YASEMEN/ Yangın'ın külleri (Tamamlandı)

yangın'ın külleri 8♙

oy ve yorumlarınızı bekliyorum. 

Alpertuğ'u görmek bana tuhaf hissettirmişti. Baiını kaldırdığında beni fark ettiği anda oturduğu yerden kalkmış üzerime doğru gelmişti korkuyla geriye çekildiğimde bi anda beni durdurmuş ve sarılmıştı. Gözlerimi pörtletmiş ne olduğuna bakıyordum Alpertuğ şizofrenlik manyak bana sarılmıştı hemde hiç bir neden yokken durumun tuhaflığına daga fazla dayanamayarak onu kendimden uzaklaştırmıştım, Kafasını kaldırdığında gözlerinde anladığım kadarıyla caresizlik bakışı vardı. Sanki annesini kaybetmiş küçük bir çocuk gibi duruyordu.

Yasemen: " sen iyimisin neyin var "

Alpetuğ: " iyi değilim yasemen hemde hiç iyi değilim "

Yasemen: " ne oldu neden böylesin "

Alpertuğ: " Kıvılcım ona ne zamandır ulaşamıyorum telefonu kapalı eskiden oturduğu evdende taşınmış onu bulmak için İzömir'e gittim ama yoktu. Gazel'e ulaştım uzun süredir görmediğini söyledi. Berfu'ya sordum onun alakası bile yok yasemen ablan nerede onu nerede saklıyorsunuz. "

Yasemen: " Kıvılcım'dan uzun süredir bizimde haberimiz yok sadece herşeyden yorulduğunu daha fazla katlanamayacağını söyleyen bir mesaj attı ondan başka bir şey yok "

Alpertuğ: " nereye gittiğini söylemedi mi İzmir deme sakın köşe bucak aradım orada yok Kıvırcık başka bir şehirde yaşıyor. "

Yasemen: " belki de senden kaçıyordur bunu hiç düşündün mü "

Alpertuğ: " neden benden saklansın birbirimizi seviyoruz sonuçta "

sadece bakmıştım ona daha fazla ne diyebilirim ki adam kafayıntakmış ondan kaçtığını bile anlamıyor aşk dedikleri bu olsa gerek iki abşamda çok şanslı maşallah birinin sevdiği evden alır kaçırır diğeri tepeye götürür ikiside saplantılılık derecesinde seviyor tek fark Alpertuğ gerçekten saplantılı çoklu kişilikli birisi Ares abi en azından sadece sözleriyle vuruyor. En büyük ortak noktaları ikiside sevilmiyor. ablamın ikiside dediğim gibi şanslı ben desen bi çocuktan hoşlanıyım dedim ona da şuan abi diyorum zaten benim bahtıma sıcasıcalar. Arkamda Alpertuğ'u bırakarak merdivenleri çıkmıştım. şuan sadece kendi sorunlarımla ilgilenmek istiyordum. Derin bir nefes alarak evin kapısını anahtarımla açmış içeri girmiştim. Annemi koltuğun üzerinde uzanır halde görmüştüm sessiz olmaya dikkat ederek mutfağa geçmiş içmek için su almıştım. Babam bir süre önce çalışmaya gitmişti dava sonuçlandıktan sonra yapacak pek bir şey kalmamıştı açıkcası o da careyi çalışmakta bulmuştu. Her zaman olduğu gibi evde sadece annem ve ben kalmıştık bu durumdan şikayetçi değildim bazen kimsenin olmaması işimize geliyordu.

anne: " yasemen buraya gelsene "

yasemen: " efendim anne "

anne: " Ilgın'ın görüşü ne zamandı. "

yasemen: " anne daha bir hafta var sende biliyorsun ilk haftadan görmemiz yasak "

anne: " biliyorum ama ben anneyim sende anne olunca anlarsın "

başlayan sende anne olunca anlarsın muhabbetini sürdürmemek için hemen odaya yönelmiştim. Derse başlamadan önce sosyal hesaplarıma bakmak için bilgisayarı açmıştım bir kaç e mail ve postalar vardı. yazan bir kaçını okumak istemiştim.