LOVE NEVER FELT SO GOOD

"Tek Sevdiğim"

"Gerçekten." çocuksu bir sesle konuşan incisinin yüzünü elleri arasına aldı alfa.

"Seni incittim." Harry başını salladı hızla.

"Hayır, hayır incitmedin." elini alfasının bileklerine sardı.

"Ben buyum işte. Sana zarar veren bir kurt." Harry'nin kalbi korkuyla kasıldı.

"Sen benim eşimsin."

"Böyle olacağını biliyordum. Daha kötü de olabilirdi." ellerini çekti alfa.

"Ama olmadı."

"Şah damarının hemen yakınında bir diş izi var! Bir ısırık! Ve ben... Tanrım!"

"Lou yapma." alfa eşine baktı. Gözyaşları narin yanaklarına dokunmaya başlamıştı.

"Seni öldürebilirdim." alfa acıyla konuştu. Louis dün gece kendini kaybetmişti. Teninde boğulurken incisinin kendisini kaybetmişti.

"Lou lüt..."

"İlerde olursa ya? Bu çok tehlikeli. İşte bu yüzden her şeye rağmen gitmeni söyledim sana ama sen ne yaptın? Gitmedin. Sana zarar verdim ben ve bu canımı o kadar acıtıyor ki. Sana za.." alfa bağırarak konuşurken yanağında hissettiği küçük bir elin baskısıyla başı sola döndü.

"Sen bir alfasın. Benimde eşim. Korkak olmaktan vazgeç!" Louis gözlerini yeşillere dikti.

"Ben bunu göze aldım Lou. Ne dersen de umrumda değil anladın mı?" derin bir nefes alıp devam etti Harry.

"Ben dün seninle oldum. Kendimi açtım ben sana. Kalbimi açtım. İncineceğimi, kırılacağımı bile bile hem de. Neden çünkü biliyor musun?" sesi titredi Harry'nin. Louis ona öyle bir bakıyordu ki bacakları da titremeye başlamıştı.

"Çünkü seni seviyorum. Seni çok seviyorum. Kurt olman umrumda değil. İnsan olmam umrumda değil." alfa eşini belinden yakaladı.

"Umrumda değil anladın mı? Seni seviyorum alfam." ellerini yanaklarına koydu Harry. Louis daha sıkı tutarken şakağına öpücük bıraktı.

"Özür dilerim incim. Özür dilerim sevdiğim." alfa eşinin dudaklarına dudaklarını değdirdi fısıldarken.

"Seni seviyorum." Harry ellerini omzuna koyarken dudakları birleşti. Alfa kalçasını kavrayıp kucağına aldı eşini. Odadan çıkarken banyoya ilerledi. Harry ellerini ensesinde birleştirmiş, kahverengi tutamlarla oynuyordu. Alfa banyoya geldiklerinde eşini kucağından indirdi. Yüzünü elleri arasına alıp alt dudağına öpücük bırakıp ayrıldı.

"İncim." alfasının sesiyle Harry gözlerini açtı. Koyu mavi gözler bedenini yakarken ruhunu yakaladı.

"Alfam." pembe dudaklardan çıkan bu sözcükle delirebilirdi Louis.

"Bana böyle seslendiğinde delirecek gibi oluyorum."

"Alfam." Harry elini eşinin çıplak göğsüne koyarken fısıldadı. Louis geri geri yürütmeye başladı bedenini. Harry gözlerini bile kırpmadan eşine bakarken çıplak sırtında hissettiği soğuklukla titredi. Louis burnuna bir öpücük bırakıp altındaki şorttan kurtuldu. İncisinin de altındakileri çıkarıp attı. Çorapları çıkarırken diz kapaklarına öpücük bıraktı.

Dün gece birleşmeleri sonucu tamamlanan bağ ile birbirlerine her an muhtaçtılar sanki. Birbirlerinden ayrılsalar nefes alamayacak gibi hissediyorlardı.

Louis eşinin kalp atışlarının kendisiyle senkronize bir şekilde atmasına gülümsedi. Hızlı ve göğsünde tatlı bir acıya sebep verecek şekilde atıyordu kalpleri.