Lover's Revenge (on hold)

Chapter 20

"Thank you Alina. Di mo siya pinabayaan" sabi ko kay Alina at tumango lang siya, emotionless.

Nasa kwarto ko si Alina, pinagpapahinga ko muna.

maya't maya nagring ang phone ni Alina. Sinagot niya at mukhang badtrip.

"Oo uuwi na ako... Teka naman...Paalis pa lang ako... Sige hintayin mo na ako dyan... Bye" tumingin siya sakin at lumapit.

"Ikaw muna bahala kay Ennis please. Wag mo siyang pababayaan dahil may dinadala siyang ba... Ay wala! I mean naiistress siya. I need to go" sabi niya sakin kaya hinatid ko na siya sa labas at umalis na siya.

Napaisip ako sa sinabi niya. May dinadala siyang ba... ano ung ba? Bag? Common na yun sa mga tao. Ba? Baso? Bala? Shit alam ko na! Ba..Bat...Bato? Kaya dapat alagaan ko siya? Baka batuhin ako? Tsk. Ang brutal naman nun.

Nag iisip pa ako ng pwede sa ba. Habang nakaupo at nakapangalumbaba, Nakaisip ako ng isang word na di dapat mangyari dahil ayoko! What the. Hindi maaari.

Gusto ba ni Alina sabihing nagdadalang tao sa Ennis? At ako ang ama? Kinabahan ako bigla! Posible kaya yun ang dahilan ng pagkahimatay niya at ang sinasabi ni Jam na kalagayan ni Ennis.

Pumasok ako sa loob ng kwarto at hinimas ang tyan ng Ennis. Posible kayang buntis siya.

Gumalaw naman si Ennis at unti unting binubuksan ang mata.

"R-Raffy?" gulat na tanong niya at napaupo bigla sa kama.

"Nasan ako? Bakit kasama kita? Asan si Alina? Anong ginagawa ko dito?" sunod sunod n tanong niya sakin. Pinakalma ko naman sya gaya ng ginagawa ko sa sarili ko dahil feeling ko mamamatay ako sa kaba!

"Ok, nahimatay ka kanina at tinawagan ako ni Alina"

" Bakit ikaw ang tinawagan, di nalang mga kaibigan ko! Leche talagang babae yun!!" sabat pa niya sakin.

"Dinala ni Alina ang kotse mo dito. Umalis din siya kaagad. Dito kita dinala sa bahay ko para safe...." bago ko pa masabi inunahan na niya ako magsalita.

"Pwede mo naman akong dalhin sa dorm bakit sa bahay nyo pa!" pagtataray niya at inirapan pa ako. Woa. Ibang iba sa Ennis na kilala ko. Tanungin ko na kaya siya kung may sakit siya, baka un lang talaga ang dahilan kung bakit nahimatay siya.

"May sakit ka ba?" tanong ko

"Wala" mabilis niyang sagot. Kung wala siyang sakit, edi buntis siya? Di pwede! Di pwedeng malaman ng pamilya ko lalong lalo na si Daddy. Mapapahamak siya at mawawala ang pamana sakin.

My kutob na rin ako at kinakabahan. Tama ata ang hula ko na buntis siya. Ayoko ng patagalin pa ang pagtatanong ko, gusto ko agad malaman ang totoo.

"Buntis ka?" i asked.

-

Ennis Pov

"Buntis ka?" he said. Andito ako sa house nila at naguusap kami. Nagulat ako sa tanong niya. Di ko alam kung sasabihin ko na ba o hindi pa. Natatakot ako na baka ireject niya o iwan ako o ewan. Napapraning na ako.

"Sa friday nalang" i said in cold voice, walang expression ang mukha ko. Hindi ko pinapakita na nalulungkot o naiinis ako. Eto nanaman ang pakiramdam na ito, ang bigat sa pakiramdam.

"Ngayon na Ennis! Please. Tangina. Magkausap na tayo ngayon." sabay hinampas ang kamay niya sa mesa. Natatakot ako pero di ko hahayaang makita niya yun.

I hold his hand and "Please sa friday ko na sasabihin" sinabi ko ng malumanay para kumalma siya.

"Buntis ka nga?" he immediately asked but i refuse to answer him, at aalis na sana ako kaso hinawakan niya ko sa braso ng mahigpit.

"ANO BA!" I shouted. Nasasaktan ako. Mahigpit ang pagkahawak niya.

"I wont let you go out in this house unless you said to me" Hirap na hirap akong sabihin sakanya kasi alam ko ang plano niya, alam kong di siya papayag, alam kong ipapalaglag niya tong bata. We had an agreement na pag nabuntis ako ipapalaglag namin un db, umuo ako. Pero now? Ayoko na. Anak ko tong dinadala ko, hindi to isang insekto o animal. This is my baby! 

