"Oh Se~?!"
ကိုယ့္ထံက အေယာင္ေဆာင္ေမးသံက္ုိ စာအုပ္ဆ္ုိင္ဧ။္ အတြင္းက်က်ထိုင္ခုံ၌ ထိုင္ေနသည့္ Oh Seဟာ ေမာ့ႀကည့္လာသည္။
အ့ံႀသသြားသည့္အႀကည့္မဟုတ္ေသာ ထူးဆန္းေနပုံရ သည့္ Oh Seဟာ အေတြးထဲမွာ က္ုိယ့္ အား ည့ံဖ်င္းေသာ ႏွစ္အထပ္ထပ္က် ေက်ာင္းသားအျဖစ္ သာ ျမင္ေနပံုပင္။
"ေႀသာ္…hyung "
ကိုယ္အသာျပံဳးျပေသာ္လည္း ဆိုင္ဝင္ေပါက္သို ့
လွမ္းႀကည့္လိုက္သည့္ ကေလးႏွယ္ ။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ကိုယ္စကားေျပာေနရင္ အာရံုစ္ုိက္တတ္ေအာင္သင္ေပးခ်င္မိသား။
"တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေစာင့္ေနတာလား?"
ကိုယ့္ေမးခြန္းဟာ Oh Se သတိထားမိရေအာင္
မေက်နပ္သံအျပည့္လႊမ္းေသာ္လည္း ဂရုမစိုက္တတ္ သည့္ ကေလးငယ္ဟာ လက္ပတ္နာရီအနက္က္ုိ
ငုံ ့ႀကည့္ေနျပန္ေသးသည္။
"7:00နာရီေတာင္ခြဲျပီပဲ။မိုးကလည္းရြာေနတုန္း
ပဲထင္တယ္…"
Oh Se ရဲ ့လက္ကနာရီက္ုိ က္ုိယ္သေဘာမက်ဘူး။ ကေလးလက္မွာ ပိုင္စိုးပိုင္နင္း ရစ္ပတ္ေနသည္
ေလ …။
"ကိုယ္ဝယ္ရမယ့္စာအုပ္မရွိလို ့ ကိုယ္ျပန္ေတာ့မွာ။ တစ္ခါထဲလိုက္ခဲ့မလား။ "
"Hyung ကြ်န္ေတာ့္အိမ္ကိုသိလား။"
တစ္ေန ့တစ္ႀကိမ္ထက္မနည္း ကိုယ္ေရာက္ခဲ့သည့္
အရပ္ေဒသျဖစ္ေႀကာင္းေတာ့ ေနာက္မွေျပာျပဦးမည္။
" ေက်ာင္းဝင္စာရင္းမွာေတြ ့မိထားတာ …
ကိုယ့္အိမ္နဲ ့လည္းသုံးလမ္းေက်ာ္ဆိုေတာ့~"
"သြားႀကတာေပ့ါ hyung …noona က ေျပာေပး ထားမွာမဟုတ္ဘူး။ Message ေတာင္ျပန္မပ္ုိ ့ ေတာ့……။
Noona …။ Noona…။
ဘာျဖစ္လို ့ အရမ္းရင္းႏွီးသလို ေခၚဆိုေနရသလဲ ကြာ~။
ကိုယ္ အမွဳန္ ့ေခ်ပစ္ခ်င္ေအာင္လို ့။
ဝင္ေပါက္တံခါးက စတင္ထြက္သြားသည့္ Oh Se ေနာက္ကို ကိုယ္ေျဖးေျဖးပဲ လိုက္သြားခဲ့ သည္။
Oh Se သာလွ်င္ ကိုယ့္ရဲ ့ ပထမ ။
"Oh Se~ခဏေစာင့္ဦး။ က္ုိယ္ ကားသြားထုတ္
လိုက္ဦးမယ္။"
YOU ARE READING
The Killer-ChanHun||Zaw+Uni||
Horrorကိုယ့္အတြက္ ... "အခ်စ္" နဲ ့ "သတ္ျဖတ္မွဳ" ဆိုတာ... ျပဒါးတစ္လမ္း၊သံတစ္လမ္းပဲ။ ကိုယ့္ သတ္ျဖတ္မွဳေတြႀကား... ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစ...အခ်စ္ ။ ကိုယ့်အတွက် ... "အချစ်" နဲ့ "သတ်ဖြတ်မှု" ဆိုတာ... ပြဒါးတစ်လမ်း၊သံတစ်လမ...
