My THIRD AND LAST (COMPLETED^-^)

Chapter 13. (be surprised^^)

Chapter 13. (be surprised^^)

Nagpaconsult na ako kay Sir Lito, mabuti na lang at wala masyadong changes.

Musta kaya si Ethan? Worried pa rin ako eh.

Right after class, tumawag ako…

*calling Ethan

“Hello Ethan!”

Hi lyn. Mejo matamlay pa rin boses nya

“Okay ka lang ba?”

Ahm. Medyo. Nawala lungkot ko nung marinig ko boses mo.

“Ethan naman eh, magseryoso ka naman.”

Haha! Sensya Lyn. Pwede bang magkita tayo ngayon?

“Sige, saan tayo magkikita?”

Doon ka  na lang mag-abang sa kanto. May magsusundo sa iyo don.

“Okay,” then I ended the call.

Dali-dali akong naglakad papuntang kanto, timing lang din pagdating ko, kararating lang din nung itim na porshe. Inopen nung naka black suit ang pinto.

Nandito na kami ngayon sa hospital, hinatid naman ako sa kwarto ng mga body guards ni Ethan, feeling ko tuloy mayaman ako. haha!

ICU ba TOH?! Parang condominium lang?!

Naka-upo naman si Ethan sa tabi ng kama ng mom niya. Da fart?! ANG GANDA ng mom niya! Parang DYOSA!! Wavy ang hair, tapos black na black.!!! Kyaah!

Kaya naman pala gwapo tong si Ethan. ^^

“Kalyn nanjan ka nap ala!” tumayo siya, nagalada papunta sa kin. Nagulat ako nang niyakap niya ako nang mahigpit!! O.O

“Ethan? Anong problema?” tanong ko na nakastatwa pa rin.

“Kritikal ang kondisyon ni mom. Pwede mo ba akong samahan ngayon? Nanghihina pa rin talaga ako.”

“ Sige Ethan. Iiyak mo lang, hindi porket lalaki ka hindi ka na iiyak.” Habang unti-unti ko na din siyang niyayakap.

Nakaramdam na lang ako nang may tumulong luha sa balikat ko.

Alam kong masakit ang lahat ng to para sa kanya, kaya’t sana sa ganitong paraan makatulong ako.

“young master, parating na po si Master Louis.”

Saka ako binitawan, hinawakan kamay ko at lumabas ng kwarto.

“teka ethan! Saan ba tayo pupunta?” tanong ko

“sa roof top.”

“Bakit?!”

“Ayaw kong makita si Dad.”

Tumahimik na lang ako, baka may dahilan siya bakit ayaw niya makita dad niya.

Ang seryoso at tahimik ni Ethan, ibang-iba sa nakilala kong laging nakangiti at nagpapatawa.

“Ethan, bakit tayo andito?”

“Sorry Lyn sa pinakita ko. Ayaw ko kasing makita si dad, siya ang simula ng lahat ng to. Kung hindi siya nangaliwa, edi sana walang death threat.”

“Si Architect Louis, may kabit?”

“Oo Lyn, Nakakadismaya diba? Napakagaling na arkitekto, gago pala!”

“Ethan.”

“at sa dinamidaming kakabitin, asawa pa nang isa sa pinakamakapangyarihan dito sa Pinas at pati kami nadamay sa kagaguhan nong lalaking iyon.”

Hindi nga lahat ng tao perpekto.

Kitang-kita ko na ngayon ang mukha ni Ethan na umiiyak.

Niyakap ko lang siya.

Tapos…

HInawakan niya ako sa cheeks.

.

.

.

.

.

.

.

.

O.O

He kissed me!!!

I pushed him. I’m still not ready for this. I admit, I love him, pero depressed lang siya kaya niya ako hinalikan.

“Sorry Lyn. Hindi ko sinasadya.”

“Okay lang, I understand.”

“Mahal na mahal kita Lyn.” Niyakap niya ulit ako

“Mahal din kita Ethan.” Nalove at first sight din ako pero pilit kong dinedeny sa self ko. Takot kasi akong mainlove ulit, pero sana tama ang choice ko na mahalin siya. He’s my third and I hope he would be the last.

“Wrong timing naman oh! Alam mo, kung hindi lang ganito ang sitwasyon, naku, nagtatalon na ako. Thank you Lyn. I love you.” Then he kissed me sa noo and smiled. Kyaah! I love his smile!!!