Giant and Meek Byun❥ChanBaek

"Biz sevgili olalım diyorum."

BaekHyun gece boyu düşünmüştü. Ne olabilirdi ki? Deneyebilirlerdi. Belki de gitgide onu daha çok sevebilir, şansları yaver giderse de her şey güzel olabilirdi. Gülümsedi. Peki ya olmazsa? Her şeyi yakıp yıkarlarsa? O zaman bu işin altından nasıl kalkacağını düşündü.

Bunca zaman kavga eden ikili şimdi nasıl o yönden ilerleyecekti ki? Olmazdı, olduramazdı. "Peki ya olursa?" dedi içinden. ChanYeol'ün onu kolay bırakma şansı var mıydı? Peki kendisi onu bırakır mıydı? Elleri ile yüzünü kapattı. Düşünürken kafayı yiyecekti. Kesmeliydi, olumlu veya olumsuz düşünmeyi kesmeli içinden geleni yapmalıydı. Olanaklar ile yolun durmasına izin veremezdi.

ChanYeol ile kendini düşünürken uykuya daldı.

♚♚♚

Sabah Luhan ile hazırlanıp okula doğru yürümeye başladılar. Okuldan içeri girdiklerinde BaekHyun, ChanYeol'ü aradı etrafta. Şansını deneyecekti.

"Hallet işini gel."

BaekHyun gülümseyerek başıyla onayladı. Luhan giderken BaekHyun'da ChanYeol'ü aradı. Arka bahçeye baktı. Orada bir grup erkek oturuyordu. İçlerinde ChanYeoller de vardı. BaekHyun yanlarında kızların da olduğunu görünce öfke ve birazcık kıskançlık ile dolduğunu hissetti.

Niye? Ne olacaktı ki? Sonuçta henüz sevgili değillerdi. İyi de ona itiraf etmemiş miydi? BaekHyun saçma davrandığını ve kendine gelmesi gerektiğini fark edip tek omuzunda duran çantayı düzelterek yavaşça adımladı. Onların masaya gelince hepsinin başı BaekHyun'a döndü.

"Byun BaekHyun?"

"Buyur?"

Tek kaşını kaldırıp baktı ona seslenen çocuğa.

"Hangi rüzgar attı seni buraya?"

"ChanYeol ile konuşacağım."

ChanYeol tam gülümseyerek ayağa kalkmıştı ki koluna dolanan kız ile duraksadı.

"Oppa! Ben de geleyim seninle, bu seni yer şimdi."

ChanYeol, BaekHyun'un yumruklarını sıktığını görünce sırıtarak bunu devam ettirdi.

"Tabii, gelsin değil mi BaekHyun?"

BaekHyun sinirle ona baktı. Bunlara gelemezdi işte, ChanYeol'ün bunu anlamasını istiyordu. Gelemezdi. Oyunlar, kıskandırma çabalarına giremezdi. Tamam belki biraz girebilirdi, ama henüz bunun zamanı değildi.

"Bu kız ile ol ve benden uzak dur, dev."

BaekHyun arkasını dönüp sinirle giderken ChanYeol kızı anında orada bırakıp BaekHyun'a belinden sarıldı.

"Beni bırakırsan sevinir ve o suratına yumruğumu geçirmekten belki vazgeçerim."

"Yok olmaz, bırakamam."

"Git ve o kız ile ol bizim konuşmamızı dinleyecek kadar önemli ise. Sana gelen beni dövdürteceğim Kyungsoo veya Luhan'a. Niye geldim ki."

"Bir dakika izin ver bana, yoksa kıskanıyor musun sen?"

"Oppa ben de geleyim seninle, bu seni yer şimdi."

BaekHyun'un sesini inceltip yaptığı taklit ile güldü ChanYeol. Şu bulundukları durum acayip hoşuna gidiyordu. Onca zaman bunları beklemişti. Hakkı değil miydi keyfini çıkarmak?

"Kıskanıyorsun."

"Git işine dev!"

ChanYeol onu kendine çevirdi.

"Ne için konuşacaksın benimle?"

Baekhyun konuyu hatırlayınca bütün kıskançlığı ve öfkesi uçup gitti. Yaşadığı endişe parmakları ile oynamaya başlatmıştı bile.

"Baek?"

"Ben denemek istiyorum."

"Neyi?"

"Bizi."

"Bize ne olmuş ki?"

ChanYeol sırıttı. Azıcık oyundan zarar gelmezdi.

"Biz işte, biz olalım."

"Biz ne olalım?"

BaekHyun göz devirdi. Oyun oynadığını biliyordu. İnatla duymak istiyordu o kelimeyi.

"Biz sevgili olalım diyorum."

"Pekala, olmalı mıyız?"

"ChanYeol seni şurada geber-"

BaekHyun'un sözünü alnında hissettiği ChanYeol'ün dudakları kesmişti. BaekHyun ise tepki olarak mutlulukla gülümsemişti. Evet, deneyeceklerdi.

♚♚♚