Tight-Lipped (COMPLETE)

TIGHT-LIPPED/ chap.26

Chappter Twenty Six

______________________

[ Macario’s POV ]

Napatayo ako nang biglang sumulpot sa silid ni Simon si Segmun. Marahil ay sapat na ang narinig niya para malaman ang katotohanan.

“Magkasabwat kayo,” angil niya. “All this time, magkasabwat kayong dalawa!”

Napatungo na lang ako.

“Ikaw,” tawag sa akin ni Segmun kaya napaangat ako ng tingin, “kasabwat mo rin siguro si Lavinia, ano? Siya ba ang ginagamit niyo para maging bulag ako sa lahat ng ito?”

“Huwag mong idamay ang anak ko,” kalmante kong sagot laban sa galit na bulyaw ni Segmun. “Hindi ko siya sinasali rito.”

“Pero siya ang binigay mo sa aking kabayaran para itago kita rito!”
“May mga plano ako, Segmun—“

“Tama. May mga plano kayo ni Papa,” baling niya sandali sa ama niya. “At heto! Gumagana ang plano! Hah! Totoo nga bang tinatakbuhan mo ang sindikato o baka naman kasinungalingan lang din ito? Baka naman pino-protektahan ninyo ang sindikato ninyo!”

“Anak,” salita ni Simon sa wakas, “makinig ka muna sa paliwanag namin—“

“Para ano? Para bilugin ang ulo ko?” singhal niya. “Alam mo, Papa, kahit na naiinis ako sa pagiging disciplinarian mo nung barumbadong kabataan ko, kahit kailan, hindi ko inisip na magiging isa kang kriminal! Hindi ko pinaniwalaan ang mga paratang sa iyo tungkol sa isang sindikato dahil,” napasabunot ito sa sariling buhok, “dahil imposible eh! Alam mo ‘yun? Hindi talaga ako nagsuspetsa!”

“Segmun—“

Pero agad na naglabas ng baril si Segmun at tinutok iyon sa amin.

“Anak,” tawag ko sa kanya, “maghunos-dili ka!”

“Tatawag ako ng pulis. Isusuplong ko kayong dalawa!”

Napayuko na lang ako. Namayani ang katahimikan sa pagitan naming tatlo. Palihim akong sumulyap kay Simon at nakita na parang hindi ito natatakot pero nalulungkot. Inilahad ko kaagad ang kamay ko para iabot kay Segmun ang wallet ko.

“Nandito ang susi sa vault ng sindikato,” sabi ko sa kanya. “Plano sana namin ng papa mo naibigay iyan sa mga pulis. Talagang pinaghandaan na namin ang makulong.”

Narinig ko ang malalim na paghinga ni Segmun. Pero kung nagulat man siya sa sinabi ko, hindi iyon pinahalata ng seryosong mukha niya na masama pa rin ang tingin sa amin.

“Nilalansi mo lang ako,” sabi niya.

Binuksan ko ang wallet at inilabas ang susi.

“Noon, humingi ako ng tulong sa inyong mag-ama na itago ako rito sa hacienda dahil ayaw kong madamay ang aking pamilya. Nadamay din naman sila kasi… kasi kinuha ng sindikato ang lahat-lahat ng ari-arian namin. Kaya nga… kaya nga natagpuan mo ang mag-iina ko sa kalye, Segmun.

Habang nasa tulay kami noon, may namataan ako na sumusunod sa amin. Kilala ko siya. Alam ko na isa siya sa mga bata ng boss namin sa sindikato, kaya pinili kong tumalon sa tulay na iyon. Hindi naman ako namatay nang bumagsak ako sa tubig.  Lumangoy ako papunta sa ilalim ng tulay at umahon para makatakbo kaagad. Tulad ng inaasahan ko, sinundan ako doon ng mga humahabol sa akin.

“Ayun siya!” narining kong sigaw ng isa sa mga lalaki kaya nagtatatakbo ako.

Pero dahil sa basang-basa ako at nanghihina pa mula sa biglaan kong pagtalon sa tulay, naabutan nila ako at agad na binugbog bago isakay sa van nila.