Deel 3

8 5 0
                                    

Ik raapte de gebroken stukken van mijn gsm bij elkaar en gooide ze in de vuilbak. Daarna stapte ik in mijn Honda Civic en reed naar het politiebureau. Brigadier Smits zag me binnenkomen. 'Je bent te laat, rechercheur Duprez.' Smits was mijn directe overste en hij was een rascistische en seksistische rotzak. Gelukkig maakte mijn vader nog steeds deel uit van het korps, waardoor ik het niet zwaarder had dan de andere rechercheurs in mijn team. Ik zou dolgraag Smits te grazen nemen, maar ik had mijn slechte gewoonten lang geleden leren onderdrukken en dat deed ik nu ook. Ik probeerde door te lopen, zodat ik mijn telefoongegevens kon opvragen. Ik moest de beller opsporen. 'Niet zo snel, Duprez. Jij en Laurens moeten naar een plaats delict.' Ik werkte vaak met Laurens en ik mocht hem wel. Hij was anders dan de andere rechercheurs en hij behandelde me altijd eerlijk. Hij was ook de aantrekkelijkste man van het bureau, maar daar probeerde ik niet te veel over na te denken.


Op de bodem van de rivierWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu