How to Break a Heart (To be published by LIB)

Nineteen

I was really really tempted to follow her. Gusto kong malaman kung ano ang magiging reaksyon niya. At dahil lahat ng gusto ko, nakukuha at ginagawa ko–I followed her after throwing the cup of my coffee away.

“Please pick me up.” my forehead creased at the first thing that I heard from Allie. Anong problema? She sounded really off.

“A–Ah… I just want to go home. May klase kasi sila Dominic at Frannie, k-kaya hindi ko sila ma-istorbo.” even from a distance, I can still hear lies sprouting from her mouth.

“I’m fine. Wala kasi yung prof, three hours pa before ang next class ko. I don’t feel like taking the taxi today.” huminto si Allie sa pagsasalita. Nakatalikod siya sa akin kaya hindi ko alam kung ano ang emosyon na lumalabas sa mukha niya. Who is she talking to anyway? Naiisip ko pa lang na baka ibang lalaki iyon ay nakakaramdam na akong ng selos.

Napahinto ang pagprocess ng utak ko sa bigla na lang lumabas sa utak ko.

Fuck. Did I just say that freaking S word?

“No. I’m really fine. Nevermind. Bye, I love you.” mabilis na inalis ni Allie ang phone mula sa tapat ng kanyang tenga. Mula dito ay rinig ko ang pagbuntong hininga niya.

“Need a ride?” napatalon si Allie sa boses ko at mabilis na napatalikod. Let’s just hope that Allie will say no dahil naalala ko na wala nga pala ang kotse ko sa akin. Too late though.

Bumagsak ang buong mukha niya at parang bigla akong nanlamig ng titigan niya ako sa mata. “No thanks.” she meant to bite but it somehow sounded weak in my ears. Actually, she sounded weak. Period.

Mabilis na tumalikod si Allie at lalakad na sana. It was pure instinct to run my way to where she’s standing. Bigla kasi siyang na-out of balance at pabagsak na sana nang masapo ko siya.

“What’s wrong?” my voice went serious because I am. I was worried. I have felt this before that’s why I could name it. The only problem is I couldn’t name why I felt worried for her.

“N-Natisod lang ako.” biglang lumabas ang salitang sinungaling sa noo niya kaya napasimangot ako. Hindi pa tumulong ang pagkapansin ko sa pagkaputla niya. She looked tired too. “You can let go of me now.” dagdag niya at binitawan ko naman siya.

Nagkatinginan lang kaming dalawa. Ang dami ko gustong tanungin sa kanya. Kung sino ang kausap niya. Kung bakit niya gustong umalis. Kung bakit ayaw niyang istorbohin si Dominic when I’m sure her boyfriend would make time for her. I want to know if she’s mad at me, want to hear it from her kahit na alam ko naman na galit siya sa akin.