Troublemaker

Κεφάλαιο 16ο:"Κοινά Χαρακτηριστικά"

Sky

Τα λόγια του Wes ήταν το πρώτο του δυνατό χτύπημα στα τείχη που είχα υψωμένα τόσο καιρό.Ήταν λες και ένιωσα μια δυνατή δόνηση σε όλο μου το σώμα.

Κάποιος νοιάζεται,σκέφτηκα.

Όμως για μια ακόμη φορά εκείνη η μικρή φωνούλα πήρε τον έλεγχο της σκέψης μου.

"Δεν σου αρέσω Wes.Σου αρέσει ο τρόπος που νιώθεις μαζί μου.",είπα απλά και ξεκίνησα να ανακατεύω αδιάφορα την κούπα με την σοκολάτα.

"Ποτέ ήταν η τελευταία φορά που χρειάστηκε να κυνηγήσεις τόσο μια κοπέλα Wes;",πρόσθεσα και έστρεψα το ψυχρό μου βλέμμα σε εκείνον.

Εκείνος πήρε μια βαθιά ανάσα και σήκωσε το κεφάλι του κοιτάζοντας με.Το βλέμμα του σε αντίθεση με το δικό μου ήταν ζεστό και τα πράσινα μάτια του γεμάτα με θέληση.

"Σχεδόν ποτέ.Αλλά εσυ με έχεις τραβήξει Sky.Δεν έχω σκοπό να σε εκμεταλλευτώ ή να σε πληγωσω.",είπε γεμάτος ειλικρίνεια.

"Και ποιος μου το υπόσχεται αυτό Wes;",τον ρώτησα και ακούμπησα το πρόσωπο μου πάνω στο χέρι μου.

"Γιατί απλά δεν δοκιμάζεις;",ρώτησε με την σειρά του και σήκωσε το ένα του φρύδι.

"Δεν μου αρέσουν τέτοιες προκλήσεις.",εξήγησα και κατέβασα έναν τόνο στην φωνή μου,ενώ κοίταξα χαμηλά.

Το χέρι του Wes έπιασε το δικό μου και σήκωσα απότομα το κεφάλι μου.Ο αντίχειρας του έτριψε το πάνω μέρος του χεριού μου σε μικρούς κύκλους,ενώ δεν έχανε οπτική επαφή μαζί μου.

"Άφησε με να προσπαθήσω.Να σου αποδείξω το αντίθετο από όλα αυτά που πιστεύεις.",παρακάλεσε.

"Γιατί επιμένεις τόσο πολύ πια Wes;",ρώτησα και τράβηξα το χέρι μου βάζοντας το κάτω από το τραπέζι.

Εκείνη την στιγμή το κουδουνάκι της πόρτας του μαγαζιού ακούστηκε και ασυναίσθητα γύρισα προς εκείνο το μέρος.

Ο Leo μπήκε μέσα στο μαγαζί και τα μαύρα αρβυλακια του ξεκίνησαν να ακούγονται στο ξύλινο πάτωμα.Περασε το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του και ξεκίνησε να κοιτάζει τριγύρω στο μαγαζί.Μολις το βλέμμα του διασταυρώθηκε με το δικό μου σήκωσε το ένα του φρύδι και έγλυψε το κάτω χείλος του.Στην συνέχεια εντόπισε τον Wes στην άλλη πλευρά του τραπεζιού και μου χαμογέλασε ειρωνικά.

"Τι κάνει αυτός εδώ..",μουρμούρισε ο Wes και τον κοιταξα,καθώς οι ανάσες του είχαν αρχίσει να γίνονται πιο γρήγορες και πλέον το βλέμμα του ήταν γεμάτο με μίσος.