The Secret Behind Her(Editing) ||Published Under Werewolf|Created By:NerdyBoy_13

CHAPTER 5: Just Wanna Be With You

(A/N: Ang susunod na mababasa ay Rated SPG,Striktong Patnubay at Gabay ang kailangan. May kaunting part po ng chapter 5 ang masyadong private na hindi angkop sa edad 17 pababa.)

[CHAPTER 5]

March 5,1998

Zairo's PoV

Nandito kami sa isang function room ng isang hotel. Kasama ko ang mga katrabaho at boss ko. Hindi ko na sinama si Charice dahil ayaw ko siyang mapagod.

Pinapunta ko na lamang yung magulang ko sa bahay para may kasama naman si Charice.

Anyways, ito na nga, nagpapakasaya kami. Libre lahat dahil sagot ng kompanya ang gastos sa party. Nakita kong lumalapit sa kinaroroonan ko si Nikka.

“Hi, ano nga pala... Sorry pala no'ng last week. Sorry talaga dahil naaabala kita. Promise di na kita guguluhin muli. Lalayo muna ako para mabigyan ko na kayo ng katahimikan tutal sabi mo tapos na tayo.... Ahm, good luck na lang sa inyo ni Charice,” bungad niya.

“Hello, ayos lang 'yon. Kalimutan na lang natin hindi naman kasi maiiwasan yun eh lalo na may nakaraan tayo. Sana rin mahanap mo na rin ang taong magpapasaya sa'yo,”

“Oo nga eh, sabi nga, 'wag kang manatili sa isang lugar malay mo nasa ibang lugar mo pala siya makikita. O baka naman nandiyan lang siya pero 'di niyo ramdam ang isa't-isa,” pahayag niya.

“Ahm, dito ka na lang maupo. Share na tayo ng table. Wait,” saad ko at tumayo at inayos ang upuan niya parang yung sa date lang... Ehem, wag iba isipin. Loyal kaya 'to.

Sa kabilang banda naman ay nagpasalamat na lang siya dahil napagsilbihan siya ng isang gwapo at mabait na lalaki. Hehe.

Unti unti nang nagdatingan ang mga bisita. Pati na rin ang founder ng aming pinagtatrabahuhan.

*Makalipas ang ilang sandali...

“Goodmorning ladies and gentlemen, today we celebrate the 30th Anniversary ng ating kompanya and I'm glad and the same time thankful din dahil nakarating na rin sa 3 decades na nakatayo at patuloy pa rin ang pagtaas ng tagupmpay ng kompanya. Lahat ay pinapasalamat ko sa inyo at sa ating Panginoon. Yun lamang po at maraming salamat. I-enjoy niyo lang ito dahil deserve niyo ang magsaya dahil sa pagiging successful natin,” pahayag ng founder.

Nagsaya lang kami ng nagsaya para tuloy dalawang beses kami nagcecelebrate ng Christmas Part . Sumali rin kami sa mga laro na hinanda nila hanggang sa naghapunan na.

“Habang kumakain kayo nais ko lang sana muli magpasalamat ng sobra. Sa mga masisipag na workers,managers at sa iba pa. Kasama kayo palagi sa tagumpay ng company na ito ,” saad niya bilang pambating pangwakas..

Nikka's POV

“Nikka,sandali lang ah? Pupunta muna ako ng restroom. Kanina pa kasi ako naiihi eh. Sorry talaga,” sambit ni Zairo bago umalis sa kinauupuan.

Hindi na ako tumutol dahil sumasang-ayon talaga ang tadhana. Pagkaalis niya ay agad akong binuhos ang powderized na sleeping pills sa juice niya. Dinurog ko talaga yung capsule na pill para di halata sa may baso. Tapos hinalo ko gamit ang kutsara.

Mabuti at hindi niya ako naabutan. Nice work for me. Haha. Ngayon makakasama na kita Zairo kahit isang araw lang.

“Thanks Niks,”

“Welcome... Zairo, ang sakit ng ulo ko. Pwede mo ba akong ihatid? Inumin mo na 'yang juice mo sayang kasi,” saad ko habang umaarte na masakit yung ulo ko.

“Wait,”tugon niya at ininom ang juice.

Success! Ngayon kailangan ko na lang na maghintay ng 5 minuto bago tumalab ang sleeping pill.

“Tara, siguro naman maiintindihan nila. Iuuwi na kita,” sambit niya at kinuha ang braso ko at inilagay niya sa batok niya at lumabas na kami ng venue.

Saktong paglabas namin ay parang nanghihina na siya. Parang umepekto na 'yong gamot.

“Masosolo na kita ngayon, Zairo,” pahayag ko habang inaalalayan siya para di siya matumba.

Inalalayan ko siya para 'di siya matumba. Pinapunta ko naman si Kay Anne dito sa venue. And speaking of Kay Anne nakita ko siya sa 'di kalayuan kaya naman tinawag ko siya.

“Bes, baka gusto mo akong tulungan? Kita mo naman hirap akong alalayan itong si Zairo 'diba? Bulag lang?,”saad ko na may halong pagtataray.

“Aba? Akala ko ba ako 'yong magdadrive ng kotse niya? Eh bakit pati pag alalay sa kaniya problema ko pa?,”

“You're a doctor idiot! At tungkulin mong gabayan ang pasyente mo sa ayaw at sa gusto mo at reseta ng gamot mo yan kaya kailangan mo akong tulungan. Bilisan na nga natin baka may makakita pa sa atin!,” saad ko.

Nagmadali na kami sa pagpunta sa kotse ko. Mabuti na lang talaga at magkasunod lang kami ni Zairo kanina kaya magkatabi yung mga kotse namin. Isinakay na namin si Zairo sa kotse ko tapos kinuha ko na yung susi ng kotse niya.

“Ito na yung susi ng kotse niya. Tara na,” sambit ko.

Sa wakas at makukuha ko na din si Zairo kahit isang araw lang. Makakasama ko na siya sa gabing ito.

*Nikka's House.

Nakarating na kami at umalis na si Kay Anne. Nasa kwarto na kami ni Zairo. Nakahiga ako at katabi siya.

"Hindi ka pa rin nagbago, Zairo. Napakakisig mo pa rin kaya nga baliw na baliw ako sa 'yo 'di ba?." sabi ko sa kaniya habang hinahaplos ang mukha niya.

“Hayok ako sa laman mo... Sa pag-ibig mo. Kung noon 'di natin naisip na magsama sa iisang higaan, ngayon ay magagawa na natin. Nangulila ako ng matagal sa 'yo pero ngayon labis akong natuwa dahil hindi ako nabigo. Ang ganda talaga tignan ang iyong labi, paano pa kaya kung aking matikman muli?,” saad ko.

Nilapit ko yung mukha sa mukha niya at unti-unti nilasap ang kaniyang labi. Lalo akong nag-init at mas tumagal pa ang pagkakahalik ko sa kaniya. Hindi ko rin maiwasan na matukso sa kung ano ba ang mayron sa loob ng kaniyang mga damit. Kaya unti-unti kong binuksan at tinanggal ang butones ng polo shirt niya.

Napakagandang regalo. Hindi ako nagkamali sa pagpili sa kaniya. Hinaplos-haplos ko muna ang kaniyang dibdib pababa sa tiyan. Tapos hinalikan ko yung mga utong niya at hindi talaga ako nakapagpigil dahil hinalikan ko na ang buo niyang katawan. Nang mapagod ako ay niyakap ko na lang siya at nagpahinga kasama niya.

_____________________________________________
A/N: Hala! Grabe!..... Abangan ang susunod na mangyayari...