It Started Because of Cheese ^.^ <ongoing>

*fourth year*.2

ERNTRINE'S POV

6:00 am

Araw na ng prom....Pero...

Nandito kami ngayon, papuntang airport....

BAKIT?

ihahatid kasi namin ni mommy and Kuya Caesar si Kuya Kakkoi and mommy niya :'(

NAKAKAINIS. Si kuya Kakkoi na yung pinakaclose ko...simula bata ako....nandyan na siya

tapos ngayon....iiwan nya ko? Tssss

Siya pa naman yung pinakamay kilala sa'kin :(

Kaya ko ba na wala siya?

yeah...i maybe independent...pero front lang yun... masyado kong dependent kay Kakkoi...parang feeling ko di ko kakayanin ng hindi siya nakaguide sakin...KAINIS -_-

:"(

:'(

:"(

na-assign daw kasi yung mommy niya sa Netherlands...4 or 6 years ata yung contract, kaya ayon.

susunod sila sa daddy ni Kuya Kakkoi....dun na din siya mag-aaral...

Kaya ko ba talaga?

"Kawaii....wag ka na nga malungkot dyan!" sabi sa'kin ni kuya Kakkoi...magkatabi lang kami, mahina lang yung salita namin kasi maririnig kami nila mommy sa likod

"h-ha? malungkot your face!" tanggi ko

"hahaha! mamimiss mo ko noh?" tanong nya....

DUH -_- syempre naman >.<

"tssss. asa ka naman!" sabi ko

"pwede naman tayo magchat eh! Don't worry...magkakausap pa rin tayo" sabi niya

pagkasabi niya non....

automatic ng tumulo yung luha ko...

Tsss. this time, di ko napigilang maiyak

para kasing kung hindi ako umiyak...kakainin ako nung lungkot ko

"shhhh. tara nga dito" sabi niya tapos sinandal niya yung ulo ko sa balikat niya

medyo yumakap naman ako sa kanya

"Kuya Kakkoi...wag ka na nga umalis oh?" bulong ko sa kanya

"kung pwede nga lang kawaii eh....*sigh* mamimiss kita" sabi niya

humigpit naman yung yakap ko

"ako din..." sabi ko habang umiiak pa din. BV naman oh

"haysss. ano ba yan. Pano ka na lang nyan. Kainis naman oh. Marami namang way para mag-usap tayo diba" sabi niya

tapos ayon...nag-usap lang kami, nakatulog naman ako habang ganon yung pwesto ko

di ko napansin na tulog na din pala si kuya kakkoi....

napansin kong malapit na kami sa airport...

pumikit na lang ako ulit....hoping na panaginip lang lahat

pero hindi eh.....

"Mike anak...nandito na tayo" narinig kong sabi ni tita

nag-inat naman si kuya kakkoi at ngumiti saka nilingon si tita...fake smile tsss

nakahawak pa ko sa braso ni Kuya kakkoi...

naisip ko...ang tagal bago ko ulit 'to magagawa....

tapos ayon...bumaba na kami

nag goodbye-an na si tita and mommy...yumakap na si kuya caesar kay kuya kakkoi

"wag ka mag-alala mike...aalagaan ko tong kawaii mo" narinig kong sabi ni Kuya kay Kuya kakkoi

tapos ayun....

yumakap na sakin si Kuya Kakkoi

"ingat ka lagi ha? Lagi kita imemessage or ichachat or tatawagan...." sabi niya

nod lang ako ng nod "saka nga pala kawaii...wag ka masyadong ignorante sa nararamdaman mo ha? ikaw si deny eh! hahaha basta pag kailangan mo ko....pwedeng pwede tayo mag-usap..." sabi ni kuya kakkoi na medyo napipiyok na...i know...maiiyak na siya

"Kuya Kakkoi......" sabi ko....wala akong masabi...

"*sigh*" nagsigh siya tapos kumalas sa yakap...hinawakan niya ako sa ulo

at nikiss ako sa forehead ko...

T_T

naramdaman kong tumulo yung luha niya sa pisngi ko....

"mamimiss kita...ingat" sabi niya at tuluyan ng tumalikod

humabol ako at niyakap siya mula sa likod

BAKIT BA? ang hirap hirap naman nito eh

dapat ba hindi na lang ako sumama maghatid? 

"ingat ka lagi kuya kakkoi..." sabi ko

pagkatapos non..naramdaman kong hinila na ko ni Kuya Caesar....

para akong batang humahabol sa daddy niyang papasok sa office...

kaso buti pa yung bata...kasi yung daddy niya...uuwi din ng araw na yun

hayssss

nagising na lang ako sa sasakyan...nakasandal ako sa balikat ni Kuya Caesar and pauwi na kami

Paano na ko? Yung taong lagi kong takbuhan....malayo na?

yung taong pinakamalapit sa'kin.....malayo na?

Hindi ko nga alam kung kaya ko....OA ba? Pero hindi eh....

totoo naman </3

bakit miss na miss ko na siya...ni hindi pa nga siya nakakaalis ng bansa?

ang hirap kasi tanggapin eh....Kuya Kakkoi....

unti-unti akong kinakain ng lungkot ko...

hindi ko mapigilan yung luha ko tulad ng madalas kong ginagawa....

sumandal na lang ako ulit kay Kuya Caesar at natulog....

Prom mamaya pero...hindi ako excited....

ayoko umattend

ayoko

ayoko

para kong bata na tinotoyo. Nakakainis

pag-uwi namin sa bahay...dumiretso ko ng kwarto

ring ng ring yung phone ko pero di ko sinasagot....

excited silang lahat para sa prom mamaya pero ako....

tutulog ko na lang 'to...

Sleeping somewhat eases the pain. Kaso ang mas mahirap...eh pag gising mo, alam mong wala namang nagbago. Pero at least....nadagdagan yung energy mo para kayanin yun

===================================================================

A/N

HAHAHA lame update noh? Tss