Giant and Meek Byun❥ChanBaek

"Bizi dedim."

"Ne dediğinin farkında mısın ChanYeol?"

"Bilmem, farkında mıyım?"

"Şunu yapmayı kes."

ChanYeol masadan öne doğru eğilip ona yaklaştı.

"Sevgili olmamız için dediğimde neden bu kadar telaşlandın?"

Sırıta sırıta BaekHyun'a bakıyordu.

"Telaşlanmadım, böyle bir şeyin olmayacağını biliyoruz."

"O kadar imkansız görünmüyor."

Mırıldandı ChanYeol.

"Ne?"

"Şaşırıp durmamamız gerektiğini söyleyen sendin, Baek."

ChanYeol, BaekHyun'a imayla cümleyi söylediğinde, BaekHyun şu an çok daha garip bir ortamda olduğunu düşünüyordu. Daha fazla bu garip ortam ortasında kalıp durmak istemedi. Lavabolara doğru ilerledi. İçeri girince aynadan kendine baktı. Neden telaşlanmıştı cidden? Saçmalıyordu.

"Saçmalama."

Bir anda ChanYeol'ün bedenini yanında hayal etti. Aynadan ona gülümsüyordu. Sonra istemsizce düşündü. Sevgili olduklarını düşündü. Onunla el ele dolaşıp sonra sıkıca sarıldıklarını, birbirilerine gülümsemelerini, minik atışmalarını.

Belki de öpüşmelerini...

Aynaya gülümseyerek baktığını görünce kendine sert olmasada bir tokat attı.

"Neler düşündüm ben az önce öyle?"

"Hm... büyük ihtimalle bizi sevgili olarak hayal ettin."

BaekHyun duyduğu sese korkuyla döndü. Ne zamandır buradaydı?

"Alakası yok."

ChanYeol bir adım yaklaştı.

"Fazlasıyla var."

BaekHyun bir adım geri gitti.

"Seni hayal etmedim."

ChanYeol bir adım daha yaklaştı.

"Beni demedim..."

BaekHyun'u belinden kavrayıp kendine çekti.

"Bizi dedim."

BaekHyun, ChanYeol'e karşı cevabını veremeden ChanYeol dudaklarını birleştirdi.

Gözlerini şok ile açıp, gözleri kapalı ChanYeol'ün yüzüne kilitledi bakışlarını. Kirpiklerine baktı. Titreyişlerini izledi. Kaşlarına baktı, alnına bile baktı. Belki öpüşmenin ortasında bunları düşünmek mantıklı değildi ama ChanYeol gözlerini geri açtığında sıradaki hedefi gözleri olacaktı ve bu hiç iyi değildi.

♚♚♚