And when I'm only inch away from her — umiwas sya sakin. 

Bumalik sya sa upuan nya at show me no emotions. "You can go now Ms. Momdragon."

Again. 

For the second time in my life. I feel ashamed. 

Kahit mahirap tumayo dahil sa injury ko sa paa ay pinilit ko. 

Pero lalo atang sumakit ang paa ko sa rejection ni Ms. Salt. Well in the first place, I don't know what i wanted to kiss her. 

Paika ika akong lumakad. 

Then Ms. Salt suddenly hold my arm. "I'll help you."

"Kaya ko na po." Pagdeclined ko dahil nahihiya din ako sa sarili ko. Imagine, pinagtangkaan kong halikan ang professor ko. 

Like what the hell is wrong with me. 

"Don't be stubborn." Matigas nyang sabi. "Gusto pa atang buhatin ko."

"Ano po?" Medyo nabingi ako sa sinabi nya. 

Pero hindi na sya sumagot at tinulungan nya akong maglakad palabas ng classroom kung saan naghihintay sina Hazel at Julie pati si Flynn. 

The sight of him makes me don't want to go out anymore. 

Pero mas napanganga ako sa wheel chair na tulak tulak ni Hazel. "Are you serious?"

Tawa ng tawa ang mga kaibigan ko. 

"Para hindi ka na mahirapan Cake." Nakangiti na sabi ni Julie. "Humiram kami sa clinic."

"No way." Matigas na ulo ko na sabi. 

"Sige na." Boses ni Ms. Salt. 

And i look my professor in total disbelief. "No Ms. I can manage —"

Pero wala akong nagawa ng iupo ako ni Ms salt sa wheelchair ng walang kahirap hirap. Hiniwakan nya ang masakit ko na paa  and say something in the air. "Magiging okay ka na din."

Now i feel embarrassed. Sobrang bait ni Ms. Salt para itake advantage ko sya. "Thank you Cassiel."

Ms. Salt's beautiful face turn pale. "What did you just call me?"

I feel confused. "Ms. Salt."

I see her bite her lower lip and has this ‘ohh’ expression. "Take care." At pumasok na sya sa loob ng classroom. 

"Ano nangyari?" Nagtataka na tanong ni Hazel. 

"I don't know." Kibit balikat ko na sagot. 

At pumunta kami sa open field area ng school, maraming nakatambay dito na mga students kapag break time lalo kapag tapos na ang klase. Matataas kasi ang puno kaya makulimlim kapag hapon, mahangin kapag gabi.

Pero nagpababa ako sa wheelchair dahil pinagtitinginan ako ng mga tao. Hindi naman ako baldado. 

"So, it's Tuesday's night later." Mahinang sabi ni Julie samin. 

And we all know what it means. 

"Dating gawi?" Excited na sagot ni Hazel. "Namiss ko mag bar dahil nag school break tayo."

"Sus." Tinulak pa ni Julie si Hazel sa balikat. "Nagbabar ka din naman kahit bakasyon."

Sumubo si Hazel ng fries. "Sira, nakakulonh ako sa bahay gaya mo." Natawa ako because i don't believe her either. "Kung hindi pa mag Japan, hindi pa ako makagala." 

"So tuloy tayo mamaya?" Tanong ni Julie sakin. "Cake?" 

"Tinatamad ako." Boring ko na sagot. 

"Lagi kang boring o tamad Cake, pero titig na titig ka lagi kay Ms. Salt." Naiiling na sabi ni Hazel. "Actually pareho kayong lagi nakatingin sa isa't isa." 

Moon Lovers ( Lesbian )Where stories live. Discover now