Küçük Fahişe

15.Bölüm

Uzay'ın söylediği her şey beynime ok gibi saplanmıştı.Cevap vermek istedim ama gözlerimi ve ağzımı açacak gücüm yoktu,sadece ağlamakla yetindim. Uyumaktan sıkıldım Uzay diyemedim.Bende seni seviyorum diyemedim.Evet senin için ölmeye değerdi diyemedim.Beni kurtarmadığın için seni asla affetmeyeceğim diyemedim. Hepsi ağzıma kadar geldi ama dilimi oynatacak halde değildim. Bütün seslerin hepsi duyuyordum bu hep böyle mi olacaktı ? Her şeyi duyup cevap veremeyecek miydim ?

"Nefes"

Serdar'ın sesi yine kulaklarımı doldurdu.

"Güzel sevgilim şu an ne kadar masum olduğunu sana anlatamam. Keşke yine eskisi gibi bana bağırıp küfür etsen ve keşke eskisi gibi yine sana dokunup seni öpebilsem. Sen ister kabul et ister kabul etme,benimsin."

Ben hiçbir zaman senin olmadım ve olmayacağım.

"Aklımı başımdan alacak güzelliğe sahipken nasıl sana dokunamazdım ki ? Ben hep seni arzuladım ama sen istemedin ve güzelim ben istediğim her şeyi alırım. Ben seni ilk başta hiç sevmedim oyuncak olarak kullanıp seni geri atacaktım.Sonra senin tenine işledim ve sana aşık olmaya başladım."

İğrenç herifin tekisin !

"Ben senin her bir saç telin için ölürüm Nefes. Benden çok ama çok nefret ettiğini biliyorum. Haklısın da. Ama güzelim ben buyum ve sen beni bilerek benimle sevgili oldun her ne kadar sonucu kötü olsa da"

İğren dudaklarıyla ellerimi öptü ve yanağımı okşadı.

"Uzay hiçbir zaman seni benden alamayacak"

Kapı sesini duyduğumda gittiğini anladım. Neden açamıyordum şu lanet gözlerimi ? Daha ne kadar bu iğrençlikleri dinlemek zorunda kalacaktım ? Benim istediğim tek kişi Uzay,ama o beni yine bıraktı. Bir damla daha aktı açamadığım gözlerimden. Keşke hiçbirini yaşamasaydım,keşke hiçbirini tanımasaydım.

"Nefes abla"

Melisa.

"Hala çok güzelsin biliyor musun ? Buraya ilk geldiğimde herkesin çok kötü olacağını düşünmüştüm ama öyle değilmiş. Sen hep anne şefkatiyle bana yaklaştın ve beni korudun her şeyden. Biliyor musun seni annemden daha çok seviyorum ? Sen çok güçlü birisin keşke bende senin gibi olabilsem. Bana güçlü olmayı öğretir misin ? En kötü anda bile dimdik durmayı öğretir misin ? Sert görüntünün altında 5 yaşındaki bir çocuğun masumiyeti ve 18 yaşındaki bir genç kızın kirli geçmişi var. Seni iyiki tanımışım. Keşke şimdi gözlerini açsan da yine beni her şeyden korusan ne güzel olurdu değil mi ?"

Ellerimi öptü.

Ah küçük Melisa seni çok seviyorum,kardeşimsin sen benim. Gözlerim hiçbir zaman açılmasa bile ben hep seninleyim ve sen hayatımda gördüğüm en güçlü kızsın.

Ve yine bu iğrenç hastane odasında tek başıma kaldım. Kirli okyanusumu özledim. Kirli dalgaları özledim. Uzay'ın iyi olduğu günleri özledim,beni sardığı günleri özledim. O benden kaçtı. Çünkü o benimle yüzleşemeyecek kadar korkak ve zavallı biri.

Neden ölmüyordum ne ? Ölmek için ne yapmam gerekiyordu ? Kirli okyanusa kendimi bıraksaydım ölür müydüm gerçekten ? Peki ya kirli okyanus beni kabul etmeyecek derecede ben kirliysem ? Ben sadece herkesin dokunduğu bedenimi temizlemek istemiştim. Uzay'ın kokusunun benden gitmesini istemiştim. Ölmeyi bile beceremeyen aptal kızın biriyim ben.

Neden nefes alamıyordum ben ? Boğuluyormuş gibi hissetmeme neden olan şey neydi ? Ölüm müydü yoksa ? Sahiden ölüyor muydum ?