Die word wakker en omhelst me.In die omhelzing val ik in slaap.

(A/N)

Ik heb dit hoofdstuk echt heel veel op BACKSPACE gedrukt.Ik begon dit hoofdstuk vanmorgen op school en daar was het echt druk dus daarom is het begin een beetje raar.Anna besloot in mijn hoofd vandaag alleen te zijn.Ik persoonlijk vindt het ook fijn om alleen te zijn dus dat klikt wel.Dit weekend ga ik logeren dus kan ik niks schrijven :( Ik vind Remus echt de beste vriend ooit.Sirius en Anna beginnen steeds closer te worden.En ja ze zitten in hun eerste jaar en doen best wel volwassen enzo maar dat komt omdat ik ook hun leeftijd ben wanneer ze in het eerste jaar zitten (12) en er helemaal gek van wordt dat mensen denken dat mensen van mijn leeftijd te dom zijn voor dit soort dingen. Stiekem ben ik in mijn hooft het helemaal eens met Anna en val ik ook op Sirius.Nee toch maar niet Sorry Anna hij is van jou.Fijn weekend allemaal

xxxx

Juul

P.S Ik word steeds slechter in het bedenken van een titel