(Pardon for my typo and grammar mistake. Under editing na po.. Enjoy reading)
Chapter 1
"Kyla!"
Tawag nang aking ina mula sa kusina, kaya dali dali akong lumapit dito.
" dalhin mu itong basket nang kakanin sa itay mo na naron sa kubo, meryenda nila iyan at may pamiting sa kooperatiba ngayon. Madali ka at baka gutom na ang mga iyon. Pag katapos ay bumalik ka rito agad at madami pa tayong gagawin".
"Opo" sagot ko at saka lumabas ng bahay, ang kubo na sinasabi ni ina ay malapit lang sa amin, at tuwing may meeting kame ang nakatoka para mag luto ng makakain ng mga mag sisidalo.
Pag kadating ko ay wala sa loob si itay kaya naman hinintay ko muna ito. At nakinig sa pag uusap. Tulad nang dati problem na naman sa hacienda meranda at sa pamamalakad nang pamilya nina donya Mela ang usapin. Maayos sana ang lahat kung hindi lang may pag ka sakim ang mga ito. Puro panlalamang sa mga tauhan ang kanilang ginagawa . Ang hindi pag bibigay nang mga benipisyong karapatan nang kanilang mga manggagawa ang karaniwanang inirereklamo sa mga ito na hindi naman binigbigyang pansin ng donya, dahilan ng pamilya Meranda ay sila ang ng bibigay hanapbuhay sa mga tao kaya walang karapatan ang nga ito na mag reklamo na hindi naman tama.
Natigil ang aking pag iisip nang mapansin kong palapit sakin si itay.
"bakit ka naririto kyla? " bungad na tanong nito.
"Pina aabot lang po ni inay itong mga kakanin itay." Sabi ko sabay abot ng basket dito, na kinuha naman agad at dinala sa lamesa, sabay lapit ulit sakin.
" oh sya ,umuwi kana at bawal bata dito"
" si itay naman. Hindi nako bata 17 na ko eh"reklamo ko dito na tinungo ang pinto ng kubo.
" oh sya hindi na, uwi na "pag tataboy nito sakin.
" last nalang 'tay. Totoo po ba na iba na ang mag mamay ari ng hacienda? "tanong ko.
"Malalaman pa mamaya, pagdating ng donya, hayaan mu, sasabihin ko naman sa inay mu ang pag uusapan kaya makinig kana lang mamaya"
"Si itay eh, hindi naman po ako ganun. Sige po alis nako" natatawang paalam ko dito.
Bahagya palang akong nakakalayo ng may maka bangga ako na dahilan para mapaupo ako sa lupa. Nasaktan man ay dali dali akong tumayo at hinarap ang naka bunggo sakin.
"Mag dahan dahan ka naman mister" naiinis na sabi ko dito.
"Tss stupid, next time watch where you going, para hindi ka nakakaabala" asar na sabi din nito sakin na ikinapikon ko.
"Hoy!! Ikaw na nga ang nakasakit ikaw pa galit. Sino kaba? Dayo ka lang naman dito ah?!" Inis na sigaw ko dito.
"Whatever stupid" ani nito sabay talikod sakin at nglakad palayo.
"Grrr im not stupid!! Stupid!" Sigaw ko dito at naka simangot na umuwi. Pagdating sa bahay ay nakalimutan ko na ang mayabang na lalaki sa dami ng ginawa namin ni inay...
******
Vote and comment??
Nxtime again.
Zj.xx
