Monster || J.F

nine.

LEES DE MEDEDELING AAN HET EIND WEL EVEN ALSJEBLIEFT DANKJEWEL.

Ik hap kort naar adem als mijn lichaam in aanraking komt met het ijskoude water. Mijn brein heeft kort kortsluiting, maar dan duw ik als een gek de autodeur open en zwem ik naar het wateroppervlak. Halverwege herinner ik me wat Jeremy me had gezegd en kijk ik om me heen of ik riet of waterplanten zie, waar ik boven water kan komen zonder dat onze achtervolgers mij zien. Het scheelt dat het water helder is, en niet dieper dan vier meter.
Ik zie geen beschuting en besluit onder de brug boven water te komen. Als ik boven water kom hoor ik de stemmen van dezelfde jongens als in het bos.
"Die Jeremy is echt gek." Ik vermoed dat dat de stem van de kleinere is.
"Hij zal er echt wel een achterliggende gedachte voor hebben."
"Achterliggende gedachte of niet, aan gezien hij en het meisje nog steeds niet boven zijn zullen ze beide wel dood zijn."
Ik hoor de langere zuchten, "Toch vind ik het jammer, Pascall. Zij had wèl iets."
"Je kende haar niet eens. Zit er niet mee in, ze zijn weg en daar kan jij net zo min iets aan doen." zegt de kleinere, die blijkbaar Pascall heet.
Ik hoor een paar voetstappen weglopen. Ze houden even op. "Ronald, ga je mee?" vraagt Pascall aarzelend. Blijkbaar draait Ronald zich om en gaat mee, want dan lopen beide voetstappen weg.

Als Ronald en Pascall de auto hebben gestart besef ik me met een shok weer waar ik me bevind, en vervloek ik mezelf voor het feit dat Jeremy ondertussen in de auto op de bodem van een meer ligt te verdrinken.
Als een gek zwem ik terug naar de auto, waar Jeremy nog steeds in ligt. Ik trek hard aan de autodeur, maar er zit geen beweging in. Dan krijg ik een idee. Ik pak een steen met een punt van de bodem van het meer en begin op het raam te tikken. Algauw barst het raam.
Nu komt moeilijkste; Jeremy uit de auto halen. Ik snijd zijn gordel stuk met dezelfde steen, die daar gelukkig scherp genoeg voor is. Daarna trek ik Jeremy uit de auto, wat nogal stroef gaat en waarbij het glas meerdere malen in mijn onderarmen snijdt, maar op dat moment heb ik wel wat anders aan mijn hoofd.

Als ik Jeremy eindelijk uit de auto heb gekregen zwem ik met hem naar de kant. Daar aangekomen klim ik zelf eerst aan de kant, daarna sleur ik Jeremy op het droge. Als we beide uit het water zijn kijk ik Jeremy hopeloos aan, wat moet ik nu doen? Zijn borstkas gaat nog een heel klein beetje overeind, dus helemaal dood is hij niet.
Mijn onderarmen bloeden nog steeds. Opeens krijg ik een ingeving. Als ik dit later terugkijk, denk ik nog, dan verklaar ik mezelf sowieso voor gek, maar op dit moment is er even geen andere oplossing.

Ik zet Jeremy tegen de eerstbijzijnde boom aan.

Cliffhanger guyss....
Lemme know wat jullie denken dat Julie gaat doen😏...

Jer is al net zo hyped voor het volgende deel...

PREENK, ik ben wel een gunner. (Anders zou dit deel sowieso veel te kort zijn, but ok🙃).

Ik kijk aarzelend naar mijn onderarm, maar zet dan het bloedstroompje bij mijn pols aan Jeremy's lippen. Even gebeurt er niks, maar dan begint Jeremy's borstkast overtuigender op en neer te gaan. Naar een paar tellen doet Jeremy zijn ogen loom open, alsof hij heel lang heeft geslapen.

"Ben ik dood," vraagt hij met een schorre stem. Ik haal mijn pols weg en veeg hem af aan mijn broek. "Als je dood wilt zijn kan daar nog steeds voor gezorgd worden, maar dat zou zonde zijn van m'n energie."
Nu pas merk ik hoe moe ik ben, ik ga op mijn rug ik het gras liggen. Ik doe mijn ogen dicht en geniet van de zon die op m'n gezicht schijnt.
"Waarom heb je me gered? Waarom heb je me je bloed überhaupt laten drinken?" vraagt Jeremy met een stem die al een stuk vaster klinkt. "Aangezien je al zoveel voor me hebt gedaan en ik het waarschijnlijk niet zonder je zou redden. En omdat het op het moment zelf het eerste was waar ik op kwam" Hij is even stil.
"Dankje."

"Mag ik wat vragen?" begin ik.
"Ligt eraan wat, maar je kunt het altijd proberen." antwoordt Jeremy.
"Hoe oud ben je?"
"Eenentwintig."
"Maar vampieren zijn toch onsterfelijk, of is dat een fabel?"
Jeremy grinnikt, "Dat is geen fabel, maar als je m'n echte leeftijd zou weten zou je gillend wegrennen."
Ik kijk hem verwachtingsvol aan. "Ik ben 336."
SEE WHAT I DID THEREEE?

"Je bent echt een pedo."
"Hoezo ben ik nou weer een pedo?" vraagt Jeremy lachend.
"Dat je met een zeventienjarig meisje in een auto zat zegt al heel wat." Jeremy staat lachend op.
"Zal ik het water dan maar weer in springen?"
"Doe maar niet, dan had ik je net zo goed kunnen laten zitten." lach ik. Ik sta ook op.
"Hoe ben jij in een vampier veranderd?" Jeremy's lach vervaagd en ik zie een boze, maar verdrietige blik in zijn ogen komen.
"Kom," zegt hij kortaf, "we hebben zeker nog een dag voor ons."

Nu is het geen prenk, ik ben wel een hele goed prenker...🌝
Ik had het allemaal heel slim uitgedacht, en dacht dat dit online zou komen als ik jarig ben dus had ik een xxl deel gemaakt.
Helaas ben ik chaotisch enzo...
Groetjuhs.
X.

!!BELANGRIJK!!
Ik ga komende maandag op vakantie en dan zullen er ook geen nieuwe delen online komen in verband met wifi en databundels en met het feit dat ik ook vakantie wil houden.
Komende week komt er nog een deel, dan twee weken niks. Als ik  thuis ben ga ik weer uploaden zoals jullie van me gewend zijn.
Zover dit levensverhaal🙂