“Sige bukas na lang kami pupunta sa bahay nyo.” Nagulat kaming pareho ni Mommy.. magsasalita pa san asi Mommy ng pinigilan ko siya. Tumingin siya sa akin at umiling ako sa kanya. "No Mom."
Sa kotse.
Naghintay kami para kay Daddy. May kausap kasi siya ngayon sa phone.
“ I can’t believe this. Panao na ang anak ko???” Nakita kong papunta na si Daddy. Pumasok na din siya at nagsimulang magdrive.
“Hon, bakit ka pumayag??!”
“Dahil hindi natin matatago sa kanila si Hanna habang buhay.”
Alam ko tama si Daddy pero I don’t feel good about this.
“ But-” Mommy
“Para matapos na to, pumayag na si Hanna. I talked to her. And Hon please, huwag mo ng lituhin pa yung bata about dito. Alam mong mahirap din to sa kanya. Pero pinili nya kung ano yung tama.”
"What??"
“Mom, I know. She did this to make an end.”
Hotel.
Nakita namin silang nanunuod ng TV. Maganda siya kapag tumatawa sya... si Irene I mean.
"Anak paraan lang ha. Baka kasi mamaya ka pa matapos eh." Lumagpas na sa akin si Mommy, pero binigyan niya ko ng nakakalokong tingin. Tumawa na lang ako kay Mommy.
After naming magdinner. Bumalik na kami sa mga kwarto para makapagpahinga. Lumabas ako ng kwarto para uminom ng tubig, nang makita ko si Hanna na lumabas ng kwarto nila Mommy.
“Hanna, where are you going?" Nang makita niya ako, lumapit siya sa akin.
"Sa ospital. Nagpaalam na ko kayla Tita. Tito Andrei sent me a letter. He want’s to say something to me.”
"What??"
“Jhiro. I need to. Gusto kong makausap si Tito... ng kami lang.”
Hanna's POV
Nagpunta na ko ng ospital. Alone.
BINABASA MO ANG
BY CHANCE
Teen FictionWhat if kung may pinsan ka at sinet up ka sa isang pangit nyang kakilala kapalit ng isang iPhone. At dahil mahal mo at kaisaisang pinsan tatanggapin mo ba???? Anong gagawin mo? Ganyan lang naman ang nangyari sakin at sa panahon na kailangan kong may...
CHAPTER 49 DESTINY
Magsimula sa umpisa
