The Gullible Hearthrob's Love

Chapter 11

HALOS mapanganga ako ng makitang gising na gising na si Tobi! Thank God!

"Are you threatening me Tobi?"

There was anger and desperation the way Fiona ask him, kitang-kita ko 'yon sa mata niya pero ang mas nakakagulat ay kung gaano kalamig ang ekspresyon ni Tobi.

"I'm not. Sinasabi ko lang sayo kung anong kaya kong gawin."

"Tobi.."

Hinawakan ko ang kamay niya. This is not the right time for him to get mad. Gustuhin ko man kastiguhin ngayon si Fiona ay saka na. Mas importanteng makapagpahinga siya.

"Leave now Fiona. Don't act innocent and sincere, we all know the truth."

"Ha! You're not afraid aren't you?" Kinilabutan ako sa sinabi ni Fiona. Lalo na ng ngumisi siya at tumingin sa akin, "you'll pay for this."

And she walked out.. Nanatili akong tulala at nakatingin lang sa pintong dinaanan niya. What does she mean? Was that a threat?

"Sammy.. Don't mind her."

Kumurap-kurap ako bago lumingon kay Tobi. I smiled. "How are you feeling?" 

"I feel a lot better."

 

Mataman siyang nakatitig sa akin kaya napabuntung-hininga ako. Nanlalambot ang mga tuhod ko, hindi ko akalain na sa apat na salitang iyon ay makakaramdam ako ng kakaibang kaba sa kaibuturan ng puso ko. Naupo muli ako at hinawakan ang kamay niya.

"Are you hungry? You want to eat? Nangangayayat kana.." I squeezed his hand, baka sakaling makakuha ako ng kaunting lakas.

"We need to settle this issue October, as soon as possible."

Tiningala ko ang nagsalitang si August. Nasa paanan sila ng hospital bed ni Tobi at seryosong nakatingin dito. I guess it's they're time to talk about the issue.

"I can do this alone August Dave." Tobi says in a cold tone. Parang ibang Tobi ang kaharap ko ngayon.

"Alone? You heard her, pinagbantaan na niya si Samantha! What will you do? Play with her again? That's stupid and immature! Kung tinapos mo na sana ito noon, hindi ka sana nahihirapan ngayon!"

Napakislot ako sa gulat dahil sa pagtatas ng boses ni August. Napuno ng tensyon ang bawat sulot ng kwarto. Hindi ko magawang sumabat dahil nanlalambot pa din ako.

"Gago ka ba?! Kung ganoon lang kadali edi sana ginawa ko na noon pa! Hindi na umabot pa sa puntong ito! Pero anong magagawa ko? Kung sa bawat pagtanggi ko may napapahamak na tao?! That's what you call stupid huh? Sacrificing for the sake of those innocent women?! Damn! So be it!"

"Tobi..calm down." Hinawakan ko siya sa balikat bilang pagpapakalma pero wala iyong nagawa. Mukhang matagal ng kinikimkim ni Tobi ang sama ng loob at ngayon lang siya nagkaroon ng pagkakataon upang ilabas iyon.

"Halos pitong taon kong tinanggap lahat ng pananakit ni Fiona, thinking that i deserve it for hurting her! I tried to escape but she got the key to my freedom. Bro..alam mo 'yon. I--i don't know how to end this curse! God knows how much i want to! But she won't let me!"

Hindi nakaimik si August, he remained staring at him. Hindi ko alam kung pumapasok ba sa tenga niya ang mga sinabi ni Tobi dahil hindi man lang nagbago ang ekspresyon nito. While Tobi on the other hand looks so helpless again. Nangingilid din ang mga luha niya na naging dahilan kung bakit may mumunting kirot akong nararamdaman sa puso ko.