Chapter 37: Lose control.

Magsimula sa umpisa
                                    

"Ayaw pa ata umuwi ni Gi." singit ni Sam. Teka. Ba't parang masama tingin nya kay Nathan? xD "Wag mo pilitin."

Nathan stared intently to Sam with a poker face. Napano tong mga lalaking to? XD "I'm not forcing her. I just promised our lola that I would take my wife straight home from school."

"Ganun ba? O sige. Tara na." I said thoughtfully then faced Destiny. "Des, una na ako sa room. Kunin ko na mga damit ko."

"Ha? O sige." Des smiled.

"Bye, Sam. Bye, Des." paalam ko sa kanila. Tapos kinuha ni Nathan yung kamay ko at sabay kaming pumunta sa Architetural building.

Agad din akong umalis ng room nung nakuha ko na yung gamit ko. Paglabas ko, nadatnan ko si Nathan na hinihintay ako sa may exit ng building.

He smiled then reached for my bag. "Di ka na magpapalit?"

I shook my head. He smiled then held my hand. "Tara."

We made our way to the parking lot where Nathan's car waits. Bago kami sumakay, hinalikan nya muna ako sa noo. Shet. Ba't ganon? Parang kinikilig ako. XD

We entered the car then Nathan turned the engine on. Tapos, bago sya magdrive, kinuha at hinawakan nya yung kamay ko.

He was holding it while driving. Hindi nya binitiwan. Shet. I feel like I'm a princess. XD

"Ano gagawin mo para sa talent?" tanong nya bigla.

Talent? Hmm. I shrugged. "Sing. I dunno. I'm not really good at dancing."

"You do that." he said. "I love hearing your voice."

"Oh? Really?" I glanced at him.

He nodded. "Yeah. O kaya tumawa ka nalang. Your laugh sounds fascinating. Like a bell ringing sweetly."

I giggled. Is he flattering me or what? XD "Oh, shut up. Haha."

"I'm not kidding! It does sound amazing."

"Baka naman pagkamalan akong pakawala ng mental."

Shut Up and Marry Me! (Complete)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon