Hoofdstuk 17.

1.8K 62 3
                                    

Pov Jai.

" MAAR WAT? " schreeuwde ik

" Rustig Jai," zei Britt en legde een hand op mijn schouders, ik werd rustig en keek de dokter met betraande ogen aan.

" De baby heeft een harde klap gehad, de kans is groot nu dat de baby een beperking heef. Ik weet niet wie de vader is, maar het is misschien beter als je het weg laat halen. " zei de dokter een keek naar Samuel en mij

" Nou euh, de vader is hier niet bij. Maar ik ben haar vriend nu." zei ik,

" Nou ik zal er goed over praten met de moeder" zei de dokterr en we knikte " jullie mogen wel bij haar, maar ze heeft wel rust nodig" we knikte en we liepen naar de kamer, en zagen Jesley liggen.

" Heey," zei ze met een lach 

" Hey sissy" zei Samuel

" Heey jessie " zei Britt

" Hoi schat" zei ik en liep naar haar toe, gaf haar een kusje op haar voorhoofd

" Jai, ik ben zo blij dat je er bent, ik dacht dat niemand kwam " zei Jesley met tranen in haar ogen

" Tuurlijk ben ik er, ik hou van je. Ik ben me dood geschrokken. " zei ik en tikte op haar neus, ze glimlachte naar me

" Hoe voel je je nu? " vroeg Britt die een op de schoot van Samuel zat, ik pakte ook een stoel en pakte Jesley haar hand

" Ja gaat wel, alleen me buik en me hoofd doet pijn. Er is een grote kans dat de baby is mankeerd." ze keerde zich naar mij " Jai ik laat het weghalen, ik kan niet voor een gehandicapt kind zorgen, daar zijn we te jong voor. Robin heeft zijn zin." een zucht ontsnapte uit Jesley haar mond

" Ik snap het, maar hij moet niet denken dat we het voor hem deden." zei ik en Jesley moest lachen.

" Anders gaan wij wel bij hem langs om het allemaal te vertellen" stelde Samuel voor, 

" Als jullie dat willen doen graag, Jai blijf je slapen, ik durf niet alleen te blijven." zei Jesley en ik knikte

" Tuurlijk blijf ik schat" ze knikte en viel langzaam in slaap.

" Dan gaan wij even langs Robin" zei Samuel en Britt en hij stonden op

" Laat hem maaar niet hier heen komen , en geen gekke dingen doen" zei ik en ze knikte en liepen de kamer uit

Pov Samuel.

" Britt je vind het toch niet erg dat we naar Robin gaan." vroeg ik, ik dacht dat ze het erg vind dat ik nu zoveel voor me Jesley doe

" Nee hoezo zou ik, die klootzak moet is horen wat er is gebeurd" zei Britt, ik zag dat ze boos was. Gelukkig op Robin en niet op mij.

" Ik dacht misschien vind je het erg dat ik zoveel met me Jess bezig ben" zei ik en voel me rood worden

" Nee tuurlijk niet gekkie, ze is me beste vriendin." zei ze ik keek opgelucht en gaf haar een kusje

" Hey hey meot dat nou" hoorde ik een bekende stem zeggen, draaide me om en keek Elise aan " Haha hey broertje."

"Hey wat kom je doen? " vroeg ik 

" Wat dacht je van bij uh Jess op bezoek, en waarom heb je niet verteld dat jij een vriendinnentje hebt? " Ze stak haar hand uit naar Britt " Hoi Elise, je schoonzus" 

" Haha, hoi ik ben Britt" 

" Nou ik moet maar naar boven welke kamer?" vroeg Elise en zette haar scooter neer

" Kamer 34 op verdieping 4" zei ik en ze bedankte me

" Kijk je uit met mama's scooter" ze wees naar de scooter, ohja we zijn op de scooter " haha doei"

" haha tuurlijk kijken we uit doei " zei ik en weg was Elise, ik pakte de scooter en Britt stapte achterop

" Leuke zus heb je, haha Jess en Sav zijn ook leuk, haha Jess is me beste vriendin" zei Britt toen we aan het rijden waren. Ik moest lachen, ik had altijd ruzie met Elise vroeger dat ga ik mooi niet vertellen.

" Haha bedankt, maar Jess is ook je schoonzusje nu " zei ik en keek via de spiegel naar haar mooie gezicht

" Haha ja  en daar ben ik nog steeds blij mee," ze drukte een kusje op me wang, en ik moest lachen. Iedereen stond een beetje raar te kijken naar ons, maar ja boeiend. We stoppen voor het huis van Robin. Ik bel aan en Britt kom naast me staan " je kunt het " fluisterde ze voor de deur open ging

" Jou moet ik hebben, "  begon ik

" Ik kan er niks aan doen dat je zusje zwanger is" zei die snel

" Daar kwam ik niet voor, ik wil alleen zeggen dat jij je zin hebt." zei ik bot

" Huh me zin? " zei die vragend

" Ach man doe niet alsof je van niks weet, je wou die baby niet, toen is Jess in paniek op de fiets gestapt en een ongeluk gehad,." zei Britt nu fel

" Oh dus het is mijn schuld dat ze een ongeluk heeft gehad ?" zei Robin met een grijns

" Nee die van de Paashaas " zei Britt

" Haha nou dan moeten jullie naar de paashaas en niet naar mij " zei die lachde

" Beter haal je die grijns van je gezicht, want toen ik hier met Kaj stond, scheet je 7 kleuren " De grijns verdwijnde meteen. Ik keek Britt aan die naar me keek. Kut Britt wist van niks,

" Hoe gaat het nu met Jesley.?" vroeg Robin

" Goed alleen ze wil jou niet zien, we kwamen alleen dit vertellen dus we gaan weer." zei ik en liep naar de scooter. 

" en je hoeft je hoofd echt niet te laten zien in het in het ziekenhuis begrepen" zei Britt en ze stapte achterop en we reden weg, en lieten Robin achter " Waren we niet erg bot" hoorde ik achter me

" Dat is dan pech, " zei ik " sorry , maar ik mag hem sowieso niet dus " ze knikte " Pizza? " 

" Lekker, " zei Britt en we reden naar de pizzaria, en we zagen Kaj zitten met Romy" kijk die 2 haha" 

" Awh kom we gaan ze even lastig vallen" zei Britt en we liepen naar binnen

" Jo KREKEL, " riep ik door de pizzaria , iedereen keek me aan, en Kaj keek geschrokken achterom 

" Oh hey Sam, uhm " haha aw ik bracht hem in verlegenheid.

Een beroemde broer. (b-brave)Where stories live. Discover now