Caught In Her Own Trap

Caught in her own trap II

"You're sweating a lot. Are you all right?" Tanong niya habang patuloy na pinupunasan ang noo ko.

"Do you have a problem to discuss? I'll hear it. If you don't mind." Ngiti niya sa akin.

He's so nice. It's not just his appearance that's perfect. He is really a prince. Nagulat ako at ngumiti rin pabalik.

Umupo kami sa isang bench dito sa school at sinimulan ang diskusyon. 

"Sure."

"Eh?" Gulat na tanong ko.

"The point is, you need me to pretend to be your boyfriend, right?" Ani Eren.

Laking gulat ko na mapapapayag ko siya na magpretend bilang boyfriend ko. Naipaliwanag ko na sa kanya ang dapat kong maipaliwanag at nakakagulat na papayag ang Class 12 prince na si Eren Ceyanne.

Dahan-dahan akong tumango at mariing pumikit. He's so cool!

"So, first..." ani niya na nakapagpadilat sa akin. Yes!

"I think you should spin around three times and bark."

His expressions changed. What did he say?

"W-What do you mean, bark?" 

"Just do it."

"Do it?" Pag-uulit ko.

Bahagya siyang natawa at humilig sa bench na kinauupuan niya.

"You wouldn't expect me to play along with this pretend thing for nothing, do you?

"You're going to be my dog, in exchange of this pretend thing." Dagdag niya na mas lalong nagpalaki sa mga nalalaki kong mga mata.

Dog!? Am I a pup!?

"Huh!? Dog? No way! I won't do it!" Angal ko.

"Oh? You don't have to if you don't want to." Pumikit siya at humalukipkip.

"Just forgive me if i'll start telling your friends." Dumilat siya at kita ko sa kanyang mg mata na naaaliw siya sa ginagawa niya.

I thought he's cool?

But wait, what? No, he's not going to tell.

Labag sa loob ko, pero sinunod ko ang nais niya. 

Natawa siya nang ginawa ko iyon.

"Good dog."

"You're too pathetic and desperate dog. But this could be a good way to kill time. Anyway, I'll take good care of you, Choochiee."

What a silly dog name. Choochiee mo mukha mo! So frustrating.

Umalis na siya at iniwan ako.

Anyway, I get it. Im really asking a lot from him. Umalis na rin ako at nagtungo sa classroom ko.

Inayos ko ang aking mga gamit at dinala ang aking bag. Ano bang gusto niya sa akin? 

"Hanna? What's wrong?"

Napalingon ako sa nagsalitang si Margareth.

"You look pale." She said.

"Ah no! I am more that fine." Ngisi ko at umayos sa pagkakatayo.

"Hanna." Huh? Napalingon ako sa aking gilid at namataan ko ang isa ko pang kaklase na tinatawag ang aking pangalan.

"Kanina ka pa tinatawag ng lalaking iyon." Turo niya sa pintuan.

Sino? Nilingon ko ang pintuan at nakita si Eren na kumakaway at matamis na ngumingiti sa akin. Ngayon naman, he's acting nice. He's totally acting. 

Naglakad ako papuntang pintuan habang sukbit ang aking bag.

"What?" Malamig kong sabi habang nakapikit.

Nagulat lang ako nang bigla niyang kurutin ang aking pisngi.

"What was that? A dog comes when it's called. You are making me wait." He said.

"Let's go." He added.

I cannot take this! Ano ba kasi itong pinasok mo Hanna.

Sabay kaming naglakad ni Eren palabas ng school.

"Sabay tayong uuwi?" Tanong ko nang hindi pa rin niya inililihis ang kanyang daan.

"Yup, what else." Masungit na tugon niya.

Agad akong dumistansiya sa kanya sa takot na masapok niya ako. 

He asked for my phone number so I gave mine. Then, he gave his number too. Bumuntong-hininga ako at pinanatili ang distansya sa pagitan naming dalawa. Nakakatakot pala siya.

"You think I'm going to try something? What's with the distance?" He asked.

"N-Not really."

"Calm down. I won't do anything, dog." 

"Then w-why are we going to the park?" I asked. Naging balisa ako nang naglalakad kami papuntang park. Anong gagawin niya? Itratrain niya ba ako? Like the usual dog doings?

"It's a shortcut."

Lumapit ako sa kanya.

"Talaga bang wala kang gagawin sa akin?"

"What the? That's what I said. I thought dogs has much better hearing skills than humans?" Sabi niya at nauna sa paglalakad.

"Uhm, akala ko kasi itotorture mo ako." Nakayuko kong tugon at nagpatuloy sa paglalakad.

"It's not that."

Natigil ulit ako sa paglalakad at nag-isip. What was that? Then what does he want from me?

Nang nagbalik ako sa paglalakad ay siya naman ang natigil. Lumingon siya sa kanang bahagi ng park. Nilingon ko rin ang tinitignan niya at nakita ko ang isang amo at ang kanyang aso habang naghahabulan.

"I love dogs." Ani Eren. Nilingon ko siya gamit ang nagtatakhang mukha.

"Huh?"

"They're cheerful. If you tell them to wait, they'll wait forever. No matter how hungry they are, they'll do just what their master says."

Lumapit siya sa akin at bahagyang ginulo ang aking buhok.

"So I think it would be good if you would be attached to me as soon as possible, like a normal dog."