Herkes hikaye ye başlama tarihini yazabilirmi. İyi okumalar..
Titreyen bacaklarıma aldırmadan karanlık sokakta koşmaya devam ediyordum. Her döndüğüm yol sanki labirentin içindeymişim gibi başka bir yola açılıyordu. Artık nefes alamaz hale gelmiştim. Nerden girdim ben bu lanetolası sokağa? Kaldırıma oturup derin nefesler alarak sakinleşmeye çalıştım. Çantamdan telefonumu çıkarıp rehbere girdim. Niye daha önce aklıma gelmediyse. 'Kardeşim' yazısının üstüne basıp
açmasını beklemeye başladım. Çalıyor çalıyor çalıyor.. "Aradığınız numaraya şu and.."
"Siktr ya kızım ne bok yiyon" ah benim şu an ne durumda olduğumu bilsen.. tekrar aradım açmayınca telefonu çantama atıp yürümeye devam ettim, ne kadar halim kalmamış olsa da. Annemi arasam bi ton azar çekecek sonrada okula beni kendi götürmeye falan kalkacaktı. Biraz daha oyalanırsam şansım yoktu ama yinede arayıp 'Annecim kayboldum korkunç bi sokakta sabahtan beri eve geliş yolunu bulmaya çalışıyorum ama bütün çabalarıma rağmen burdan çıkamadım beni alıtmısın? ' dememden daha iyidir.
⚫⚫⚫⚫
2 saat önce.
Ders zili çalınca çantamı toplayıp sınıftan çıktım. Bu dersten nefret ediyordum ve ders boyunca dinleme taklidi yapıp hocanın bana dik dik bakmasını çekebilecek durumda olduğumu düşünmüyordum. Bu ders ne mi? Tabiki de Matematik. Çıkışta Rumeysa'yı dövecektim. Eliz bugün okula gelmediği için kaçıracaktı ve bu yaptığımı duyunca bi gün boyunca susmadan konuşup sitem edecekti. Benimde onsuz kavgaya gitmeye gönlüm el vermez ama yapacak bişey yok😏. Sanki benmi dedim Rümeysa'ya gel beni sinir et sataş üstüne bide derste sinir katsayımı arttırıp seni daha iyi dövebilmem için tahrik et diye? Hayır. Anlamıyorum yani bikaçgün boyunca normal öğrenciler gibi derslere girip çıkmaktan başka birşey yapmadık die illa gel beni döv çünkü ben dayak yemeden duramıyorum aylık rutinim haline geldi onun için bizi döv die bunları yapıyoruz. Demenize hiç gerek yok zaten rica etseniz de ben gönüllü olarak seve seve yaparım. Ama yok illa tahrik edelim de daha iyi sıçsın ağzımıza.
Öğrenciler yavaş yavaş sınıflara dağılırken bende okul kapısından çıkıp bahçedeki banklardan birine oturdum. Arka bahçeden bi çocuk çıkıp salına salına okula girdi. Bi iki dk sonra da Rümeysa arkabahçeden çıkıp üstünü düzelterek okula doğru yürümeye başladı. Kafamı iki yana sallayıp cebimden telefonumu çıkardım.
Sonunda son ders zilide çalınca çıkışa doğru yürümeye başladım. Öğrenciler hızla okuldan çıkarken benim gözlerim Rümeysayı arıyordu. Geçenlerin konuşmalarına cevap verirken gözüm arkadaşlarıyla beraber çıkışa yaklaşan Rümeysa' ya kaydı arkadaşlara görüşürüz diyip Rümeysaya doğru yürüdüm. Yanındakilerle gülerek konuşan suratı beni görünce ukala bi tavırla sırıttı. Yanımdan geçip gidecekken kolunu tutup " benimle geliyosun" dedim.
"Napıyosun lan bırak kolumu. Bak kötü olur" diye cırlamalarını görmezden gelerek hızla yürümeye başladım. İyice çırpınmaya başlayınca karnına bi dirsek atıp saçından tuttum.
" biraz daha çırpınmaya devam edersen gideceğimiz yeri beklemem" diyip tekrar kolundan tutup yürümeye başladım. Bikaç sokak ilerledikten sonra sakin bir yere gelince durdum çıkmaz sokaktı burası baya tehlikeli bir yere benziyo. Fazla umursamadan Rümeysayı yere fırlattım. Yavaş yavaş üzerine giderken
" ne yaptığını sanıyosun sen bırak beni çabuk" dedi. Bunu zihnime kaydedip sonra güleceğime dair kendime söz verdim ama şimdi bu sü*tüğü dövmem gerekiyordu.
Konuşmaya gerek olmadığını düşünüp saçından tutup ayağa kaldırdım. Bikaç yumruk atıp düşmemesi için kafasının arkasından tutup destek verdim. Ellerimi çektiğimde ellerime gelen saçları iğrenerek yere attım. Bi adım geri gittim bu sırada Rümeysa kendini toparlayıp üzerime doğru atıldı saçımı tutup çekmeye başladı. Arada bir sallıyordu. Gerçekten yapabildiği bumuydu daha iyi kavga eden biriyle dövüşmek isterdim doğrusu. Böyle tek taraflı olunca kendimi kum torbasını dövüyormuş gibi hissediyorum. Saçlarımdaki ellerini tutup büktüm karnına sağlam bi tekme geçirip tam düşecekken tuttum ve burnuna yumruk attım burnunu tutup iki büklüm olunca çelme takıp yere düşürdüm. Bikaçkere daha tekme attıktan sonra çantamı fırlattığım yerden alıp ilerlemeye başladım. Biraz ilerledikten sonra aklıma gelen fikirle geri yanına gittim. Cebimden telefonu çıkarıp bikaç fotoğraf çektim Eliz belki bu resimleri görüp biraz yumuşar😂.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PSİKOPAT
General Fiction"Lütfen bırak gideyim naptımki ben sana şimdi hem söz kimseye bişey söylemem vala bak" diyip çizmeli kedi bakışlarımı sürdürdüm. Karanlıktan pek göremesemde yüzünden sinsi bir sırıtışın geçtiğini gördüm yada ben öyle zannettim. Çocuk gömleğimi sıyır...
