Kolej Züppesi'ni burada ilk yayımlama tarihimin üzerinden üç yıl geçmiş.
Ben hayatımın en güzel duygularını bu platform sayesinde yaşadım. Öncelikle size tekrar teşekkür ederim.
"Belki farklı satırlarda tekrar buluşuruz. Beni özleyin, mutluluk hep sizinle olsun."
İlk kitabımın son cümlesi.
Tekrar buluştuk melek kanatlarının altında.
Ben sizi çok özledim. Bu duyguları yeniden yaşayacak olmak, bana verilen en büyük armağan.
Okulun dergisi için aniden aklıma gelen bir konu üzerine gece yazılmış kısacık bir köşe yazısı buraya layıkmış. "Ben bu yazıyı dergiye vermeyeceğim. Bunu devam ettirip yeni bir kitap yazabilirim." Demem üzerine burada, hikayeyi yayımlamaya başlıyorum.
"Sarsıntı" köşe yazıları yazdığım İnegöl Genç Gazetede 05.06.17 tarihinde yayımlandı ve okuyucuyla ilk kez orada buluştu.
Sizin bundan haberiniz yoktu çünkü sizinle ilk kez burada tanıştırmak istedim.
Hayatımın en güzel hislerini sizler sayesinde yaşadım. Beni hiçbir zaman bırakmayın.
Wattpad platformunda paylaştığım bu hikaye gerçek bir kitaba dönüşür veya dönüşmez, çok okunur veya okunmaz; bunların hiçbiri benim için bir kaygı niteliğinde değil.
Yazdıklarımı bir insana bile aktarabileceksem, bir insana bir duyguyu hissettirebileceksem benim için orada kaygı söz konusu değildir.
Eğer okumak isterseniz profilimde çalışmalar kısmından bulabilirsiniz.
Sizi seviyorum penguencivcivlerim:)
Instagram: berracamlidere
YOU ARE READING
Kolej Züppesi / Raflarda!
Ifjúsági irodalomHayat iki kirpik arasında acılı bir mesafe. Bazıları bu yolun sonunda çeker acıyı, bazıları doğarken, bazıları hiç çekmez, bazıları onunla yaşar... Eylül kurtulamadı vedanın olduğu bir dünyada acılı sonlardan. Korkusuz yürür bazıları bu yollarda; ko...
