Every String

Part One

Binaling ko na lang ang mga mata ko sa mga fans naming sinasabayan at sumasayaw sa rhythm ng kanta. Every string I pluck lets out a white aura which made me furrow. Ngayon ko lang nakitang naglabas 'yon ng puting aura. Sinundan ko ng tingin ang puting aura na papunta sa kung saan. Then my eyes stopped on a certain spot nang may nahagip ang mga mata ko na pamilyar sa'kin.

I squint to make my vision clearer. Then, my eyes grew wide when I realized who I'm staring at.

It's her!

Justine is watching me with her arms folded over her chest and smiling sweetly at me. That's her habit every time na panonoorin niya kong mag-perform. Parang buhay na buhay na talaga siya ngayon sa paningin ko.

I was about to stop strumming when she shook her head, telling me to continue playing. And so, I did.

As I played my solo part, I kept staring at her. Natatakot ako na baka mawala siya sa paningin ko. While playing my solo part, my eyes are slowly filling with tears. Naramdaman ko ang hapdi sa puso ko nang dahan-dahan siyang naglakad patungo sa direksyon ko nang may luha sa kanyang mga mata.

Tears of pain raced down my cheeks as I kept my gaze on her.

Damn, bakit ba siya ang kinuha Niya? Bakit hindi na lang ako? Ako naman talaga dapat ang mamamatay 'di ba?

Bumagal ang paggalaw ng mga tao hanggang sa huminto ito. The world stopped but the two of us remained in motion. She went up to the stage and stood exactly right in front of me. Inangat ko ang mga kamay ko at hindi ko naiwasang mapangiti nang magawa kong hawakan ang pisngi niya.

I can't believe I can touch her!

"I will always be here, Tj..." she whispered loud enough for me to hear.

Kumawala na ang luha sa mga mata ko. I can't accept the fact that she died because of me. Nag-igting ang panga ko at kinagat ang labi ko para pigilan ang paghikbi ko. But I failed to do so. Damn, it really pains me right through my heart. Nahihirapan akong huminga sa bawat hapding humahaplos sa puso ko with thoughts telling me that it's all my fault.

"I can't go on living without you, Justine..." nanginginig kong utas at suminghap bago nagpatuloy, "Please take me with you, baby..."

Tears fell down from her eyes and she shook her head in disagreement.

She cupped my face in her hands, "You have to continue living, Tj. Kahit na wala na ako sa tabi mo—"

"But living without you is useless, Justine. Nakakapagod mabuhay nang wala ka..."

She shook her head again then stared intently into my eyes, "Listen to me, Tydrick. You shouldn't depend your life on me. You need to know how to be independent and live your life even now that I can't be with you."

"A-At 'di ba sabi natin noon, 'mapapagod pero hindi susuko'? We both promised to each other that we will never give up kahit ano pang hardships ang ma-encounter natin along the way, 'di ba? Parang sa pagtugtog, magkamali ka man ng string na i-pluck, tuloy pa rin sa pagtugtog 'di ba? The show must go on, Tj..." dagdag pa niya at kumawala ng luha sa kanyang mga makikinang na mata.

I tilted a bit and let my face rest on her soft palm. Hinawakan ko pa 'to para damhin siya habang rumaragasa ang luha ko at panay ang paghikbi ko. I'm a tough person but when it comes to her, nanlalambot ako. She's my weakness and she will always be.

"I miss you so bad..." nanginginig ang mga balikat ko at pilit na ngumiti kahit puno ng sakit ang dibdib ko.

"I miss you too, baby..."Mapupungay ang mga mata niyang tinitigan ako, "Finish the song for me, okay?"

I bit my lower lip and nodded, "Just for you, baby..." I said in a husky tone.

Hinaplos niya ang kabuuan ng mukha sa huling pagkakataon. Marahan akong pumikit at nang muli kong idilat ang mga mata ko ay nagbalik na sa normal ang lahat. Nandoon na ulit si Justine sa 'di kalayuan at nanonood sa'kin ng may ngiti sa kanyang labi.

Sinunod ko ang gusto niya. Pinagpatuloy ko ang pag-pluck ng bawat strings kasabay ng pagkanta ko.

Summer has come and passed

The innocent can never last

Wake me up when September

Pinikit kong muli ang mga mata ko nang kinanta ang mga sumunod na linya. Dinama ko ang bawat linya. I sang my heart out as memories of us randomly played inside my mind. The way she stares at me like I'm the only person she can see and how she smiles every time we're together. Lahat 'yon ay paulit-ulit kong naiisip at naaalala.

I opened my eyes again and I still saw her, watching over me. She stared at me with tired eyes and a timid smile.

Wake me up when September ends

Slowly, she's becoming blurry in my vision. My heart missed a beat. Dinalaw ng kaba ang dibdib ko. Bakit siya nanlalabo?

Wake me up when September ends

And right after I played the last string, she vanished from my sight. I stopped dead in tracks as I stared at the place where I saw her. Muli kong naramdaman ang init sa gilid ng mga mata ko. Nanlabo ang paningin ko sa pamumuo ng tubig sa'king mga mata at mga ilang saglit pa'y kumawala at lumundas sa aking pisngi.