"EDI WAG TANGINA!" Sumigaw nanaman ako. Nakakainis.

Humarap siya sakin at inayos ang sarili niya. Hinawakan niya ang magkabilang braso ko.

"Buntis ka ba o hindi?" he asked me with his soft voice.

Wala na kong magagawa, any time malalaman niya na din naman. Any time, mapapansin niya rin kaya. "Oo" napayuko ako at tumulo na ang luha ko.

Inalis niya ang pagkakahawak sakin.

Nagulat ako ng bigla niyang sinuntok ang pader. Nakita ko ang kamay niya na dumudugo na, hindi ko magawa lumapit sakanya kasi alam kong galit siya.

"Fuck! Sabi ko na nga ba e" he said in his anger voice.

"Raffy" tinawag ko siya, tnry kong hawakan siya pero mabilis niyang inalis ang braso niya sa kamay ko.

"Ano plano mo?" nakakatakot siya, ayokong tignan mata niya. Nanginginig na ang kamay ko.

"Hindi ko alam. Hindi ko alam" naiiyak na ko hanggang makaupo na ko sa sahig. Di ko na kayang pigilan.

"ano naiintindihan mo na sinasabi ko tandaan mo me agreement tayo umuo ka dun di pede na di ka tumupad sa salita mo" papunta siyang sofa habang sinasabi sakin yan. Yung agreement na yan, nakakabwisit. Wala siyang awa. Halos maubusan na ko ng luha kapag naiisip ko na aalisin ung bata sa tyan ko, magiging mommy ako at parang di ko kayang ipalaglag ang sarili kong anak.

"Napaka demonyo mo talaga" tumayo ako at inayos ang sarili ko bago ko kinuha ang bag ko. Aalis na ko uuwi na ko sa dorm.

"Wag mong kakalimutan ang agreement natin" he said.

I slap him in his face. "Wala akong paki sa agreement nating dalawa. Hindi ko ipapalaglag ang bata. At mas lalong di kita kailangan" kahit my kirot sa puso ko ang mga sinabi ko, kailangan un, kahit mahal ko siya, di ko hahayaan my mangyaring masama sa anak ko.

"Ennis! Come back!" he shouted.

Mabilis akong umalis at sumakay sa kotse ko. Nakita kong nakasunod ang kotse niya sakin. Ano pa ba ang gusto niya?! Fuck him. Nakikita kong gusto niya kong unahan, at dahil un nga ang pakay niya nagawa niya at bigla siyang huminto sa harap ng kotse.

I full forced press ang busina at apak sa break kasi sorang lapit na ng kotse ko s kotse niya.

"WHAT THE FUCK RAFFY! ARE YOU CRAZY OR WHAT!? HINDI LANG UNG BATA GUSTO MONG PATAYIN PATI AKO?!" sobrang galit na ko sakanya.

" I just want to say na hindi ko papanagutan ang batang yan. Hindi ko makukuha ang pamana ko kapag nalaman ng parents ko na buntis ka. Almost 30 million un at may lupa pa sa Palawan. Im sorry but i cant afford to lose my future" sobrang sakit na hindi niya pananagutan ang batang nasa tyan ko, ang anak niya, kadugo niya, at galing sakanya. Hindi ko na alam ang gagawin ko.

Di na ko makapagsalita. Im speechless. Siguro nga kami lang dalawa ng anak ko ang magkasama, ang magkakampi. Sumakay na siya sa kotse niya, sabay ng pagkaalis niya ang pagbagsak ng mga ulan. 

Basang basa na ko s ulan. Hindi ako pwede magkasakit baka mapano ang bata sa tyan ko.

Nasa loob lang ako ng kotse at umiiyak.

"Maghihigante ako sayo Raffy Dela Vega. Lahat gagawin ko paramapabagsak ka. Di ko munang iisiping minahal kita, o kahit ano. Bubuhayin ko ang anak ko, mag tatapos ako ng pag aaral ko, magiging mas mayaman at makapangyarihan ako sa mundong ginagalawan mo. Hihigitan ko lahat ng pamana mo, at ikaw din gagawa ng sarili mong pagbagsak."

-

A/N: Ito ang pinakahihintay na chapter ™ I hope you guys like it. Sorry kung may binago ako dito, kailangan e. Dalawang chapty muna ang update. Di ko pa alam ang susunod na update! Hahaha. Keep reading guys. Sino magpadedicate?

sexxyyy ~