Fortez University On-going

twenty five

ANNA LUNA

Nung namatay si Franc at naging missing si Wenc. Umalis naan ng bansa sina Bea at Kia. Si Kia dinala ng parents niya sa Dubai. To continue her training there. While si Bea naman ay dinala ng parents niya sa England at doon pinag-patuloy ang training.

Kami naman ni Ceil ay dinala sa Korea. At doon pinag-patuloy ang training.

Sa mga panahong yun masyado akong nasaktan. Si Ceil ang nandyan para sa akin. Kaya kung noon ay crush ko lang siya. Habang tumatagal ay napamahal na din ako sa kanya. Naiba na din ang ugali ko.

Sa isang sweet at caring naging mataray at mairita ako. Pero pag-dating kay Ceil hindi naman.

Hes always there to comform me. He never leaves me. Kaya minsan naiisip ko na kakayanin ko kaya sakaling iwan niya ako?

End of flashback)

Andito kami ni Ceil sa dorm namin ngayon.

"Babe. I hope panatag na ang loob mo at alam mong buhay si Wenc." Ceil.

"Medyo. Pero nakakalungkot pa din kasi di tayo completo." Sabi ko. Bigla naman niya akong niyakap.

"Okay lang yan. Alam ko naman na binabantayn tayo ni Franc mula sa taas." Sabi niya.

"Yeah." Sabi ko.

Naka takap pa din siya sa akin.

"Babe." Tawag ko.

"Hmm?" Sagot niya.

"Thank you." Sabi ko. Tila nabigla naman siya kaya kumalas siya sa pag-kakayakap sa akin.

"Thank you kasi... Hindi mo ako iniwan... Kasi lagi kang nandyan at lagi akong ina-alagaan. Alam kong nahihirapan ka na. Kaya sana patawarin mo ako sa lahat. At thank you kasi di mo ako ini-iwan." Sabi ko.

Ngumiti naman siya at hinawaan ang mukha ko. Iminulong niya ang mukha ko sa mga palad niya.

"Hinding-hindi kita iiwan, hanggang kamatayan. Palagi lang akong nandito para sayo. Pangako ko yan. Dahil hindi ko kayang mabuhay ng wala ang taong mahal ko." Sabi niya at dahan dahan akong hinalikan. Nag-respon ako sa mga halik niya. Maya-maya pa ay humiwalay na ang mga labi niya sa labi ko. We know naman kung hanggang saan lang kami puede kasi di pa kami kasal. At pareho naming nirerespito yun.

"I love you babe." Sabi ko.

"I love you more." Sabi niya. At doon niyakap ko siya ulit.

"Tara baka hinihinintay ka na nina tita at tito." Sabi niya kaya ngumiti ako sa kanya.

Bukas na kasi ang party. At ang mga boys ay mag-stay lang sa dorm habang ang girls ay pina pauwi.

Nang maka punta na kami sa harap ng gate ay andoon na sina mom at dad.

"Mom dad!" Sigaw ko at agad na lumapit sa kanila at niyakap sa kanila.

"Dear. Kailer. Una na kami." Dad.

"Sige po tito. Susunduin ko na lang siya bukas. Ingat po kayo." Ciel.

"Ikaw din Kailer mag-iingat ka." Ngumiti lang si Kailer ,sumakay na ako sa kotse at kinayan siya ganoon din siya.

***