~ ေဟ့ လာတက္ၾက
သူ႔ အသံ ၾကားေလးေတာ့ အိမ္ေတာ္ထိန္းက ေခါင္းငံု႔ကာ ႏႈတ္ဆက္ေပမယ့္ Do Kyung Soo ကေတာ့အံ့ၾသ သလိုၾကည့္ေနေလသည္
~ေဆးခန္းက ျပန္လာတာ ဘာလို႔ Taxi ေလးေတာင္ စီးမလာရတာလဲ
သူေအာ္မိေတာ့ အေျဖ မၾကားရ
~ ႏွစ္ေယာက္ လံုး တက္ၾကေလ
သူေျပာေလေတာ့ အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးက ေခါင္းယမ္းကာ
~ Kyung Soo ေလးကိုဘဲ ေခၚသြားပါ ကြ်န္ေတာ္က လမ္းေလ်ာက္ျပန္ပါမယ္
~ ငါလည္း ရတယ္လမ္းေလ်ာက္ လိုက္မယ္
ဘယ္သူ႔ ဆီက မွ အျငင္းမခံရတဲ့ Kim Jongin အခု အျငင္း ခံလိုက္ ရေတာ့ ေဒါသ က ေထာင္းခနဲ႔
သနား စိတ္ေလး ဝင္လာလို႔ အခြင့္ အေရး ေပးေတာ့ လည္းသူ႔ကိုျပန္ကာ အာခံေနေလသည္
~ ေတာ္စမ္း Do Kyung Sooမင္းကို ငါ အမိန္႔ေပးေနတာ အခု ကားေပါ တက္ မင္းက ငါ့ရဲ႕ Slave ဆို
သူေအာ္လိုက္တာ တအံ့တၾသ ေငးၾကည့္ ကာကားတံခါး ဖြင့္ေလသည္
~ ဟက္ ငါက တင္ေခၚလို႔ ဘဝင္ျမင့္ၿပီး သိပ္ေပ်ာ္ မေနနဲ႔ဦး ေတာ္ၾကာ မင္းနဲ႔ ငါ့ အေၾကာင္း သိထားတဲ့ သူ သာ မင္း အေျခ အေန ကိုေတြ႕သြားခဲ့ရင္ ငါ ကဲ့ရဲ႕ ခံေနရမွာ စိုးလို႔ ဆိုတာ သေဘာေပါက္
သူေျပာလိုက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ Do Kyung Soo မ်က္လံုးမွာ မ်က္ရည္စေတြ ဝဲတက္လာေလသည္
မွန္ထဲက အသာ ၾကည့္မိေတာ့ မ်က္ရည္စေတြ ကို ပုတ္ခတ္ ပုတ္ခတ္လုပ္ကာ ျပတင္းေပါက္ ဘက္ မ်က္ႏွာမူထားေလသည္
ဒီ တစ္ခါေတာ့ Do Kyung Sooရဲ႕ မ်က္ရည္ ေတြ ဝိုင္းေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြဟာ ၾကည့္ မေကာင္းခဲ့ပါ သူတကယ္ သေဘာ မက်
~~~~~~~~~*******~~~~~~~~
လူ တစ္ေယာက္ အတြက္ စိတ္အား အငယ္ဆံုး အခ်ိန္ ကို ျပပါ ဆိုရင္ ေနမေကာင္း တဲ့ အခ်ိန္မွာ အား အငယ္ ဆံုးပင္
YOU ARE READING
Slave ( Z+U)
Fanfictionကြ်န္ေတာ္ဟာ ဟိုးအစ ထဲက သူ႔ ေျခဖဝါးေတာ္ေအာက္ ခစားခဲ့တဲ့ အခ်စ္ရဲ႕ ေက်းကြ်န္
အပိုင္း (၆ )
Start from the beginning