Behind The Cloak

3 Years later

3 years later...

Third person's pov;

Nagmamadali siyang naglakad papuntang Hospital. Nang aksidenteng makasalubong niya ang dalawang mag-asawa. Puot at galit ang nararamdaman niya gusto niyang sugurin at sampalin ang mga taong nanakit sa kaniya noon.

Nang makarating siya sa Hospital kung saan nakaratay ang pinakamamahal na anak. Bumuhos na naman ang luhang kanina niya pa pinipigilan. Halo-halo ang nararamdaman niya. Matagal ng hindi gumigising ang unica iha niya. Hindi din niya alam kong may balak pabang gumising ang anak niya o wala dahil natatakot siyang konti nalang ang itatagal nito sa mundo. Dahil tanging ang mga makina lamang ang nagsisilbing buhay upang manatili ang anak niya. Bumuhos na naman ang mga luha niyang kanina pa pinipigilan.

"Don't worry my princess, Mommy's gonna do something. I will make them pay for what happened to you. Pls. wake-up. I love you"

END OF POV.

Kelly's pov.

"Ano ba tan! Gumising ka na nga! dilat na dilat na yong araw oh! mata mo lang yung hindi dumidilat!" sigaw ko sa magaling kong asawa which is si Tan. Nagtataka ba kayo kung bakit kami ang nagkatuluyan? Ay! ewan ko! mahabang proseso.

"Honey... Inaantok pa ako!" sabi niya pa sabay talukbong ng kumot. Sa sobrang inis ko sinapak ko siya ng unan.

"Anong inaantok? baka nakakalimutan mong ngayong araw na ito ang kasal nina Zither at Thalia" oo kasal nila hinintay pa kasi nilang manganak si Thalia bago idaos ang kasal. Hindi ko nga lubos maisip eh, na sila rin pala ni Zither ang magkakatuluyan. Well, sa bagay Every person deserves a second chance naman kaya humantong sila dito.

"Kinakabahan ako" mahinang bulong ni Thalia samin. Apat kasi kaming nandito France, Minah, Thalia and me. Dressing room.

"Bat ka naman kakabahan? Ngayon ka paba kakabahan?" natatawang tanong ni France. Well, For all of your information magkaibigan na kami di lang talaga uso ang mention. -_-

"Oo nga! tsaka this is your moment. Bihira lang tayo ikasal kaya lubusin muna" natawa kaming tatlo sa sinabi ni Minah.

FAST FORWARD.

Matapos ang kasal ay pumunta na kami sa reception sa beach kasi idinaos ang reception para maganda daw. Naglalakad lang kami nitong magaling kong asawa ng bigla siyang huminto.

"Zyke....

Mahinang sabi niya ngunit dinig na dinig ko. Tiningnan ko kung saang banda sya nakatingin at nakita kong andun si Zyke sa isang malaking bato nakaupo at may hawak na bote ng maiinum.

" Hayaan muna sya! Hindi pa yan nakaka move-on eh" sabi ko kay Tan ngumiti at tumango lang siya.

"Sana maging ok na sya" sabi niya pa, kaya tiningnan ko na seryoso kasi bihira lang to magseryoso eh.

"Halika na nga---Teka! Kilala mo ba yun?" tanong ko kay Tan nang makitang may nakaitim na babae sa di kalayuan

"Hindi eh. Bat naman yan naka-itim? Alam ba niyang masamang magsuot ng itim sa may kasal" makahulugang sabi ni Tan, Natatakot narin kasi ako eh. Sa sobrang pag-aalala ko sa sinabi niya ay yumakap nalang ako sa kaniya mula sa likuran niya. Natawa pa siya ng bigla ko siyang yakapin. Nang iinis ata eh.

"Miss me?" tss. miss me ka dyan, takot lang ako.

Thalia's Pov;
Isang araw ng ang lumipas ng ikasal kami ni Zither. Masayang-masaya ako kasi naman may pupuntahan din pala yung pagpapaselos ko sa kaniya at pagsama-sama ko kay Zyke. Zither is my First love which is ako din yung kaniya. Nagkahiwalay lang kami nong magsimula ng magkalabuan ang relasyon namin pero nakikita niyo naman at the end, we're still together.

"Deep thought" Napaigtad ako ng bigla nalang may yumakap sakin mula sa likod. Hinalikan niya ang balikat at bandang noo ko.

"Just reminisce the past" nakangiti kong sabi bago humarap sa kaniya. Hindi talaga ako magsasawang tingnan siya ng paulit-ulit ang gwapo eh.

"Is Kyle already asleep?" Tanong ko sa kaniya ang tinutukoy ko ay ang anak namin na ngayon ay two years old na.

"Yeah, he is at mabuting matulog na siya. We have business to do" sabi niya at dahan-dahan akong pinaharap sa kaniya.

" I LOVE YOU, Thalia mahal ko" 

Someone's pov.

"Doc, do something with her, I can't just let my daughter died!" Galit kung sigaw sa Doctor, WHAT? I am the mother and my decision is to save her life.

"Maam, I'm sorry but that is the only way to end her pain" Kung pwedi ko lang pugutin ang ulo ng doctor ng anak ko ay matagal ko nang ginawa.

"Are you asking me to kill my own daughter?!!" Nag hy-hysterical kung sigaw sa doctor.

"Mom, tama na yan. We can't force them to wake her up" pagpapakalma sakin ng anak kung si Hevrew tiningnan ko siya at dumuko nalang.

"If only we had another choice to wake---

"Unfortunately there is another way, Maam"  Sa sobrang saya ko ay halos yakapin ko na ang doctor sa sinabi niya.

"What is it??" Excited kung tanong pero hindi ko nagustuhan ang sumunod niyang sinabi.

"Go and find those persons who made her suffer,and that is the only way to wake her up" 

The end. Char lang :) For almost 1 year naka update I'm so busy doing my research kasi so heto madalang lang nakakapag update. Buti nga hindi ko pa nakakalimutan eh.