"When the playboys fall in love"

Chapter 2: Can't Move on from the past

Anika's POV

Matapos nung aksidente ay bumalik ulit kami ng Pinas from London.Ako mismo ang nagsabi non kay Mom and Dad dahil gusto ko nang makalimot at mga move on.Dito ko narin balak tapusin ang studies ko.

"Anika-dear,wake up" suddenly I felt someone started shaking me.

Gusto ko siyang sigawan dahil istorbo siya sa tulog ko pero I didn't kasi alam ko naman kung sino yun.Sige na?Ikaw nga?Subukan mong sigawan yung nanay mo tignan natin kung sisikatan ka pa ng araw.

"Mom,5 minutes"antok na tugon ko.

" But dear,kanina pa yang 5 minutes mo.It's already passed 6:30 you're gonna be late."malambing parin na tugon niya.Minsan nga naiisip kong nagagalit ba tong si mommy?

Napabuntong hininga ako.Dahan-dahan kong minulat ang aking mata at nakitang nakaupo si mommy sa tabi ko at malapad ang ngiti.

Pinagkunutan ko siya ng noo."What's with that smile Mom?"

"Kasper is waiting for you downstairs darling" nakangiti paring tugon niya.

"Why?Paunahin mo na siya Mom,I can drive myself"malamig na tugon ko dito.

"No,ihahatid ka ni Kasper." seryoso at ma-autiridad na tugon niya.Napanguso naman ako.

"But mo-----"

"No but's darling "

"Tch." napanguso ako at bugnot na bugnot na tumayo at naglakad patungong banyo.

Alam naman nilang galit na galit ako kay Kasper pero bakit nila kami pinaglalapit?

Sa tingin nila,ganon nalang kadali yon?

Takot na akong magtiwala......

Ayaw ko nang masaktan....

Bakit ako galit kay Kasper?

Mga bata palang kami noon,magbestfriends na kami.Sobrang close namin sa isa't isa dati.Halos sabay kami sa lahat,sa pagpasok sa school,sa pagkain,sa paglalaro at kung ano pang mga bagay.

Gumawa kami ng promise sa isa't isa na hindi kami maghihiwalay but what did he do?Pumunta ako sa park na lagi naming pinupuntahan dahil napagkasunduan naming maglaro.Naghintay ako nang naghintay hanggang sa humapon na't lahat wala parin siya.

Until mommy came.......

Flashback 6 years ago.....

"Anika dear,let's go home" aya niya.Hindi ko siya pinansin.Nakaupo parin ako sa isang swing na naroon at malungkot na nakatingin sa malayo.

"Hihintayin ko pa si Kasper mommy" malamig na tugon ko.

"Hindi na siya babalik baby" malungkot na aniya.Agad ko naman siyang nilingon.

"What?!No mommy!Dadating siya!That's his promise!" lumuluhang tutol ko.

"They went to London" she hugged me.

"No!that's not true mommy!" umiiyak na sambit ko.

"Yes,it is"

Umiyak lang ako ng umiyak that day.Palagi akong pumupunta sa park na yon hoping he'll come back but at the end of the day,walang Kasper,walang Kasper ang dumating.

End of flashback.....

Bigla nanamang bumuhos ang aking mga luha.

Pagkatapos kong mag shower ay nagbihis na ako.Inilugay ko nalang ang aking buhok tsaka na bumaba.

Pababa palang ako ng hagdan,nagtama na kaagad ang paningin namin ni Kasper.Inirapan ko siya at dumeretso na sa dinning area.

"Morning baby" nakangiting bati ko kay Klienne.Siya ang bunso saming tatlong magkakapatid.

"Baby?!Yuck!" nasusukang ani nito at nagpatuloy ulit sa pagkain.

"Tch.....whatever,you're still my baby."sinamaan niya ako ng tiningin kaya pinandilatan ko siya.

What a cutieeeee....

" Mukhang nagkakatuwaan kayo ah?Pwedeng sumabay?"napantig bang tenga ko ng may nagsalita sa aking likuran.

"Hindi/Sure dude" sabay na usal namin ni Klienne.

"Of course you can bro."ani Klienne,sinamaan ko naman siya ng tingin." Tch.Bitter "nakangiwing aniya at lumabas na.

" So, can I join you?"tanong niya ulit.

"HINDI NGA!" mataray na sigaw ko.

"Ouch,that's so mean baby"parang nasasaktan na aniya.

Gusto kong masuka

"Baby my ass...Pwe!"nasusukang singhal ko.

" Hahahahahhahah!Sige na pasabay"pacute na pagpapupumilit niya.

"Tigilan mo nga ako!"inis na talagang sigaw ko.

" Grabe........don't you know I skipped breakfast just to get here?Tapos pagtatabuyan mo pa ako Nicks."nakangusong pagrereklamo niya habang umaastang nasasaktan.

Yuck!

"Itigil mo nga yan Kasper,nagmumukha kang bading!" nandidiring usal ko."At sino bang may sabing pumunta ka dito ha?!Tch....don't me!"inis na singhal ko at haharap na sana sa pagkain ng biglang.........

YAKAPIN NIYA AKO.

Ewan ko kung bakit biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

No,no....I'm just shocked.It's nothing.

"Pwede bang bumalik nalang tayo sa dati Nicks?" punong puno ng kalungkutan ang pagkakatanong niyang yun.

"Hindi mo na maibabalik ang dati Kasper" malamig na sabi ko.It hurts.....so bad.

"Then,can we start again?"nakikiusap ang boses niya.I can feel my heart beats so fast.Galit lang ako.There's no other reason kung kumakalabog tong puso ko.

Kinalas ko ang kamay niya at naglakad palabas ng bahay na yon.I can't stay any longer with his presence.

Nag drive nalang ako papuntang school.

~*~

Pagkapark sa parking lot ay kaagad akong pumunta sa classroom.

" Insan!!"tawag ni Gwenne kaya tumabi ako sakanya.Padabog kong nilagay ang bag at isinalampak ang sarili sa upuan.

"Bad mood beh?"sulpot nan ni Leighla.Aba!Wag na nila akong tanongin kundi babalatan ko sila ng buhay.

" Gaga!Ano pa nga ba?"sabat naman ng pinsan kong nakalunok ng sound system.Oo,sound system ang nilunok niya.Hindi siya nabilaukan mga bebe.But,they're not fake though.Napabuntong hininga nalang ako.

"Pero seyoso Nicks,si Kasper nanaman ba?"tanong ni Gwenne na umupo sa tabi ko.Ganun din ang ginawa ni Leighla.

" It's okay,it's nothing."sagot ko.

"It's nothing mo'to!Wag ako URUR!"

"Gwenne,please?" naiiritang pakiusap ko.

"Nye,nye,nye"napabuntong hininga nalang ako.

To be continued...........